Από την δεκαετία του 1960 μέχρι το 2020 και από το καλοκαίρι της αγάπης και του ελεύθερου έρωτα μέχρι τα χρόνια της κοινωνικής απομόνωσης και της επιφύλαξης, ένα πράγμα έχει μείνει αναλλοίωτο στον χρόνο. Κι όταν λέμε αναλλοίωτο εννοούμε ότι δεν έχει χάσει ούτε ίντσα από την λάμψη και την δημοφιλία που είχε κάποτε.
Σίγουρα έχει αλλάξει πολλές μορφές. Το τζιν παντελόνι έχει μεταμορφωθεί από πολύ μακριά καμπάνα σε overized oπτασία φτιαγμένη από ντένιμ, από εκεί σε πολύ στενό και ελαστικό skinny,πίσω στις overized γραμμές και από εκεί στο σκισμένο, το πολύ σκισμένο και στο ανεπίτρεπτα πολύ σκισμένο. Τελικά στον 21ο αιώνα όλα είναι στο παιχνίδι και τα πράγματα και οι επιλογές αμέτρητες. Κανένα στυλ δεν μοιάζει να έχει την πρωτοκαθεδρία ή τον πρώτο λόγο σε σύχρονους καιρούς κατά τους οποίους δεν μας απασχολεί καθόλου ούτε καν να σετάρουμε χρωματικά τα ρούχα μας.
Επειδή όμως η μόδα είναι σαν την τέχνη, εκφράζοντας απόλυτα την εποχή μέσα στην οποία γεννιέται, αυτό το καλοκαίρι μόνο ένα στυλ ντένιμ παντελονιού θα μπορούσε να δείχνει τόσο σύγχρονο και σχετικό. Ξεκινώντας από τις πασαρέλες των μεγάλων οίκων μόδας, όπως αυτή τoυ Celine, του Gucci και του Balencianga και φτάνοντας στους δρόμους των μεγάλων πόλεων κανένα άλλο τζιν δεν φαντάζει πιο επίκαιρο από την λιτή, διακριτική γοητεία ενός φαρδιού παντελονιού με κανονική μέση και straight γραμμή, χωρίς στολίδια, φιοριτούρες ή περιττή φασαρία.
Έτσι, το μίνιμαλ θα επικρατήσει για ακόμα μία σεζόν ως απόρροια της ακραία θορυβώδους εποχής στην οποία βρισκόμαστε, στην οποία τα περισσότερα πράγματα απ' όσα συμβαίνουν δεν είναι για καλό. Σκουρό ή ανοικτό μπλε, λευκό ή μαύρο, η ησυχία της απλούστατης φαρδιάς, υπεράνετης, ίσιας, καθόλου κουραστικής γραμμής του πιο in παντελονιού των επόμενων μηνών μοιάζει να είναι αυτό που εποχή έχει ανάγκη. Κι εμείς μαζί της.