Διαβάζοντας τη μαρτυρία της Isabel Mundigo-Moore, όλες αναγνωρίζουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας. Κάποτε αυτή η fashion editor έμπαινε στα καταστήματα της λεγόμενης «γρήγορης μόδας» χωρίς δεύτερη σκέψη, αλλά σταδιακά άρχισε να αναρωτιέται ποιον αντίκτυπο είχε η συγκεκριμένη αγοραστική συνήθεια στο περιβάλλον αλλά και στην γκαρνταρόμπα της. Καθώς άρχισε να συνειδητοποιεί τις επιπτώσεις της, έβαλε τα δυνατά της να «κάνω βιώσιμες αγορές. Ανέκαθεν αγαπούσα το vintage, αλλά σταδιακά τα ρούχα από δεύτερο χέρι έγιναν η αληθινή μου αγάπη και άφησα τη γρήγορη μόδα πίσω στο παρελθόν».
Πέρα από τα second hand μαγαζιά, έβαλε στη ζωή της και μικρότερα brands, που συνδυάζουν τις προσιτές τιμές με την έμφαση στη βιωσιμότητα. «Έχω διοχετεύσει την αγάπη μου για το shopping στο κυνήγι θησαυρών στο Vestiaire Collective, το eBay και διάφορα φιλανθρωπικά μαγαζιά» σχολιάζει σήμερα. Αν, πάλι, δελεαστεί από ένα κομμάτι της fast fashion, πρώτα κάνει ένα βήμα πίσω και εξετάζει «πού κατασκευάστηκε, από ποια υλικά και από ποιον. Αν ψωνίζω online, αποθηκεύω ένα κομμάτι και επιστρέφω μία με δύο εβδομάδες αργότερα και βλέπω πώς νιώθω για αυτό. Ο χρόνος είναι σημαντικός για τη σχέση με τα ρούχα μας, όπως θα συνέβαινε και σε μια ερωτική σχέση μας» γράφει.
Παρακάτω αφηγείται συνοπτικά τη διαδρομή της προς μια πιο βιώσιμη και «αργή» μόδα, εστιάζοντας σε συγκεκριμένες κατηγορίες.
Τζιν παντελόνια: «Από τη στιγμή που ανακάλυψα ότι τα COS ντένιμ ήταν τα αγαπημένα μου στο πλανήτη, έγινε δύσκολο να τα αποχωριστώ στην προσπάθειά μου να κάνω πιο βιώσιμες αγορές. Ως αποτέλεσμα, έχω περιοριστεί στο να αγοράζω το πολύ ένα ζευγάρι τον χρόνο, με στόχο να ξοδέψω χρόνο για να βρω ένα vintage κομμάτι που μπορώ να μεταποιήσω και να φέρω στα μέτρα μου».
Παπούτσια-τάση: «Κάθε φορά που νιώθω στεναχωρημένη ή μόνη (ή απλά παρορμητική) συνδέω το shopping therapy με τη βελτίωση της διάθεσής μου. Στόχος μου είναι πλέον να περιορίσω αυτή τη συνήθεια 1) ρωτώντας τον εαυτό μου ποιο είναι το αληθινό πρόβλημα και προσπαθώντας να λύσω εκείνο πρώτα και 2) επενδύοντας σε κλασικά ζευγάρια (από βιώσιμα ή μικρότερα brands όποτε μπορώ) που θα φοράω ξανά και ξανά. Προσπαθώ επίσης να αγοράζω επώνυμα vintage παπούτσια».
Βασικά κομμάτια: «Έχω στραφεί στα φιλανθρωπικά μαγαζιά για T-shirts, όπως το Oxfam online, καθώς πολλά από αυτά προέρχονται από τα 90s και είναι πραγματικά καλοφτιαγμένα και με καλή εφαρμογή. Αναζητώντας νέες βιώσιμες επιλογές, ανάμεσα στις καλύτερες είναι τα Muji, Fruity Booty και Base Range».
Κοσμήματα: «Τον πρώτο μου καιρό στο Λονδίνο είχα χρίσει τα statement χρυσά σκουλαρίκια ως προσωπικό μου έμβλημα και άρχισα να στοκάρω κομμάτια των 10 λιρών, που φορούσα μέχρι που τα αυτιά μου γίνονταν πράσινα. Τρία χρόνια μετά, κανένα από αυτά τα ζευγάρια δεν έχει επιβιώσει και ενώ οι εκατό λίρες για ένα ζευγάρι ανέκαθεν μού φαίνονταν πολλές, αν κάνω τους υπολογισμούς συνειδητοποιώ ότι έχω ξοδέψει περισσότερα σε οικονομικά κοσμήματα που αγοράζω στο repeat. Ένα καλοφτιαγμένο ζευγάρι μπορεί να επιδιορθωθεί και να συντηρηθεί, ενώ τα faux μέταλλα απλά διαλύονται. Σκέφτομαι πάντως να αποταμιεύσω για ένα ζευγάρι κοσμήματα Laura Lombardi, που φτιάχνονται αποκλειστικά από ακατέργαστα ή ανακυκλωμένα υλικά».
Η Mundigo-Moore καταλήγει ότι η αλλαγή των αγοραστικών συνηθειών της είναι κυρίως αλλαγή νοοτροπίας. «Αγόρασε λιγότερα, καλύτερα και δες πώς νιώθεις στη σχέση σου με τα ρούχα. Δεν μου λείπουν οι παρορμητικές αγορές που έκανα στο παρελθόν, στον δρόμο για ένα event. Εξακολουθώ να ονειρεύομαι ένα top από τα Zara; Φυσικά. Αλλά ως λάτρεις της μόδας, μαθαίνουμε ότι αληθινά less is more».
Δες τρία κομμάτια που μπορείς να αγοράσεις:
Δες το εδώ
Δες το εδώ
Δες το εδώ
Ακολούθησε το WomanToc στο Instagram
κεντρική φωτό: @taylranne
