Μπορείτε να μου πείτε πώς δοκιμάζετε φορέματα χωρίς ψηλά τακούνια; Είναι σαν Χριστούγεννα χωρίς κάλαντα. Σαν καλοκαίρι χωρίς Μύκονο. Πάτε στα μαγαζιά να αγοράσετε φόρεμα και φοράτε αθλητικά. Τουλάχιστον να έχετε ένα ζευγάρι στην τσάντα σας διότι το κατάστημα μπορεί να μην έχει ένα ζευγάρι μέσα στο δοκιμαστήριο. Το ρούχο θα δείξει εντελώς διαφορετικό με τα ψηλά τακούνια για τους εξής λόγους.
Πρώτος λόγος: Δεν θα φορέσετε φόρεμα χωρίς τακούνια.
Δεύτερος: Τα τακούνια αλλάζουν τη στάση του σώματος άρα και το ρούχο πάνω στο σώμα. Σηκώνουν τον ποπό, σηκώνουν την γάμπα και μακραίνουν το πόδι. Μιλάμε για πλαστική χειρουργική χωρίς νυστέρι.
Τρίτος: Αφού η τελική εικόνα που θέλετε να δείξετε είναι αυτή με τα τακούνια, γιατί χάνετε χρόνο;
Τέταρτος: Ψυχικός λόγος. Θα ανέβει η αυτοπεποίθηση σας, θα σας κατακλύσει ένα συναίσθημα παντοδυναμίας και θα τραβήξετε τα βλέμματα πάνω σας. Πολύ πιθανόν και το βλέμμα του αγοριού απέναντι (πείτε του πως πεθαίνω...), του αγοριού που θα είναι στην παρέα απόψε μαζί σας....αυτός που θα φέρει η φίλη σας...εκείνος ο λίγο αξύριστος μελαχρινός που φοράει τα καρώ πουκάμισα έξω από το τζην παντελόνι....α, γεια σου!
Πέμπτος λόγος: Γιατί αδικείτε τον εαυτό σας; Γιατί δεν του χαρίζετε εκείνες τις στιγμές απόλαυσης που χρειάζεται για να γεμίσει τις μπαταρίες του; Βοηθάει να γνωρίζουμε πως αν δεν είμαστε εμείς ευχαριστημένοι από τον εαυτό μας, πως θα κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους; Αν δεν ποτιστεί η γλάστρα, πως θα ποτιστεί και το φυτό;. Προσοχή, δεν μιλάω για εγωισμούς και ναρκισσισμούς. Μιλάω για το ενοχικό συναίσθημα που πολλές φορές δεν μας αφήνει να απολαύσουμε το παραμικρό. Το θέμα δεν είναι να πέσει κανείς με τα μούτρα στις απολαύσεις. Το ενοχικό συναίσθημα δεν χτυπάει εκεί. Χτυπάει πάντα στην μεγαλύτερη μας ανάγκη. Στην ανάγκη για προσωπική εξέλιξη....