«Οι εικόνες μου δεν είναι τίποτα άλλο από ατυχήματα. Δεν είμαι ο σκηνοθέτης, είμαι μόνο ο παράγοντας της τύχης», είχε κάποτε ο ίδιος δηλώσει εστιάζοντας στην ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι φωτογραφίες του ακροβατούν ανάμεσα στο ωραίο και στο ακραίο, ανάμεσα στη βία και στη λάμψη, ανάμεσα στο «τώρα» και στο «για πάντα».
Το κέντρο του κόσμου του είναι οι γυναίκες. Σε κλασικές ή ανατρεπτικές πόζες, σε εικόνες που σοκάρουν ευχάριστα ή σε κάνουν να γελάσεις με προβληματισμό. Ο Γκι Μπουρντέν έσπασε τα όρια των παραδοσιακών εμπορικών φωτογραφιών, αναμόρφωσε την κλασική εικόνα της μόδας, ιχνηλάτησε δύσβατα μονοπάτια, χρησιμοποιώντας μια τολμηρή αφήγηση και μια ζωντανή παλέτα χρωμάτων. Όρισε την αισθητική αμέτρητων σελίδων της Γαλλικής Vogue καθώς και πάμπολλων διαφημιστικών εκστρατειών (Charles Jourdan, Issey Miyake, Claude Montana). Κατέλαβε τη φαντασία μιας ολόκληρης γενιάς δημιουργών, κέρδισε τη διαχρονικότητα, επηρεάζοντας τον κόσμο της μόδας και της διαφήμισης μέχρι σήμερα, είκοσι χρόνια μετά το θάνατό του.
Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1928 και η φωτογραφική του δράση κράτησε τρεις ολόκληρες δεκαετίες, από τη δεκαετία του ’50 έως τη δεκαετία του '80. Αντιλαμβανόταν την ομορφιά μέσα από το πρίσμα της υποκειμενικότητας: Οι εξωπραγματικές κοκκινομάλλες στις οποίες είχε αδυναμία, το έντονο μακιγιάζ, οι γοητευτικές ατέλειες στα χαρακτηριστικά των μοντέλων ή οι πόροι στο δέρμα τους που επέτρεπε να φανούν.
Το 1950, ο Γάλλος φωτογράφος συναντήθηκε με τον καλλιτέχνη Μαν Ρέι. Το πνεύμα των σουρεαλιστών είναι πανταχού παρών στο έργο του Μπουρντέν: στην υπερβατική διάσταση, στις αντιφάσεις της αισθητικής αρτιότητας, στην ασάφεια της αφήγησης. Λαμβάνοντας τη φωτογραφία ως εργαλείο ερμηνείας της Φύσης, ο Μπουρντέν διερεύνησε με χιούμορ, προβοκάρισμα και αμείλικτη τελειομανία το πλαίσιο των πραγμάτων.
