Όταν έσκασε το μέιλ με την είδηση είπα «δεν μπορεί, τρολιά». Είχε πολλές αντιφατικού νοήματος και περιεχομένου λέξεις στην ίδια φράση φράση, όπως Χάιντι Κλουμ, Lidl, μόδα. Τι σχέση έχουν όλα αυτά μαζί; Σαν πολυωνυμική εξίσωση με βαθμό μεγαλύτερο ή ίσο του 3, στα μάτια μου. Πώς μπορεί να συνδέεται η ευγενής πρόθεση των μόδιστρων με την αισθητική της κοπιαρισμένης πατέντας των Lidl; Λες για αυτό να βγήκε το συμπυκνωμένο, τρίλεξο ανέκδοτο του καιρού, «από τα Lidl», υπό την μορφή ευτελούς χαρακτηρισμού μεγαλοπρέπειας και υποδεέστερης μαζικότητας; Πιχί, η αλληγορική φιλοφρόνηση «μοντέλο από τα Lidl» δεν αναφέρεται στις εξαίσιες διαστάσεις ενός τοπ μόντελ. Το αντίθετο.
Η κατάχρηση της λέξης «μόδα» έχει πάρει διαστάσεις σεσημασμένης παραχάραξης. Αυτή είναι μια διαπίστωση-λεζάντα-συνθήκη, πάνω στην οποία κάθε σελέμπριτι, με φθίνουσα πορεία, μπορεί ανερυθρίαστα να σταθεί και να εμπλακεί με τα τούλια και τους ταφτάδες, χωρίς απαραίτητα να μπορεί να διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτά υφάσματα. Τα ιερά τέρατα της μόδας έχουν αντικατασταθεί από ασεβή φρικιά. Και η ίδια η έννοια της μόδας αρχίζει και ταυτίζεται με μια τρελή μαρκησία που κόβει βόλτες στον απομονωμένο πύργο της.
Τα Lidl επιστρατεύουν μια 44χρονη πρέσβειρα της πασαρέλας για να την ρίξουν στα καλάθια τους και αυτό είναι οκέι. Οκέι για ποιους; Για τους πιονέρους του στυλ, που δαμάζουν την καθημερινότητα μέσα από κοφτερές εμφανίσεις, με περίσσευμα προσωπικού γούστου; Σίγουρα όχι. Για τα αποπαίδια μιας προνομιακής ζωής, τα οποίοι αυξάνονται και πληθαίνουν μέρα με τη μέρα, απομακρυνόμενα από τα βασικά υλικά αγαθά της σύγχρονης διαβίωσης -πόσο μάλλον τα επιπρόσθετα, όπως η μόδα; Σίγουρα ναι.
Η κίνηση αυτή των Lidl να ρίξει το φάσιον στα ράφια του σούπερ μάρκετ, δίπλα στα ξύδια και τα απορρυπαντικά, ορίζει την περφορέ γραμμή μιας νέας, τεθλασμένης αντίληψης γύρω από την εικόνα των μη ευνοημένων στις μεγάλες πόλεις. Κάτι που δεν έκανε ούτε το fast fashion των Zara, H&M και λοιπών, ούτε τα made in China παραμάγαζα. Η κίνηση αυτή των Lidl χρυσώνει το χάπι. Και σε καμία περίπτωση δεν δικαιώνει τη φράση του μοναδικού Yves Saint Laurent όταν έλεγε «δεν πρέπει ποτέ να συγχέουμε την κομψότητα με τον σνομπισμό». Σε καμία.
