Σε αυτό τον παράλληλο δρόμο της Πατριάρχου Ιωακείμ, με την σπουδαία αστική ιστορία και τις μοντέρνες, 50s κατοικίες, το λαϊφστάιλ έβρισκε πάντα μια φιλόξενη φωλιά να κλωσήσει τα αυγά του. Το εστιατόριο Ράτκα στον αριθμό 32 συνόδευε την κοινωνικοπολιτική ζωή της πόλης από την πρώτη μέρα της γέννησής του, τον Οκτώβριο του 1975, όταν η λαμπερή εκδοχή του underground δεν είχε νικηθεί από το κακό mainstream και η διανόηση ηγούνταν του τάγματος των άτακτων. Λίγο μετά, την αγαπησιάρικη δεκαετία του '90, το πεζοδρομημένο κομμάτι της Χάρητος έζησε μέρες, αλλά κυρίως νύχτες δόξας και καλοδεχούμενης κραιπάλης, με «in» μπαρ και εστιατόρια στα υπόγεια των πολυκατοικιών να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Η φράση «πάμε για κανά ποτό στο Κολωνάκι» είχε βρει τις συντεταγμένες της, με ακρίβεια και χωρίς πυξίδα.
Μετά η οικονομική κρίση και τα άδεια ισόγεια χάρισαν λίγη από τη «ντέκα» που όλοι γνωρίσαμε, ενώ το 4άστερο ξενοδοχείο, Athenian Inn, στο αριθμό 22, έβαλε τη φιλοξενία μαζί με την εστίαση και τη διασκέδαση στο ίδιο κουλουάρ. Το Μπαρμπουνάκι, στη γωνία του δρόμου αγκαλιάζει τα μεσημέρια του σαββατοκύριακου τις ενήλικες παρέες που συλλέγουν λίγη βιταμίνη D στον ήλιο και κάμποσο ροζέ κρασί με πάγο.
Και κάπου εκεί στη μέση της Χάρητος, στο 27, η Χάμσα στέλνει τη θετική της ενέργεια. Το επώνυμο βιντατζάδικο Second Hand Lux, με σήμα την ευλογημένη παλάμη και μότο «τα όμορφα ρούχα πρέπει να αγαπηθούν ξανά» στηρίζει τη δεύτερη και τρίτη ζωή των ρούχων και αντιστέκεται στο fast fashion και την σκληρή πολιτική της μαζικής παραγωγής. Πιστεύει στη μοναδικότητα του στυλ, όπως αυτή ορίζεται μέσα από στοχευμένες επιλογές και όχι από διαλέγοντας απλά το σωστό νούμερο από μία σειρά ίδιων ρούχων. Το κυνήγι του «θησαυρού» μέσα σε μαγαζί με second hand πανωφόρια, μπλούζες, αξεσουάρ, παπούτσια, μαντήλια, παντελόνια, φορέματα, τσάντες, γυαλιά, κοσμήματα και φούστες μοιάζει με το γνωστό παιγνίδι. Είναι διασκεδαστικό.
Τι είναι η Χάμσα το σήμα του μαγαζιού, ρωτάω την ιδιοκτήτριά του, τη Λίλη Γιόγλου; «Είναι ένα φυλαχτό σε σχήμα παλάμης. Η χρήση του ως σύμβολο και φυλαχτό απαντάται, σε όλο τον αραβικό κόσμο, ενάντια στο κακό μάτι αλλά και γενικά θεωρείται σύμβολο προστασίας» λέει.
«Συναντάται με διάφορες ονομασίες όπως Κάφ, χέρι της Φατιμά, χέρι της Μύριαμ, αναλόγως της γεωγραφικής περιοχής. Στο Ισλάμ συναντάται με την ονομασία "χέρι της Φατιμά", που ονομάστηκε έτσι για να τιμήσει την μνήμη της κόρης του Μωάμεθ Fatima Zahra. Επίσης ονομάζεται και "Καφ" λόγω της ανοιχτής παλάμης. Οι χριστιανοί που ζούσαν στην οθωμανική αυτοκρατορία το ονόμασαν "χέρι της Μαρίας". Τέλος οι Εβραίοι το ονομάζουν “χέρι της Μύριαμ” από την Μύριαμ την αδελφή του Μωυσή. Η πρώιμη χρήση του έχει εντοπιστεί στην αρχαία Μεσοποταμία (σημερινό Ιράκ). Το οικουμενικό αυτό σημάδι προστασίας, η εικόνα του δεξιού χεριού φαίνεται στα φυλαχτά της Ιstar/Inana. Άλλα σύμβολα της θεϊκής προστασίας που βασίζονται γύρω από το χέρι περιλαμβάνουν το "χέρι της Αφροδίτης", που χρησιμοποιείται για την προστασία των γυναικών από το κακό μάτι, την ενίσχυση της γονιμότητας και της γαλουχίας, την προώθηση της υγιούς εγκυμοσύνης και σε απεικονίσεις του Βούδα (μούντρα) για την διδασκαλία και την προστασία του» διαβάζω στο astrolife.gr.
Πώς συνδυάζεται το χέρι της Φατιμά /της Μαρίας / της Μύριαμ /της Αφροδίτης με τα ρούχα από δεύτερο χέρι; Μα, τα ρούχα αυτά είναι φυλαχτά. Έχουν ζήσει μαζί με τους ανθρώπους που τα έχουν αγαπήσει πολλές ζωές, είναι αθάνατα.
Δοκιμάζοντας ένα Chanel σακάκι με υπερήφανους ώμους νιώθω όμορφα, νιώθω ότι πηγαίνω χρόνια πίσω, ότι είμαι πιο σύγχρονη από ποτέ, ότι η μόδα δεν έχει ηλικία, ούτε κι εγώ. Περπατάω πάνω στα ψηλοτάκουνα μποτάκια Dior και μπαίνω στα παπούτσια της υψηλής κομψότητας. Μου πηγαίνει. Το ευχαριστιέμαι. Τα μάτια μου γυαλίζουν όταν βλέπω τα σαμπό Gucci αλλά είναι τρία νούμερα πιο μικρά. Τι κρίμα. Ελπίζω να τα εντοπίσει μια πιο μικροκαμωμένη από μένα και να βάλει στη ντουλάπα της.
Ενδιάμεσα, κάνω μία μίνι κουβέντα με την ιδιοκτήτρια, Λίλη Γιόγλου, για να καταλάβω πώς λειτουργεί το σύστημα της ροής του vintage.
-Πείτε μου δυο λόγια για εσάς. Γεννηθήκατε, μεγαλώσατε, σπουδές κ.λπ
Γεννήθηκα στην Αθήνα και ζω στο κέντρο, το οποίο αγαπώ πολύ.
-Ποια είναι η σχέση σας με το εμπόριο και τα καταστήματα λιανικής;
Έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τα καταστήματα λιανικής και με τα επώνυμα brand λόγω της μακρόχρονης συνεργασίας μου με ένα από τα πιο καλόγουστα μαγαζιά της Αθήνας, το Enny di Monaco.
-Πώς φτάσατε στην ιδέα του Second Hand Lux;
Ταξιδεύοντας στο εξωτερικό διαπίστωσα ότι για τους ξένους είναι τρόπος ζωής να ανακυκλώνουν τα πράγματά τους και θεώρησα ότι κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνει και στη χώρα μας.
-Ποια είναι η φιλοσοφία του μαγαζιού;
Beautiful clothes should be loved again, που είναι και το μότο μας.
-Που βρίσκεται τα κομμάτια τα οποία πουλάτε;
Από γυναίκες που αγαπούν την μόδα και ξεχωρίσουν την καλή ποιότητα η οποία δεν έχει ημερομηνία λήξης.
-Μπορεί κάποιος ιδιώτης να έρθει να σας φέρει ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ που δε χρειάζεται;
Φυσικά και μπορεί να μας φέρει επώνυμα είδη που επιθυμεί να μεταπωλήσει σε άριστη κατάσταση.
-Ποιο είναι το πιο σπάνιο κομμάτι που έχει περάσει από το μαγαζί σας;
Ένα υπέροχο φόρεμα Dior του 1954 ραμμένο στο χέρι.
-Γιατί είναι σπουδαία στις μέρες μας η έννοια της ανακύκλωσης που κρύβεται στη vintage μόδα;
Η ανακύκλωση πλέον είναι απαραίτητη, τίποτα δεν πρέπει να πετιέται ή να πηγαίνει χαμένο όταν μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί. Και πόσο μάλλον στα ποιοτικά και καλοφτιαγμένα ρούχα, τα οποία αξίζει να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία στη ντουλάπα κάθε πιθανού ενδιαφερόμενου.
Μετά από αυτές τις πληροφορίες και αφού έχω αγοράσει ένα top με τιράντες από σαντούκ μετάξι για 20 ευρώ ενώ η αρχική του θα ήταν πάνω από 120, τσεκάρω την γκαρνταρόμπα μου, πίσω στο σπίτι. Τι θέλω να διώξω; Τίποτα για την ώρα. Αλλά, αν νιώσω την επιθυμία να αποχωριστώ κάτι σίγουρα θα βρω τρόπο να απελευθερώσω κι όχι να το φυλακίσω μέσα στην καταχνιά ενός σκουπιδοτενεκέ.
Facebook Second Hand Lux
