Συνυφασμένες όσο ελάχιστα άλλα πράγματα στον κόσμο της μόδας με την λάμψη και την μακρινή πραγματικότητα των μεγαλύτερων σταρ του Hollywood, οι σπάνιες και συλλεκτικές τσάντες του Οίκου Hermes, Kelly και Birkin, μπορεί να έχουν κυκλοφορήσει σε πλούσια ποικιλία χρωμάτων, σχεδίων και μεγεθών όμως αυτό συμβαίνει πάντα σε αληθινά περιορισμένο αριθμό στον οποίο η πρόσβαση είναι τόσο δύσκολη και αυστηρή που θυμίζει την λογική της πιο κλειστής κάστας της υψηλής κοινωνίας. Μέχρι ένα σημείο η συγκεκριμένη φιλοσοφία του διάσημου και πανάκριβου Οίκου μόδας μοιάζει να έχει λογική και συνέπεια. Άλλωστε και οι δύο τσάντες είναι 100% εμπνευσμένες από δύο λαμπερές ηθοποιούς του σινεμά, γνωστές για το κλασάτο στιλ τους και την αριστοκρατική τους ομορφιά. Η μεν Birkin εμπνεύστηκε όταν η Jane Birkin βρέθηκε τυχαία στη διπλανή θέση του αεροσκάφους με τον τότε Πρόεδρο του Οίκου Hermes, Jean – Louis Dumas – και σε ανύποπτο χρόνο του παραπονέθηκε ότι δεν υπάρχει καμία τσάντα που να την βολεύει πραγματικά. Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε εκείνος την πήρε μαζί του στο σχεδιαστήριο του και η πρώτη Birkin γεννήθηκε. Από την άλλη, και το αδελφάκι της, η περίφημη Kelly, έχει μία εξίσου λαμπερή ιστορία να την συνοδεύει: η Grace Kelly ερωτεύτηκε μία πρώτη έκδοση της τσάντας που οι παραγωγοί της έδωσαν να κρατήσει στα γυρίσματα της ταινίας του Alfred Hitchcock “To Catch A Thief” και το 1956 την έβαλε για τα καλά στην καθημερινότητα της όταν την χρησιμοποίησε για να κρύψει από τους παπαράτσι την φουσκωμένη κοιλίτσα της πρώτης εγκυμοσύνης της.
Πότε όμως αυτή η «εμμονή» του Οίκου Hermes με το να διατηρήσει το επίπεδο των δύο συγκεκριμένων μοντέλων σε ύψη τόσο δυσθεώρητα που μόνο μία πραγματικά πλούσια, σημαντική και διάσημη κυρία να είναι σε θέση να τα αποκτήσει, παύει να είναι γοητευτική και γίνεται προβληματική για το ευρύτερο κοινό που είναι διατεθειμένο να ξοδέψει πολλά προκειμένου να αισθανθεί δικιά του λίγη από την λάμψη του Hollywood; Γιατί στην περίπτωση των Birkin και Κelly το ζήτημα έχει πάψει εδώ και χρόνια να είναι το αν κάποιος έχει τα απαραίτητα χρήματα για να τις αποκτήσει, αλλά το αν ανήκει σε μία συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων. Αυτή των «εκλεκτών».
Στη Μεγάλη Βρετανία μία μεγάλη έρευνα , που έβαλε σαν στόχο να εξερευνήσει το παραπάνω φαινόμενο, ζήτησε την βοήθεια και στη συνέχεια τις μαρτυρίες καθημερινών γυναικών, οι οποίες πήγαν σε διάφορες μπουτίκ του Οίκου Hermes θέλοντας να αγοράσουν μία τσάντα. Να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες γυναίκες ήταν μεν εύπορες και πετυχημένες στη δουλειά τους, αλλά δεν ήταν διάσημες ούτε κοινωνικές καταξιωμένες. Οι ιστορίες που είχαν να διηγηθούν θα σε εντυπωσιάσουν.
H βρετανίδα αρθρογράφος Zoe Brennan επισκέφθηκε η ίδια ένα μεγάλο κατάστημα του Οίκου στο Λονδίνο και παρατήρησε ότι σχεδόν όλοι οι πελάτες ήταν Αραβικής καταγωγής ντυμένοι με πανάκριβα υφάσματα και στολισμένα με χρυσά κοσμήματα από πάνω μέχρι κάτω. Στη συνέχεια πλησίασε τον υπεύθυνο του καταστήματος και του είπε ότι ενδιαφέρεται να αγοράσει μία τσάντα Hermes και ότι θα ήθελε να δει μερικές για να διαλέξει. Τότε εκείνος της χαμογέλασε παγωμένα και της έδωσε μία εκπληκτική απάντηση: «Δυστυχώς δεν έχουμε τσάντες αυτή τη στιγμή στο κατάστημα.». Και συνέχισε «Φοβάμαι ότι δεν θα έχουμε νέες παραλαβές μέχρι τον επόμενο μήνα αλλά δεν μπορώ να σας πω με σιγουριά το πότε ακριβώς. Δεν γνωρίζουμε τίποτα για τις παραλαβές για λόγους ασφαλείας.». Τότε η Zoe ρώτησε αν θα μπορούσε να παραγγείλει η ίδια μία στο χρώμα της αρεσκείας της και εκείνος της απάντησε πως κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς αδύνατο, αλλά δέχτηκε να της δείξει ένα μικρό δειγματολόγιο με τις αποχρώσεις και τα δέρματα για να πάρει μία ιδέα. Υπό αυτή την έννοια η κυρία Brennan ήταν από τις πιο τυχερές αυτής της ιστορίας, αφού πήρε τουλάχιστον μία πιο συγκεκριμένη απάντηση σε αυτό που έψαχνε.
Από την άλλη, η 25χρονη Saskia Murphy από το Manchester είδε την απόρριψη της πωλήτριας να παίρνει σάρκα και οστά όταν ζήτησε να ρίξει μια ματιά σε μερικές τσάντες σε τοπικό κατάστημα του Οίκου. Η νεαρή κοπέλα μπήκε με κέφι στο μαγαζί και ενημέρωση την υπεύθυνη ότι μία ολόκληρη ζωή ονειρευόταν να αποκτήσει μία τσάντα Hermes και ότι επιτέλους ήταν σε θέση να το κάνει. Εκείνη όμως της έριξε ένα άδειο βλέμμα και της απάντησε ότι «το βλέπει δύσκολο,» αφού δεν υπήρχαν τσάντες στο κατάστημα. Όταν η Murphy ζήτησε να δει απλά ένα δείγμα εκείνη επανέλαβε την παραπάνω ατάκα. Στη συνέχεια η 25χρονη ρώτησε αν υπάρχουν διαθέσιμες τσάντες σε κάποια άλλη μπουτίκ αλλά και πάλι η πωλήτρια ήταν πολύ απρόθυμη να απαντήσει: «Δεν έχουμε πρόσβαση σε άλλα καταστήματα. Λυπάμαι.». Τέλος η Saskia ζήτησε να μπει τουλάχιστον σε κάποια λίστα αναμονής αλλά και πάλι η πωλήτρια την ενημέρωσε ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί.
Και στην περίπτωση της Camilla Ridley – Day από το Λονδίνο, όμως, συνέβη κάτι αντίστοιχο – αν όχι ακόμα χειρότερο. Όταν μπήκε στη μπουτίκ αντιμετώπισε την πλήρη ψυχρότητα από μεριάς του προσωπικού, το οποίο την ενημέρωσε με κρύο τρόπο ότι «δεν πουλάνε τσάντες την συγκεκριμένη ημέρα» και στη συνέχεια την παρακάλεσαν να φύγει.
Ο τεράστιος βαθμός δυσκολίας που φαίνεται να τυλίγει την υπόθεση αγοράς μίας τσάντας Birkin ή Kelly όσο κι αν προσθέτει γοητεία στον μύθο της διάσημης τσάντας, έχει δημιουργήσει άπειρες αρνητικές αντιδράσεις ακόμα και στον κόσμο της μόδας, καθώς ο τρόπος με τον οποία γίνεται η επιλογή των πελατών για πολλούς αγγίζει τα όρια του ρατσισμού.
Στον αντίποδα όλου αυτού, οι εκπρόσωποι του Οίκου Ηermes δικαιολογούν την πολιτική εκλεκτικότητας και ελιτισμού ως προς το ποιες θα είναι οι τυχερές κυρίες που θα κρατήσουν στα χέρια τους μία από τις πιο εμβληματικές τσάντες του πλανήτη, βασιζόμενοι στον πολύ περιορισμένο αριθμό κυκλοφορίας. Και εξηγούν ότι είναι πρακτικά αδύνατο να παραχθούν περισσότερα αντίτυπα καθώς η διαδικασία κατασκευής τους είναι τόσο ποιοτική και υψηλή που γίνεται σε συγκεκριμένα εργαστήρια από συγκεκριμένους τεχνίτες, οι οποίοι είναι και οι μοναδικοί στον κόσμο που γνωρίζουν το πώς να κατασκευάσουν τις θρυλικές Kelly και Birkin.
