Και εκεί που βλέπαμε μπροστά μας συνέχεια το μπεζ σε όλους τους διαθέσιμους τόνους, σταδιακά υποχωρεί ενώ στους δρόμους και τις πασαρέλες προελαύνει μια στρατιά αποχρώσεων, η μία πιο δυνατή από την άλλη. Στην Κοπεγχάγη, τη Στοκχόλμη, το Λονδίνο, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, το Μιλάνο, ιδιαίτερα στις Εβδομάδες Μόδας που οι πόλεις πλημμυρίζουν με τους πιο στιλάτους ανθρώπους του κόσμου, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους πλάσματα που μοιάζουν βγαλμένα από πίνακες ενός ζωγράφου που λατρεύει τα χρώματα των λουλουδιών αλλά και των ζαχαρωτών. Που είναι ρομαντικός και μαζί τολμηρός.
Αν θα έπρεπε λοιπόν να διαλέξουμε τέσσερις από τις αποχρώσεις που θα πρωταγωνιστήσουν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, είναι αυτές. Τέσσερις τάσεις στις οποίες ενδίδουμε χωρίς δεύτερη σκέψη, γιατί κάνουν την κάθε μέρα να μοιάζει με γιορτή.
Μπλε του ουρανού. Δεν έκλεψε μόνο την παράσταση στις Εβδομάδες Μόδας αλλά και την καρδιά μας. Καθαρό, χαλαρωτικό, αθώο, ξεκουράζει το βλέμμα σαν να είμαστε ξαπλωμένοι στο γρασίδι ενός πάρκου και να κοιτάμε ψηλά, στη διάρκεια μιας ανέφελης ημέρας, ακόμα και αν το βλέπουμε στην περιορισμένη έκταση ενός αξεσουάρ.
Δες το εδώ.
Φούξια. Παρά την έντονη προσωπικότητά του μπορεί να συνυπάρξει άνετα με λευκό, κρεμ, μαύρο, αλλά ακόμα και κόκκινο, ανατρέποντας τα στερεότυπα και προσθέτοντας μια πινελιά δυναμικής θηλυκότητας.
Δες το εδώ.
Λιλά. Μας ελκύει όπως τα ανθισμένα λουλούδια τραβούν τις πεταλούδες. Είναι ρομαντικό χωρίς να είναι κοριτσίστικο, είναι σοφιστικέ χωρίς να είναι σοβαροφανές. Μας βάζει σε πειρασμό ακόμα και για ένα total λουκ. Μας έχει ξελογιάσει πραγματικά.
Δες το εδώ.
Κροκί. Έχει την αισιοδοξία του κίτρινου χωρίς το εκτυφλωτικό φως του. Είναι σαν να κοιτάμε τον ήλιο μέσα από τους φακούς των γυαλιών μας που τον μαλακώνουν. Είναι η πινελιά που μπορεί να απογειώσει ακόμα και το πιο αδιάφορο λουκ.
Δες το εδώ.
