Ο ιταλικός οίκος Moschino και η μόνιμη εναντίωσή του στο τέρας της ορθοδοξίας της μόδας έσβησε το 1994 μαζί με τον αιφνίδιο θάνατο του 44χρονου μόδιστρου και ιδιοκτήτη του, Franco Moschino. Ο 42χρονος Αμερικανός σχεδιαστής Jeremy Scott, εδώ και δύο περίπου χρόνια που έχει αναλάβει τα ινία του οίκου εγχύει με τρομερή επιτυχία σε ένα φόρεμα ίσες ποσότητες από στυλ, κοινωνικά μηνύματα για τα σκουπίδια του πολιτισμού και χιούμορ. Κάτι που μάλλον κάνει τον Φράνκο να χαμογελάει με ικανοποίηση πίσω από το ουράνιο τόξο που βρίσκεται.
Εντάξει, η μόδα είναι ένα σοβαρό γρανάζι του πολιτισμού και της οικονομίας αλλά κάποιοι σχεδιαστές το παραπέρνουν βαριά. Το αποτέλεσμα αυτού το βάρους το βλέπουμε σε υπερμεγέθης φιόγκους από ταφτά, μακρόσυρτες τουαλέτες από πούλιες και βαρετά, πανομοιότυπα πατρόν που σκοπό έχουν να κάνουν μία γυναίκα όχι μόνο να είναι αλλά και να φαίνεται καθώς πρέπει. Ο Jeremy Scott ξεπήδησε μέσα από την γενιά των anti-fashion σχεδιαστών (1997-2001), μια χρονική περίοδο που παγκοσμίως ήταν συνδεδεμένη με έντονο κλάμπινγκ, υψηλούς στόχους, χαμηλή ηθική και πολύ χρήμα. Άπαντες έκαναν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι αρκεί να ήταν εξόχως σπάταλο και ελαφρύ. Ο σχεδιαστής από το Κάνσας Σίτι του Μιζούρι που αποφοίτησε από το Pratt Institute στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, υπηρέτησε με το ύφος των ρούχων του αυτή την εκτροχιασμένη πορεία της μόδας, ο ίδιος όμως από την αρχή της καριέρας του έμεινε ακλόνητος στο στόχο του υπογράφοντας πατρόν για όλους εκείνους που θέλουν να δείχνουν –χωρίς απαραίτητα να είναι- ανένταχτοι.
Ο πτερόεις σχεδιαστής γίνεται χρονιά με την χρονιά πιο διάσημος και πιο πλούσιος επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά τις λούπες των εμμονών του και των κολλημάτων του. Πράγμα όμως που φαίνεται να πουλάει.
Ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 δείχνοντας στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού. «Αυτό ήταν για μένα το πρώτο δάγκωμα του ονείρου» λέει ο Scott που στα 14 του ξεκίνησε να μαθαίνει γαλλικά σε νυχτερινό σχολείο. Η αμερικανική βίβλος της μόδας, το περιοδικό Vogue, τον φιλοξένησε την άνοιξη του 2000 με την λεζάντα «μια πνευματώδης απάντηση σε όλους τους επικριτές του, που τον έχουν κατηγορήσει για την παραγωγή αλλόκοτων ρούχων που κανείς ποτέ δεν θα φορέσει».
Η πρώτη συνεργασία μεταξύ του φαρσέρ, προβοκάτορα σχεδιαστή και της γιγαντιαίας εταιρίας αθλητικών ειδών Adidas υπεγράφη το 2002 με ένα υπερφιλόδοξο σχέδιο από μεταξωτό ζακάρ πάνω στο οποίο η μορφή του ίδιου του σχεδιαστή αντικαθιστά τον George Washington στο αμερικανικό χαρτονόμισμα. Το 2008, τα εμβληματικά φτερά –σήμα κατατεθέν της έμπνευσης του Scott προστέθηκαν στα αθλητικά παπούτσια της Adidas κάνοντας πάταγο. Ο Scott δεν έκανε τίποτα άλλο εκτός από το να κοπιάρει τον εαυτό του, αφού τα ίδια φτερά είχε προσθέσει και στα ρολόγια Swatch σε μια αντίστοιχη συνεργασία του με την καινοτόμο, ελβετική εταιρία. Ο πτερόεις σχεδιαστής γίνεται χρονιά με την χρονιά πιο διάσημος και πιο πλούσιος επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά τις λούπες των εμμονών του και των κολλημάτων του. Πράγμα όμως που φαίνεται να πουλάει.
Τον Ιούνιο του 2012, η Adidas αποφασίζει ότι ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια σχεδιασμένα από τον Scott, με το όνομα JS Roundhouse Mids, δεν θα πωληθούν γιατί το σχέδιο τους παραπέμπει σε δεσμά ενώ υποβόσκει ένας σαφής υπαινιγμός υπέρ της δουλείας. O Jeremy το αρνήθηκε λέγοντας ότι ήταν απλώς μια αναφορά των παιδικών παιχνιδιών My Pet Monster. «Πολλοί σχεδιαστές είναι φοβισμένοι και προσπαθούν μόνο να ευχαριστήσουν το κοινό τους» δήλωσε, ως μάρτυρας υπεράσπισης, η ποπ σταρ Kate Perry, φανατική θαυμάστρια και πελάτισσα του Scott, «ο Jeremy σχεδιάζει για να ευχαριστήσει κυρίως τον εαυτό του». Ο σχεδιαστής που είχε την ευφυΐα να γυρίσει όλα τα μειονεκτήματα της βλαχοαμερικάνικης καταγωγής του σε πλεονεκτήματα, σχεδίασε πουλόβερ με τέσσερα μανίκια ως υπαινιγμό στη Θεά Κάλι της εξουσίας, γόβες με άνισα τακούνια χλευάζοντας τις θιασώτες του Louboutin, ολόχρυσα μάξι φορέματα με ακανόνιστους ώμους ως πρόταση μομφής στον πλούτο.
«Απέρριψα θέσεις εργασίας από οίκους όπως Pucci, Versace, Paco Rabanne, Chloé. Είχα συνεχείς προσφορές όλα αυτά τα χρόνια. Δεν με ενδιέφεραν όμως αυτές οι μάρκες αρωμάτων» δηλώνει ο Scott. «Είχα κάνει τρεις συνεντεύξεις σε μια ημέρα κάποτε, μόνο που η θυσία και το δέλεαρ πηγαίνουν χέρι-χέρι. Η ανεξαρτησία και η δύναμη της φωνή μου είναι το πιο σημαντικό» συνεχίζει. «Θέλω οι άνθρωποι που φοράνε τα ρούχα μου να μπορούν να κυκλοφορήσουν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι με αυτά. Όχι να τα σετάρουν με την καλλωπισμένη έξωθεν μαρτυρία τους. Υπάρχουν αρκετά βαρετά ρούχα στον κόσμο. Το δικό μου το σκάφος δεν θα διασχίσει το ποτάμι του κόκκινου χαλιού».
- Δείτε το βίντεο του οίκου Moschino για την κολεξιόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2016 εδώ:
