
Αν κάτι αξίζει να θαυμάζει κανείς στην περίπτωση της Ιλεάνας Μακρή – εκτός του ότι το brand Ileana Makri διατίθεται στην Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία, την Αυστραλία και σε καταστήματα όπως τα Barneys, Colette, A’maree’s, Maxfield, Dover Street Market, Lane Crawford – είναι ότι αυτή η γυναίκα τα κατάφερε μόνη της.
Πως; Με πείσμα και πάθος. Και οπωσδήποτε με θυσίες. Το πρώτο πράγμα που θυσίασε ως φρεσκοχωρισμένη μητέρα δυο παιδιών 5 και 7 ετών που έπρεπε να τα βγάλει πέρα μόνη και να τα μεγαλώσει δεν ήταν άλλο από την προσωπική της ζωή. Σήμερα, τρεις και πλέον δεκαετίες μετά, έχει να παρουσιάσει ένα success story αλλά και ένα μάθημα ζωής στα παιδιά της. «Αυτά τα δυο κορίτσια είδαν μια συνεχή καθημερινή προσπάθεια να ανταμείβεται. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μπορείς να δώσεις στα παιδιά σου», λέει στο TheTOC.
Από κοριτσάκι 12 χρονών σχεδίαζε και έφτιαχνε κοσμήματα. Το 1987 με βιώματα από τη Νέα Υόρκη άνοιξε τη «Μαγεία» που έφερε την έννοια του concept store στην ανυποψίαστη Αθήνα της εποχής, ενώ το 1999 κυκλοφόρησε την πρώτη της συλλογή. Μια συλλογή όπου η προσωπική, minimal αισθητική κυριαρχούσε: Το πρώτο της κόσμημα ήταν ήταν πολύ λεπτές βέρες που δημιούργησε δουλεύοντας με τον ίδιο τεχνίτη που συνεργάζεται σήμερα. «Βρε παιδί μου, ποιος θα πάρει αυτά τα πράγματα, αυτές τις πέτρες που δεν φαίνονται σχεδόν;», της έλεγε εκείνος. «Jewellery to make everyday special» του απαντούσε. Κι αυτό ήταν το μοτίβο της που συνέλαβε η διευθύντρια του πολυκαταστήματος Barney's στη Νέα Υόρκη όταν πρωτοείδε τη συγκεκριμένη συλλογή και της ζήτησε συνεργασία. «Να δεις ότι αυτό που κάνεις κάποια στιγμή θα γίνει big thing», της είπε. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα...

Jewellery to make everyday special, λοιπόν.
Το κατάστημα Ileana Makri βρίσκεται στην καρδιά της Πατριάρχου Ιωακείμ – εδώ και ένα χρόνο περίπου. Με τυπολογία ανορθόδοξη για κοσµηµατοπωλείο, ο χώρος, σαν γεωµετρικός κήπος, µε προθήκες σαν δέντρα από µέταλλο και γυαλί, φιλοξενεί τα κοσµήµατα της Ιλεάνας Μακρή και άλλων Ελλήνων και ξένων σχεδιαστών κάτω από ένα φωτεινό πρίσµα, σε οπτική 360 µοιρών. Εκεί μας υποδέχτηκε η σχεδιάστρια πριν αναχωρήσει για το Παρίσι όπου παρουσιάζει τη νέα της συλλογή «Minimal Baguette» και μας μίλησε για όλα:
- Εχετε έτοιμη τη νέα συλλογή;
«Ναί, στη νέα μου συλλογή, που είναι επίσης minimal, χρησιμοποιώ λίγο πιο powerful υλικά, τα διαμάντια – μπαγκέτες τα οποία είναι κομμένα σε σχήμα παραλληλόγραμμου. Θα λανσαριστεί πρώτα στο Παρίσι όπου ετοιμάζομαι να πάω… Λέγεται “Minimal Baguette” και θα παρουσιαστεί αρχικά στο showroom Rainbowave της Μαρίας Λαιμού, ενώ μετά θα ταξιδέψει σ' όλο τον κόσμο».
- Τι είναι αυτό που, σύμφωνα με τη γνώμη σας, έχει κάνει τη δουλειά σας τόσο δημοφιλή εντός κι εκτός Ελλάδας;
«Την επιτυχία αυτή που λέτε την οφείλω πρώτα απ’ όλα σε πάρα πολύ δουλειά. Εχω εργαστεί ατελείωτες ώρες. Νομίζω, επίσης, ότι έχει εκτιμηθεί πολύ το γεγονός ότι δεν αντιγράφω και υιοθετώ ένα προσωπικό στυλ την εποχή που σήμερα μέσα από το Διαδίκτυο ο ένας κοπιάρει τον άλλο. Επιπλέον, σήμερα τα κοσμήματα έχουν γίνει κάτι πάρα πολύ hot στην αγορά. Και μιλάω για τα κοσμήματα που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της μόδας. Όχι το παραδοσιακό μονόπετρο. Κι αυτό, όμως, θα το φορέσεις με τρόπο διαφορετικό απ' ότι σήμερα. Γι’ αυτό υπάρχουν στην αγορά διάφοροι σχεδιαστές κοσμημάτων – όχι τα παλιά σπίτια, ή οίκοι – που σχεδιάζουν σύμφωνα με το τι “τρέχει” στον κόσμο. Κι αυτά τα κοσμήματα είναι περιζήτητα…»

- Πως έχετε κατακτήσει το ότι τα κοσμήματά σας φοριούνται από «επώνυμο» κόσμο; Με τις προσωπικές σας επαφές; Με κάτι άλλο;
«Στην αρχή δεν έκανα τίποτα. ΄Ετυχε απλά ένας – δύο άνθρωποι – φίλοι μου στη Νέα Υόρκη όπου έχω ζήσει πολλά χρόνια - να δουν τη δουλειά μου και να ενθουσιαστούν. Μέσω φίλων, λοιπόν, έτυχε να γνωρίσω την Ούμα Θέρμαν που επίσης της άρεσε πολύ η δουλειά μου. Μου ζήτησε να φορέσει κοσμήματά μου. Γνωριστήκαμε, γίναμε κάπως φίλες. Και έκτοτε, όταν πάω στη Νέα Υόρκη τηλεφωνιόμαστε, και αγοράζει δικές μου δημιουργίες πάντα. Κοσμήματά μου έχει φορέσει, επίσης, η Τζένιφερ Λόπεζ, η Ριάνα, ο Λένι Κράβιτς, ο Αρμάνι…Να ξέρετε, όμως, ότι ο χρόνος που ξοδεύει κανείς για να το υποστηρίξει αυτό είναι ατελείωτος. Ταξιδεύω στην Ιαπωνία, τη Ρωσία, την Αυστραλία στο Χογκ Κογκ, τη Μέση Ανατολή και σ’ όλη την Ευρώπη σε τακτά χρονικά διαστήματα και δεν το κρύβω αυτό με έχει κάπως κουράσει».

- Και στην Ελλάδα φορούν, όμως, κοσμήματά σας...
«Ναι, ας πούμε η ΄Αννα Βίσση που τα έχει φορέσει πολύ ωραία και άλλοι πολλοί...»
- Με τι φιλοσοφία άνοιξε το κατάστημά σας στην Πατριάρχου Ιωακείμ;
«Το μαγαζί στην Πατριάρχου Ιωακείμ έχει ανοίξει εδώ κι ένα χρόνο… Άνοιξε τη χειρότερη περίοδο που θα μπορούσε να ανοίξει. Παρ’ όλα αυτά πάει καλά. Είναι ένα μαγαζί που, καταρχάς, αρέσει πάρα πολύ ως μαγαζί. Μετά είναι ένας χώρος που φιλοξενεί πολλά και διαφορετικά πράγματα. Προσωπικές μου συλλογές, αλλά και δημιουργίες άλλων ανθρώπων, νέων που κάνουν, κατ' εμέ, σπουδαία πράγματα: Από τη Λητώ ως την Ευγενία Νιάρχου κι από τη Noor Fares έως τη Sophie Bille Brahe...»

- Τι είδους κόσμος έρχεται στο μαγαζί;
«Εδώ θα δείτε όλων των ειδών τους ανθρώπους διότι πλέον το μαγαζί, παρ' ότι είναι πολυτελείας – τα κοσμήματα πρέπει να δείχνονται σε τέτοιους χώρους, επιμένω – φιλοξενεί δημιουργίες που ξεκινούν από 100 ευρώ από ασήμι ή ημιπολύτιμους λίθους. Δεν είναι όλα στην πολύ ακριβή κλίμακα».
- Τι σας λείπει απ' όλο αυτό το παζλ ζωής και δημιουργίας που έχετε δημιουργήσει για να το συμπληρώσετε πλέον;
«Τι μου λείπει; Να κάτσω για λίγο… Θα ξαναξεκινήσω όμως».
- Το κόσμημα είναι ένα είδος ανάγκης ή πολυτελείας – στις εποχές της κρίσης που ζούμε;
«Το κόσμημα αντιπροσωπεύει την ομορφιά. “Αυτό είναι κόσμημα”, λέμε. Η ομορφιά είναι βάλσαμο για τη ψυχή. Δεν είναι μόνο η ανάγκη της κοκεταρίας. Το κόσμημα έχει και έναν επιπλέον συμβολισμό (από πού θα 'ρθει, σε ποια ευκαιρία θα έρθει, ποιος θα το δώσει κ.τ.λ.), αλλά έχει και την αξία του όμορφου πράγματος που θα το κάνεις δικό σου. Είναι ένα ιδιαίτερο, είναι κάτι διαχρονικό. Φορώντας το νιώθεις διαφορετικά. Είναι ένα στολίδι. Είναι μια νότα χαράς. Ολοι οι πολιτισμοί το έχουν και θα το έχουν. Όχι, δεν είναι ένα είδος πολυτέλειας αλλά αναβαθμίζει τη διάθεση – αν αυτό ονομάζουμε πολυτέλεια – ειδικά σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Ελεγα σ’ ένα φίλο ότι νιώθω τύψεις όταν θέλω να αποκτήσω κάτι όμορφο αυτή την εποχή. “Το να θέλεις την ομορφιά είναι πολύ υγιές”, μου είπε. “Και μην αφήσεις αυτή την επιθυμία να σου φύγει”…»