Γιος του Μάικλ Ντάγκλας, εγγονός του Κερκ Ντάγκλας, ο Κάμερον Ντάγκλας, που γεννήθηκε το 1978, μεγάλωσε στη σκιά δύο κινηματογραφικών γιγάντων και δεν κατάφερε να βγει πότε από αυτήν, καίγοντας την οικογενειακή κληρονομιά του.
Σε μια αυτοβιογραφία που κυκλοφόρησε το 2019 με τίτλο «Long Way Home», ο Κάμερον αφηγείται τα δύσκολα παιδικά χρόνια του. Σε ηλικία μόλις 7 ετών, η μητέρα του, Ντιάντρα Μόρελ Ντάγκλας (από την οποία ο Μάικλ πήρε διαζύγιο το 1995), είπε στον γιο της ότι ο πατέρας του είχε εξωσυζυγική σχέση και έκανε χρήση ναρκωτικών, κρατώντας ένα σακουλάκι με μαριχουάνα που είχε βρει στα πράγματα του συζύγου της.
Το πιο θλιβερό, ίσως, είναι ότι ο μικρός Κάμερον δεν ξαφνιάστηκε. Είχε συνηθίσει ήδη να βρίσκεται σε χολιγουντιανά πάρτι γεμάτα καταχρήσεις, ακόμα και μέσα στο ίδιο του το σπίτι, την περίοδο που ο πατέρας του έκανε παρέα με τον Τζακ Νίκολσον και τον Ντάνι ΝτεΒίτο.
Στην αυτοβιογραφία του ο 41χρονος σήμερα Κάμερον θυμάται: «Ακόμα και όταν ήμουν πολύ μικρός, θυμάμαι να δίνω τσιγαριλίκια. Ο μπαμπάς μου έλεγε, “δώσε το αυτό στον θείο σου”, αλλά έπρεπε να περάσουν χρόνια για να συνειδητοποιήσω τι ήταν ακριβώς».
Η χρήση μαριχουάνα δεν ήταν η μόνη «ενήλικη» πράξη της οποίας γινόταν μάρτυρας το αγόρι. «Μεγαλώνοντας, θυμάμαι να πηγαίνω από κτίριο σε κτίριο στο συγκρότημα, σκαρφαλώνοντας σε μπαλκόνια και βλέποντας περισσότερα από όσα θα έπρεπε: όμορφους ενήλικες να κάνουν τα πράγματα που κάνουν οι όμορφοι ενήλικες που ζουν στα άκρα».
Δεν είναι ανεξήγητο το γεγονός ότι ο Κάμερον στα 13 χρόνια του κάπνισε μαριχουάνα, στα 15 του έκανε χρήση κοκαΐνης και στα 17 κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη. Η χρήση ναρκωτικών ήταν αυτή που οδήγησε στην αποβολή του από το σχολείο όπου τον είχαν στείλει οι γονείς του. Ο πατέρας του, ωστόσο, δεν έδειχνε να αντιλαμβάνεται το μερίδιο της ευθύνης στην εξέλιξη του γιου του. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του ίδιου του Κάμερον, το 2004, όταν είχε φτάσει να κάνει ενέσιμη χρήση κοκαΐνης κάθε τρεις ώρες, η σχέση του με τον πατέρα του είχε πιάσει πάτο. «Όταν με κοιτούσε ο μπαμπάς, δεν έβλεπα αγάπη, έβλεπα ανησυχία, θλίψη και απόγνωση. Όταν μιλούσαμε, ήταν συνήθως μια τεταμένη αλληλεπίδραση για χρήματα ή για το πιο πρόσφατο περιστατικό όπου τον είχα απογοητεύσει» έχει σχολιάσει ο ίδιος.
«Το κίνητρο για πολλές από τις συμπεριφορές μου ήταν η προσπάθεια να αποδείξω ότι άξιζα το όνομά μου».