«Αναζητώ πάντα να είμαι με ανθρώπους που με κάνουν να γελάω. Είναι το πιο σημαντικό όλων, η θεραπεία για κάθε ασθένεια. Ίσως το πιο μεγάλο χάρισμα ενός ανθρώπου» έλεγε και τα μάτια της έλαμπαν σαν τις πέρλες στο λαιμό της. Μοναδικής χάρης και κομψότητας γυναίκα, με στιλάτες ευαισθησίες και δυναμικές ανησυχίες.
Γεννημένη ως Όντρεϊ Καθλήν Ράστον, στις 4 Μαϊου του 1929, σε έναν δήμο των Βρυξελλών, ήταν το μοναδικό παιδί του Ιρλανδού τραπεζίτη Τζόζεφ Βίκτορ Άντονι Ράστον από τη δεύτερη σύζυγό του, την πρώην Βαρόνη Έλλα φαν Χέεμστρα, μια Ολλανδέζα αριστοκράτισσα που ήταν κόρη ενός πρώην κυβερνήτη της Ολλανδικής Γουιάνας. Ο πατέρας της αργότερα προσέθεσε το επώνυμο της γιαγιάς του από την πλευρά της μητέρας του, της Καθλήν Χέπμπορν, στο οικογενειακό επώνυμο. Οπότε το επώνυμο της Όντρεϊ έγινε Χέπμπορν-Ράστον. Είχε δύο ετεροθαλείς αδερφούς από τον πρώτο γάμο της μητέρας της με έναν Ολλανδό ευγενή. Ήταν απόγονος του Βασιλιά Εδουάρδου Γ' της Αγγλίας και του Σκωτσέζου βασιλικού συζύγου της Μαρίας Στιούαρτ Τζέημς Χέπμπορν, 4ου κόμη του Μπόθγουελ, από τον οποίο ίσως να καταγόταν και η ηθοποιός Κάθριν Χέπμπορν.
Το γεγονός ότι ο πατέρας της εργαζόταν σε μια βρετανική ασφαλιστική εταιρεία σήμαινε πως η οικογένεια θα έπρεπε να μετακομίζει ανάμεσα στις Βρυξέλλες, την Αγγλία και την Ολλανδία. Το 1940 οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ολλανδία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Χέπμπορν υιοθέτησε το ψεύτικο όνομα Ίντα φαν Χέεμστρα, αλλάζοντας τα έγγραφα της μητέρας της γιατί ένα όνομα που ακουγόταν έντονα αγγλικό θεωρήθηκε επικίνδυνο. Αυτό δεν ήταν ποτέ επίσημο νομικά το όνομά της. Πρόκειται για απλή παράφραση του ονόματος της μητέρας της.
Είχε σχέση με τον Τζον Φ. Κένεντι, όταν εκείνος ήταν ένας γοητευτικός γερουσιαστής κι εκείνη μια όμορφη σταρ του σινεμά την περίοδο που έβγαιναν ραντεβού.
Η Χέπμπορν είχε επίσης πολλές ομοιότητες με την Άννα Φρανκ. «Είχα ακριβώς την ίδια ηλικία με την Άννα Φρανκ. Ήμαστε και οι δύο δέκα ετών όταν ξέσπασε ο πόλεμος και δεκαπέντε όταν έλαβε τέλος. Μου δόθηκε το βιβλίο στα Ολλανδικά, το 1946 από έναν φίλο -και με καταρράκωσε. Το κάνει σε πολλούς ανθρώπους όταν το διαβάζουν για πρώτη φορά αλλά εγώ δεν το διάβαζα ως βιβλίο, αλλά σαν τυπωμένες σελίδες. Αυτή ήταν η ζωή μου. Δεν γνώριζα τι επρόκειτο να διαβάσω. Ποτέ δεν ήμουν η ίδια ξανά, με επηρέασε πολύ βαθιά»
Όταν η χώρα ελευθερώθηκε από τις Συμμαχικές Δυνάμεις ακολούθησαν τα καμιόνια της Διαχείρισης Ανακούφισης και Αναμόφωσης των Ηνωμένων Εθνών. Η Χέπμπορν είπε σε μια συνέντευξη πως ήπιε ένα ολόκληρο τενεκεδάκι συμπυκνωμένου γάλατος και κατόπιν αρρώστησε από την υπερβολικά πολλή ζάχαρη. Αυτές οι εμπειρίες την οδήγησαν στο να συμμετέχει στο έργο της UNICEF αργότερα στη ζωή της
Η Χόλυ Γκολάιτλι στην ταινία του 1961 «Πρόγευμα στο Τίφανις» (Breakfast at Tiffany’s) έγινε ένα χαρακτήρας σύμβολο του Αμερικανικού Σινεμά για τον 20ο αιώνα. Αποκάλεσε το ρόλο της «τον πιό τζαζ της ζωής μου». Όταν ρωτήθηκε για την πρόκληση του ρόλου, απάντησε, «Είμαι εσωστρεφής. Το να υποδυθώ ένα εξωστρεφές κορίτσι ήταν το δυσκολότερο πράγμα που έκανα ποτέ». Στην ταινία φορούσε μοδάτα ρούχα που σχεδίασε η ίδια από κοινού με τον Givenchy και προσέθεσε ξανθιές ανταύγειες στα καστανά μαλλιά της, εμφάνιση που διατήρησε και εκτός οθόνης.
Τη μεγαλύτερη χημεία στη μεγάλη οθόνη την είχε με πολύ μεγαλύτερούς της άντρες. Όπως με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στη «Σαμπρίνα», 29 χρόνια μεγαλύτερό της, τον Φρεντ Αστέρ στο «Έξυπνο Μουτράκι», επίσης 29 χρόνια μεγαλύτερό της, και τον κατά 25 χρόνια μεγαλύτερό της Κάρι Γκραντ στο «Ραντεβού στο Παρίσι». Εμφανιζόταν στο πλάι πολύ πιο έμπειρων, καταξιωμένων ηθοποιών, και παρ’ όλα αυτά κατάφερνε να λάμψει ως αυτόφωτο άστρο.
Η Χέπμπορν έτσι καθιερώθηκε ως μια από τις δημοφιλέστερες σταρ του Χόλυγουντ. Η Μέριλιν Μονρόε δεν ήταν η μόνη που τραγούδησε "Happy Birthday, Mr. President" στον Πρόεδρο Τζον Κέννεντυ στα γενέθλιά του. Στα επόμενα (και τελευταία) γενέθλιά του στις 29 Μαΐου 1963, η Χέπμπορν, η αγαπημένη ηθοποιός του Προέδρου, του τραγούδησε "Happy Birthday, dear Jack". Είχε σχέση με τον Τζον Φ. Κένεντι, όταν εκείνος ήταν ένας γοητευτικός γερουσιαστής κι εκείνη μια όμορφη σταρ του σινεμά την περίοδο που έβγαιναν ραντεβού. Τελικά χώρισαν, αλλά παρέμειναν φίλοι.
«Γεννήθηκα με μια ακαταμάχητη διάθεση να πάρω τρυφερότητα και μια τεράστια ανάγκη να την επιστρέψω πίσω» θα πει η ίδια.
Δείτε μία συνέντευξή της του 1988. Έφυγε από τη ζωή στις 20 Ιανουαρίου του 1993:
*Η κεντρική φωτό είναι από την θρυλική ταινία Πρόγευμα στο Τίφανις, του 1961
