Λίγο πριν την 88η απονομή των πιο επιτυχημένων κινηματογραφικών βραβείων, ένα Trivia με όλα όσα δεν ξέρεις για τον θείο Όσκαρ, την εμμονή όλων των ηθοποιών.
Το πρώτο Όσκαρ σχεδιάστηκε από τον αρχισχεδιαστή της Μέτρο Γκόλντουιν Μάγερ, Σέντρικ Γκίμπονς και αναπαριστούσε έναν ιππότη, ο οποίος κάρφωνε το ξίφος του σε μια μπομπίνα που είχε πέντε ακτίνες, μια για κάθε κλάδο της Ακαδημίας (παραγωγοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, ηθοποιοί και τεχνικοί).
Ο γλύπτης Τζορτζ Στάνλεϊ ανέλαβε κατόπιν να κάνει τον ιππότη τρισδιάστατο.
Ο πρώτος που είχε την τύχη να κρατήσει στα χέρια του τον «ιππότη με το ξίφος» ήταν ο ηθοποιός Εμίλ Γιάνιγκς στις 16 Μαΐου του 1929 -συγκεκριμένα τιμήθηκε με Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στις ταινίες «The Last Command» and «The Way of All Flesh».
Από τότε έχουν κατασκευαστεί 2.701 αγαλματίδια.
Τα αγαλματίδια που δίνονται κάθε χρόνο, προετοιμάζονται από τον Ιανουάριο. Κατασκευάστρια εταιρία είναι RS Owens & Company με έδρα το Σικάγο, η οποία συνεργάζεται με την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου από το 1982.
Το Όσκαρ έχει ύψος 34 εκατοστά και ζυγίζει 3,8 κιλά.
Παρόλο που το αγαλματίδιο παρέμενε πιστό στο αρχικό του σχέδιο το μέγεθος της βάσης δεν ήταν σταθερό και αυτό ίσχυσε μέχρι το 1945, οπότε και καθορίστηκαν οι σημερινές του στάνταρντ διαστάσεις.
Το επίσημο όνομα του αγαλματιδίου ήταν «Τιμητικό Βραβείο της Ακαδημίας Κινηματογράφου». Αλλά όλοι ξέρουν το παρατσούκλι του. Όσκαρ. Λέγεται πώς όταν η Μάργκαρετ Χέρικ, η βιβλιοθηκάριος της Ακαδημίας (και μετέπειτα εκτελεστική διευθύντρια), είδε το αγαλματάκι για πρώτη φορά αναφώνησε: «Αυτό είναι φτυστό ο θείος μου ο Όσκαρ». Η Ακαδημία υιοθέτησε επισήμως το όνομα «Όσκαρ» το 1939 .
Τα πρώτα αγαλματίδια ήταν από επιχρυσωμένο μπρούντζο. Ο μπρούντζος εγκαταλείφθηκε και ως πρώτη ύλη χρησιμοποιείται ένα κράμα μετάλλων, από κασσίτερο, χαλκό, νικέλιο και τέλος χρυσός 24 καρατίων για τέλειο φινίρισμα και λάμψη.
Με πληροφορίες από το ΑΠΕ