Είδα για πρώτη φορά τη δουλειά της στην επίδειξη μόδας Ελλήνων σχεδιαστών Hautes Grecians 2022 που πραγματοποιήθηκε το περασμένο καλοκαίρι σε κάποια προβλήτα του Πειραιά. Ένα location ιδανικό για τις εκκεντρικές δημιουργίες της Ελένης Καββάδα που όσο τις θαυμάζεις δεν μπορείς παρά να τις παραλληλίσεις με την avant garde αισθητική του ανατρεπτικού οίκου Comme des Garcons. Κι ενώ βρίσκεται εν μέσω πυρετωδών προετοιμασιών για τον επόμενο σημαντικό σταθμό της πορείας της που μας αποκαλύπτει παρακάτω, η νεαρή σχεδιάστρια βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για την παιδική αγάπη που έγινε επάγγελμα, για τη δύναμη της έκφρασης και για το storytelling των τρισδιάστατων δημιουργιών της που ξεχωρίζουν για τη θεατρικότητα, το καλλιτεχνικό ύφος και την couture δεξιοτεχνία.
Μίλησέ μας για το background σου πριν λανσάρεις το label 240791 by Eleni Kavvada.
Ασχολούμαι με το αντικείμενο πάρα πολλά χρόνια, από παιδί. Σπούδασα σχέδιο μόδας και πατρόν στη σχολή Polimoda της Φλωρεντίας, μαθήτευσα για ένα διάστημα στον οίκο Salvatore Ferragamo και εργάστηκα στο πλευρό του Γιώργου Ελευθεριάδη, εδώ στην Αθήνα, για 6 χρόνια. Η εξελικτική πορεία είχε αρκετό ενδιαφέρον, αφού ξεκίνησα με σχεδόν αποκλειστική κλίση στο σχεδιαστικό κομμάτι, και μετά τις πρακτικές και την επαγγελματική επαφή, κατέληξα να ενδιαφέρομαι πολύ περισσότερο για την κατασκευή και την χειροπιαστή δημιουργική διαδικασία. Αυτή η αναπάντεχη και ενδιαφέρουσα εξέλιξη μας φέρνει στο σήμερα και στο 240791, ένα νεοσύστατο brand που χαρακτηρίζεται από τις τεχνικές των κατασκευών, το κομμάτι της υψηλής ραπτικής και της δουλειάς στο χέρι και της δημιουργικής διαδικασίας που βασίζεται περισσότερο στο ένστικτο και τις συνθήκες της εκάστοτε στιγμής, παρά στα trends και τις επιταγές του χώρου.
Και το όνομα πώς προέκυψε;
Είναι η ημερομηνία γέννησης μου. Δεν υπήρξε κάποιο brainstorming πίσω από αυτή την απόφαση, ξεκίνησε σαν υπογραφή κάτω από τα σχέδια μου και στην πορεία τιτλοφόρησε και την όλη παρουσία μου στο χώρο, καθώς η απλή και ειλικρινής του σημασία, μου δημιουργεί ηρεμία, ασφάλεια και είναι αποκλειστικά συνδεδεμένη και με την δική μου υπόσταση.
Μίλησέ μας για το concept του brand.
Το concept δεν είναι άλλο παρά η προσωπική μου οπτική γωνία και έκφραση σε σχέση με τον κόσμο, τα γεγονότα, τα συναισθήματα και την καθημερινότητά μας. Είναι οι σκέψεις μου και οι ανησυχίες μου μεταφρασμένες σε ύφασμα. Νομίζω οι πιο δυνατές παρουσίες στην φιλοσοφία της δουλειάς μου είναι η ελευθερία και η διαδραστικότητα με το γίγνεσθαι της εποχής.
Οι δημιουργίες σου έχουν εμφανείς αναφορές στην Ιαπωνική αισθητική. Πώς ενσωματώνεις τη δική σου κουλτούρα και κατά πόσο μπορεί να γίνει αντιληπτή εδώ;
Είμαι σίγουρα επηρεασμένη, συνειδητά ή ασυνείδητα, από τις φόρμες και τα σχήματα της Ιαπωνικής κουλτούρας, ως εκεί όμως, καθώς δεν έχω πραγματική επαφή με την ανατολή, μέσω ταξιδιών και ουσιαστικών εμπειριών. Τυχαίνει η προσωπική μου αισθητική να έχει κοινά χαρακτηριστικά με αυτή την σχολή, τα οποία όμως μετά αναμοχλεύονται και παντρεύονται με τα δικά μου βιώματα, εμπειρίες και dna. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα και εγώ ποτέ να εμπλακώ με αυτού του είδους τις τεχνικές και δεξιοτεχνίες. Είναι κάτι που προέκυψε, καθώς είχα την ανάγκη να υλοποιώ τις ιδέες μου και ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να το κάνει αβίαστα και 100% ουσιαστικά, ήμουν εγώ. Μου αρέσει να είμαι σε θέση να κατασκευάζω οτιδήποτε έχω στο μυαλό μου, μου δίνει απεριόριστη εκφραστική δύναμη, αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία. Τις τεχνικές μου τις δούλεψα μόνη, στο ατελιέ, μία-μία τη φορά με υπομονή και επιμονή μέχρι το επιθυμητό αποτέλεσμα και βέβαια τα άπειρα δημιουργικά "λάθη" που οδηγούσαν, τις περισσότερες φορές σε κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον από τον αρχικό μου σκοπό.
Πώς ξεκινάς να δουλεύεις;
Καθώς έχω σχεδόν αφαιρέσει τελείως το σκίτσο από την δημιουργική μου διαδικασία, επειδή νιώθω ότι με περιορίζει, συνήθως θα ξεκινήσω απευθείας στο σώμα, στην κούκλα, με τα υλικά του εκάστοτε project. Τις περισσότερες φορές έχω ήδη χτίσει την εικόνα αυτού που θέλω να αποδώσω, στο μυαλό μου, οπότε μετά απλώς εκτελώ και οδηγούμαι στο αποτέλεσμα. Αν και δεν σκιτσάρω, πολύ συχνά σημειώνω και γράφω ιδέες ή βήματα που θέλω να υλοποιήσω σε σημειωματάρια ή στον πίνακα που έχω στον τοίχο. Μπορεί σε κάποιον να ακούγεται χαοτικό όλο αυτό, αλλά για μένα προσωπικά και τη δεδομένη στιγμή, αυτός είναι ο τρόπος που με εξυπηρετεί και τον ακολουθώ κάθε φορά που ξεκινάω ένα κομμάτι. Από τη στιγμή που το έχω "δει" στο κεφάλι μου, και ξέρω ότι έχω την ιδέα μαζί μου, νιώθω ήσυχη και ασφαλής ότι πάω προς τον σωστό δρόμο.
Πώς θα περιέγραφες το κοινό σου;
Αρχικά θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως δεν αναφέρομαι μόνο στις γυναίκες, αλλά σε οποιοδήποτε πλάσμα νιώθει σύνδεση με αυτό που έχω να προσφέρω. Το άτομο, λοιπόν, του 240791, έχει μια συνεχή περιέργεια και ενδιαφέρον για τον κόσμο και τους ανθρώπους, είναι ανοιχτό σε ιδέες και καινούριες οπτικές γωνίες που το κρατάνε για πάντα πνευματικά νέο. Με αφορά πολύ περισσότερο η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του ατόμου και του εν δυνάμει target group μου, παρά οι αισθητικές του επιταγές.
Ποιος έχει επηρρεάσει την αισθητική σου;
Ο Martin Margiela σαν νοοτροπία δημιουργού με έκανε να νιώσω ασφαλής και αισιόδοξη στο πώς μπορεί κάποιος, με τη δουλειά του, να εκφραστεί και κοινωνικά και πολιτικά και ανθρωπιστικά. Όταν σε ένα από τα πολύ πρώιμα shows του έβαλε όλους τους παρευρισκόμενους να κάτσουν στο πάτωμα και παιδάκια έτρεχαν και έπαιζαν με χώματα γύρω από τα μοντέλα, ένιωσα πως αυτή είναι η κατεύθυνση που θέλω και εγώ να υιοθετήσω. Της παιδικής χαράς, της μη σοβαροφάνειας, της πλάκας, του statement ενάντια σε πράγματα και αξίες που δεν σε χαρακτηρίζουν και δεν είναι για σένα, της αλήθειας, του punk. Θα τον ευγνωμονώ. Σαν εργατικό ήθος με επηρέασε σε πολλά επίπεδα και ο μέντοράς μου, ο Γιώργος Ελευθεριάδης. Εκείνος με έφερε για πρώτη φορά σε επαφή με όλες της πτυχές του επαγγέλματος, με τον πάγκο, με το πατρόν, με το μουλάζ, με το γεγονός ότι κανείς δεν θα αποδώσει καλύτερα από εσένα το δικό σου όραμα. Είναι ένα πρότυπο δημιουργού και αέναου εφηβικού πάθους και περιέργειας για τον κόσμο, που με αφορά τρομακτικά πολύ.
Υπάρχει και κάποιος άλλος που σε έχει βοηθήσει στην πορεία σου;
Ναι. Υπάρχει και ένα άλλο, τεράστιο κομμάτι που έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στον τρόπο που έχουν εξελιχθεί τα πράγματα για μένα έως τώρα και έχει διαμορφώσει το ήθος και την νοοτροπία μου, και αυτό λέγεται οικογένεια. Οι γονείς μου με έχουν στηρίξει ασύλληπτα στις προσπάθειές μου, τόσο που το ευχαριστώ μου προς εκείνους δεν είναι αρκετό. Πάντα οι μεγαλύτεροι θαυμαστές μου, η μεγαλύτερη πηγή αισιοδοξίας και δύναμης. Χωρίς εκείνους τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.
Βιωσιμότητα και συμπερίληψη: Πώς αντιμετωπίζεις αυτές τις δύο τάσεις της μόδας;
Όπως προανέφερα το inclusivity για μένα δεν είναι κάτι νέο, καθώς τα φύλα, τα sizes και τα backgrounds των ατόμων δεν ήταν ποτέ κάτι στο οποίο έδινα βάρος. Είναι πολύ γοητευτικό και λυτρωτικό να αναφέρεσαι στον άνθρωπο πέρα από αυτές τις κατηγορίες που μας κολλάνε στο μέτωπο καθημερινά από την μέρα που ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο. Η βιωσιμότητα είναι ένας τομέας που προσπαθώ καθημερινά, με τις δυνατότητες που μπορεί να έχει μία ανεξάρτητη και νεοσύστατη επιχείρηση, να πλησιάσω και να κάνω μέρος της εργασιακής –και όχι μόνο- καθημερινότητας μου. Καθώς οι αμιγώς οικολογικές πρώτες ύλες που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια είναι απαγορευτικές για μένα οικονομικά, προσπαθώ με τους δικούς μου τρόπους να βάζω το λιθαράκι μου σε αυτήν τη παγκόσμια προσπάθεια. Ένας από αυτούς είναι οι no-waste σειρές που κάνω συχνά στη Ready-to-wear συλλογή μου, στις οποίες εξαντλώ το απόθεμα πρώτων υλών που υπάρχει στο στούντιο ώστε να μην πετιέται τίποτα, και η μεταποίηση και αναδιαμόρφωση κομματιών που έχω ήδη σε καινούρια, τελείως διαφορετικά, φρέσκα κομμάτια.
Τι άλλαξε στο τοπίο της ελληνικής μόδας με την κρίση της πανδημίας και τι έμαθες εσύ;
Όσο και να θέλω να σταθώ στο αισιόδοξο κομμάτι της αλλαγής των δεδομένων κατά την πανδημία και μετά, που αναμφιβόλως υπήρξε, δεν μπορώ να μην αναφέρω τις τεράστιες δυσκολίες και ανασφάλειες που δημιούργησε παγκόσμια. Καθώς δεν μιλώ από την καρέκλα ενός super lux και διεθνώς αναγνωρισμένου οίκου που αξίζει εκατομμύρια και αναφέρεται σε μια ελίτ που δεν επηρεάζεται από τις περιστάσεις, η μετα-covid πραγματικότητα έχει γίνει ακόμη πιο ιδιαίτερη, απαιτητική και το ερωτηματικό μεγαλώνει. Κυριαρχεί το υπερπολυτελές και πολύ ακριβό προϊόν, μετά υπάρχει το θολό σκοτάδι όπου βρίσκονται οι ανεξάρτητες, μικρές επιχειρήσεις και μετά είναι το high street που συνεχίζει την πορεία του δυναμικά. Οι συνθήκες ευνοούν τα άκρα, και χάνεται η μέση. Τρανταχτό παράδειγμα η τελευταία κίνηση του οίκου Chanel που προχώρησε στη δημιουργία μπουτίκ αποκλειστικά για τους exclusive και συχνούς πελάτες τους ώστε να μην ψωνίζουν μαζί με τους απλούς θαμώνες. Ενώ λοιπόν τα στοιχεία δεν είναι ελπιδοφόρα για τους νέους δημιουργούς και επιχειρηματίες, δεν μπορώ να πω πως η πανδημία δεν έφερε και μια ελπίδα και πίστη παραπάνω, πως ο ήλιος θα βγει εάν συγκεντρωθούμε στα βασικά, στα σημαντικά, και λειτουργήσουμε με ειλικρίνεια και ευαισθησία, με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες, τις ανάγκες του πλανήτη μας. Σίγουρα δεν σταματάμε, σίγουρα δεν χάνουμε το πείσμα και το ηθικό μας, αλλά επαναπροσδιορίζουμε, επανεξετάζουμε και βλέπουμε τα πράγματα μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία που ίσως καταλήξει να μας προσφέρει περισσότερα από αυτά που περιμένουμε.
Βγάζεις συμπεράσματα για τους άλλους από το ντύσιμό τους;
Σίγουρα όχι, καθώς, εκτός από κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις, οι ενδυματολογικές μας επιλογές διαφέρουν από μέρα σε μέρα ανάλογα με τις ανάγκες, τις περιστάσεις, το πρόγραμμα, τη διάθεση. Προφανώς μπορείς να καταλάβεις με μια ματιά εάν κάποιος έχει μια παραπάνω "περιέργεια" και ενδιαφέρον για το ρούχο από τον τρόπο που ντύνεται, αλλά ούτε και αυτό είναι κανόνας γιατί τα φαινόμενα τις περισσότερες φορές απατούν. Φέρνω σαν παράδειγμα τον εαυτό μου, που, ενώ η μόδα είναι η δουλειά μου και η μεγάλη μου αγάπη, τις περισσότερες φορές φοράω μια συγκεκριμένη "στολή εργασίας" που εξυπηρετεί τις ανάγκες μου σε σχέση με το πώς θέλω να κινούμαι μέσα στο ατελιέ, την ευελιξία που θέλω να έχω και την άνεση που επιθυμώ.
Τι σημαίνει "μόδα” για εσένα;
Μόδα είναι μια τέχνη που έχει το πλεονέκτημα της χρηστικότητας. Είναι ιστορία, είναι ψυχολογία, είναι όμως και μία ακόμη business, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ακουμπά και αφορά όλο τον κόσμο, υπάρχει παντού, είναι ταυτόχρονα ελιτίστικη και λαϊκή. Είναι ανοιχτή σε ερμηνείες, είναι παρεξηγημένη, είναι γοητευτική.
Πώς ονειρεύεσαι το brand σε πέντε χρόνια;
Αυτή είναι μια ερώτηση που με αγχώνει κάθε φορά, όχι γιατί δεν ξέρω τι να απαντήσω, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι η ζωή κάθε φορά σε εκπλήσσει με τη δική της version. Έχω σταματήσει να πλανάρω, μου αρέσει να ζω σε σχέση με το τώρα, καθώς ο κόσμος, με τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί, αλλάζει και αναπλάθεται συνεχώς. Θα μιλήσω λοιπόν, για το πιο κοντινό μέλλον, τόσο κοντινό όσο ο επόμενος Μάρτιος, που θα παρουσιάσω για πρώτη φορά τη συλλογή μου στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού. Το όνειρο και ο στόχος μου, λοιπόν, για τη συγκεκριμένη περίσταση, είναι να καταφέρω να συστήσω το όραμά μου όσο ξεκάθαρο το έχω στο μυαλό μου, και να βρει κοινό που το αφορά. Είναι ένα μεγάλο άνοιγμα για μένα, μια μεγάλη ευκαιρία έκθεσης και προβολής που ελπίζω να λειτουργήσει καταλυτικά. Μακροπρόθεσμος στόχος μου είναι να είμαι χαρούμενη, να είμαι ειλικρινής και να μπορέσω να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω με την αθωότητα, το πάθος και την αγάπη που το κάνω σήμερα.
Το ατελιέ της Ελένης Καββάδα βρίσκεται Παλλάδος 24-26, Ψυρρή.
