Παραδοσιακά το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο ορίζεται ως το σύνολο των ψυχολογικών, σωματικών και συναισθηματικών διαταραχών που συμβαίνουν σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας 7-10 μέρες πριν την έμμηνο ρύση. Ως συνήθη συμπτώματα αναφέρονται η συναισθηματική αστάθεια, αύξηση της όρεξης, τάση για κατανάλωση υδατανθράκων, ιδιαίτερα ότι περιέχει σοκολάτα και αίσθημα τάσης (πρήξιμο). Οι τελευταίες έρευνες όμως αντικρούουν τα παλαιότερα δεδομένα και υποστηρίζουν πως μόνο το 2-5% των γυναικών υποφέρουν πραγματικά από το PMS, το οποίο εμφανίζεται με κοιλιακό μετεωρισμό (φούσκωμα), κοιλιακές κράμπες, ακμή, πονοκέφαλο, κούραση, αϋπνία, αγχώδη διαταραχή, ευερεθιστότητα, διαταραχές της λίμπιντο και ενίοτε αλλεργικές εκδηλώσεις. Το διαχωρίζουν δε πλήρως από τα κοινά συμπτώματα που αναφέρουν οι περισσότερες γυναίκες πριν την έμμηνο ρύση.
Ένα επιπλέον ποτήρι γάλα ή γιαούρτι την ημέρα φαίνεται να ανακουφίζει από τις συναισθηματικές διαταραχές πριν ή και κατά τα διάρκεια της περιόδου.
Τα συνήθη συμπτώματα πριν την έμμηνο ρύση καθώς και η αντιμετώπιση τους σχετίζονται άμεσα με τη φυσιολογία του καταμήνιου κύκλου. Η φυσιολογική διάρκεια ενός κύκλου είναι περίπου 28 μέρες. Ως έναρξη του ορίζεται η πρώτη μέρα της εμμηνορρυσίας. Το πρώτο μισό του κύκλου (έως 14η μέρα) είναι γνωστή ως παραγωγική φάση και το δεύτερο μισό ως ωχρινική. Τις δύο φάσεις διαχωρίζει το κορυφαίο γεγονός της ωοθηλακιοριξίας. Στην παραγωγική φάση κυριαρχούν τα οιστρογόνα που η παραγωγή τους κορυφώνεται λίγο πριν την ωοθηλακιορηξία και στην ωχρινική φάση, καθώς τα οιστρογόνα πέφτουν, αυξάνεται η προγεστερόνη.
Σύμφωνα με την βιβλιογραφία κατά την ωχρινική φάση παρατηρείται αύξηση του μεταβολισμού, της ενεργειακής κατανάλωσης και κατά συνέπεια αύξηση της όρεξης. Καθοριστικής σημασίας για τις μεταβολές του μεταβολισμούς και της όρεξης είναι η ωοθηλακιοριξία, εφόσον δεν παρατηρείται σε γυναίκες που λαμβάνουν από του στόματος αντισυλληπτικά ή που έχουν κύκλους χωρίς ωορρηξία. Την επικρατέστερη θεωρία για την ερμηνεία της τάση προς κατανάλωση υδατανθράκων αποτελεί αυτή της υπογλυκαιμίας. Δηλαδή, οι στεροειδείς ορμόνες του φύλου το δεύτερο μισό του κύκλου προκαλούν δυσανοχή στη γλυκόζη, με αποτέλεσμα υπερινσουλιναιμία και υπογλυκαιμία. Όσον αφορά το αίσθημα τάσης και τα οιδήματα, έχει φανεί πως στην ωχρινική φάση του κύκλου αυξάνεται η έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης (ADH) από την υπόφυση και κατά συνέπεια κατακρατούνται υγρά, ο λόγος της αυξημένης παραγωγής δεν είναι γνωστός.
Τρόποι αντιμετώπισης
• Μικρά και τακτά γεύματα είναι το μυστικό για να καλυφθούν οι μεταβολικές ανάγκες και να υπερνικηθεί η αυξημένη όρεξη.
• Η αυξημένη κατανάλωση υδατανθράκων και μάλιστα ζάχαρης και σοκολάτας αυξάνουν τη σεροτονίνη στον εγκέφαλο και απομακρύνουν το αίσθημα του θυμού, της θλίψης και γενικά τη συναισθηματική αστάθεια που βιώνει το άτομο πρίν την έμμηνο ρύση. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες η κατανάλωση τροφίμων με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (πολύσπορο ψωμί, αναποφλοίωτο ρύζι, μακαρόνια ολικής αλέσεως) βοηθούν στην σταθεροποίηση του σακχάρου του αίματος και συνεπώς στη μικρότερη «επιθυμία» για γλυκά.
• Το ασβέστιο περιορίζει τις μεταπτώσεις στη διάθεση: Ένα επιπλέον ποτήρι γάλα ή γιαούρτι την ημέρα φαίνεται να ανακουφίζει από τις συναισθηματικές διαταραχές πριν ή και κατά τα διάρκεια της περιόδου.
• Για την αποφυγή της απώλειας υπερβολικής ποσότητας αίματος, συνίσταται η κατανάλωση περισσότερων τροφών πλούσιων σε μαγγάνιο, όπως είναι ο ανανάς, τα λαχανικά, τα δημητριακά ολικής άλεσης, οι ξηροί καρποί καθώς και το τσάι.
• Η καφεΐνη έχει ενοχοποιηθεί για την επίταση των συμπτωμάτων πριν την έμμηνο ρύση. Η διακοπή της λίγες μέρες πριν, πολλές φορές δρα υποβοηθητικά.
• Η μειωμένη κατανάλωση αλατιού βοηθά τον οργανισμό να υπερνικήσει την αυξημένη ADH και κατά συνέπεια μειώνει τα οιδήματα.
Περισσότερα εδώ
