Θα είναι πράγματι – παρά την κρίση - μεγάλη έξοδος. Με αεροπλάνα και βαπόρια αλλά και με τα γιώτα χι φορτωμένα μέχρι πάνω με βαλίτσες, σούβλες, πεθερές και άτυχα αμνοερίφια οι εκδρομείς του Πάσχα θα μεταφερθούν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους για να γιορτάσουν την Ανάσταση κοντά στα προσφιλή τους πρόσωπα. Αφού βεβαίως αδειάσουν πρώτα τα ράφια των σούπερ μάρκετ, κάνουν «σκούπα» τα νωπά κρέατα της Βαρβακείου αγοράς και ξεσηκώσουν τις διπλές συσκευασίες λαμπάδας και δώρου έκπληξη για τα βαφτιστήρια τους. Αγκαλιές και φιλιά με τους συγγενείς, αχ, πόσο μεγάλωσε το Γιαννάκης και οι συνταγές για το τσουρέκι.
Οι ήσυχες γειτονιές του χωριού θα μοσχομυρίσουν ξαφνικά από ζεστές μαγειρίτσες που σιγοβράζουνε για το μεγάλο βράδυ της λαμπρής. Όλα θα είναι έτοιμα. Το καινούργιο κοστούμι που χρεώθηκε στην πιστωτική κάρτα, οι δωδεκάποντες γόβες με την κόκκινη σόλα, η τσάντα prada που είχε αγοραστεί πριν την κρίση αλλά παραμένει στη μόδα και τα βαμμένα αυγά. Κάτι τέτοιες ώρες οι ναοί μετατρέπονται σε πολυσύχναστα κοσμικά κέντρα, όπου το καλοραμμένο ταγιέρ υπερκερνάει σε αξία το αληθινό θρησκευτικό νόημα. Όταν ο Ιησούς έλεγε προς τους μαθητές του «ζήτα το και θα σου δοθεί» δεν εννοούσε το ακριβοπληρωμένο ταγιέρ. Αλλά την ελπίδα, την εσωτερική γαλήνη και την πνευματική ανάταση.
Εξάλλου το διευκρίνισε: «Το σώμα έχει μεγαλύτερη αξία από το ρούχο και η ζωή μεγαλύτερη αξία από την τροφή».
Την ώρα που ο Παπάς θα ψέλνει το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών» η εκκλησία θα εκκενωθεί τόσο γρήγορα λες και κάποιος τηλεφώνησε και είπε πως έβαλε βόμβα. Το ομοίωμα του Ιούδα παραγεμισμένο με άχυρα και κρεμασμένο από ένα δέντρο θα πάρει όπως το έθιμο το απαιτεί μπουρλότο. Το χωριό θα φωταγωγηθεί από την πυρά, τα μάτια θα κοιτούν για λίγο έκθαμβα την παραδειγματική τιμωρία του προδότη. Μετά λοιπόν το χαρμόσυνο «Χριστός Ανέστη», οι πιστοί θα τσουγκρίσουν τα αυγά τους και θα επιβιβαστούν γρήγορα στα αυτοκίνητα τους για το σπίτι αδημονώντας να γευτούν τη νόστιμη σούπα με τα εντεράκια και τις κοιλίτσες. Μετά από το τρίτο πιάτο το στομάχι τους θα πετάει νυχτιάτικα πυροτεχνήματα.
Το βράδυ εκείνο το ΕΚΑΒ θα δεχτεί παραδοσιακά πολλές κλήσεις για ασθενείς με συμπτώματα υπερφαγίας. Την άλλη μέρα το πρωί το ταλαιπωρημένο αρνάκι που ταξίδεψε στο πορτμπαγκάζ σαν λαθρομετανάστης με τα ποδαράκια του να προεξέχουν από το μισοκλεισμένο καπό για το χωριό, θα περαστεί στη σούβλα. Τα κάρβουνα θα ανάψουν και το πασαλειμμένο με αλάτι, μαύρο πιπέρι κι άλλα μπαχαρικά θα στριφογυρίζει μέχρι να ροδίσει. Οι ρετσίνες θα ανοίξουν, το στερεοφωνικό στο τέρμα και τα πιρούνια θα πάρουν φωτιά. Όσοι δεν πήγαν στο νοσοκομείο το βράδυ της Ανάστασης από τη μαγειρίτσα, θα πάνε την επόμενη μέρα από το αρνάκι. Ε, μισό αρνί στην καθισιά, δεν είναι και λίγο … Άντε, Καλή Ανάσταση!.