Στην Ιαπωνία τα ραγισμένα και σπασμένα κεραμικά δεν καταλήγουν στα σκουπίδια ούτε επιδιορθώνονται πρόχειρα με κόλλες. Αποκτούν πρόσθετη αξία, γίνονται όχι απλώς συλλεκτικά αλλά μοναδικά στον κόσμο, αφού οι «ραφές» γεμίζουν με πολύτιμα μέταλλα σε σκόνη -χρυσό, ασήμι ή πλατίνα- μέσα από μια διακοσμητική τέχνη με μακραίωνη ιστορία, τη λεγόμενη Kintsugi.
Η Kintsugi γεννήθηκε τον δέκατο πέμπτο αιώνα: σύμφωνα με έναν θρύλο, όταν ένας σόγκουν, ανώτερος στρατιωτικός ηγέτης, ο Ashikaga Yoshimasa, έστειλε ένα σπασμένο φλιτζάνι τσαγιού στην Κίνα για επιδιόρθωση. Μόλις το παρέλαβε πίσω, δυσαρεστήθηκε διαπιστώνοντας ότι είχε επικολληθεί πρόχειρα και ακαλαίσθητα. Αυτό κινητοποίησε τους τεχνίτες της εποχής να αναζητήσουν έναν εναλλακτικό, κομψό τρόπο επισκευής των κεραμικών και κάπως έτσι, σύμφωνα πάντα με τον θρύλο, γεννήθηκε η Kintsugi.
Το βέβαιο είναι ότι η Kintsugi έχει διαποτιστεί με τη γιαπωνέζικη φιλοσοφία wabi-sabi, που μας παρακινεί να δούμε την ομορφιά στην ατέλεια, αλλά και με τις έννοιες mottainai (η θλίψη που συνοδεύει το ξόδεμα ενός αντικειμένου) και musin (η αποδοχή της αλλαγής).
Σε όλα τα σκεύη που επισκευάζονται με τη συγκεκριμένη μέθοδο τα κομμάτια επικολλώνται με ρητίνη που περιέχει πολύτιμα μέταλλα σε σκόνη. Υπάρχει όμως και μια παραλλαγή της όπου όταν λείπει ένα από τα σπασμένα κομμάτια, το κενό αντικαθίσταται με ένα θραύσμα από άλλο αντικείμενο. Στην Kintsugi οι ρωγμές δεν κρύβονται αλλά υπογραμμίζονται με τα πολυτιμότερα υλικά. Αφηγούνται την ιστορία ενός αντικειμένου κάνοντάς το να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα, όπως και οι δικές μας ρυτίδες αφηγούνται τη δική μας ιστορία.
Δείτε φωτογραφίες αντικειμένων επιδιορθωμένων με τη συγκεκριμένη μέθοδο.
Πηγή φωτογραφιών: mymodernmet.com
Δείτε πώς μπορείτε να επισκευάσετε ένα κεραμικό κομμάτι με την Kintsugi.