"Καλέ, έβαλες εμφυτεύματα στον πισινό σου;". Τη συγκεκριμένη φράση η Σταυρούλα Κ., φίλη μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την άκουσε πριν από δύο περίπου χρόνια από μια δασκάλα χορού που θέλησε να σχολιάσει με αυτό τον τρόπο το ότι είχε πάρει τρία κιλά μέσα σε ένα καλοκαίρι και η εικόνα της είχε αλλάξει "δραματικά" απ’ όταν, όντας "πετσί και κόκαλο", είχε ξεκινήσει μαζί της μαθήματα προετοιμασίας για τις ανώτερες επαγγελματικές σχολές χορού. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος της έκανε fat shaming. Τότε, 18 μόλις χρονών, αντί να κατεβάσει το κεφάλι, της πέταξε ένα αύθαδες "Από την κατσαρόλα σας τρώω;" και συνέχισε με άλλη προγυμνάστρια. "Μπορώ να σου αναφέρω μια σειρά από σπουδαίες χορεύτριες που με τα σημερινά mainstream πρότυπα ήταν ή είναι χοντρές, από την Isadora Duncan μέχρι τη Lizzy Howell. Η δασκάλα μου δεν είχε παρακολουθήσει ούτε απέξω το κίνημα του body positivity. Ήταν χοντροφοβική κι εγώ δεν ήξερα καν ότι υπάρχει αυτό το επίθετο για να της το τρίψω στη μούρη" θα μου πει σε μια μεταμεσονύχτια συνομιλία μας στο Messenger.
Διαβάστε περισσότερα στο madamefigaro.gr
Κεντρική φωτογραφία: @ashleygraham