Για τον θάνατο του Γιώργου Κοτανίδη ο φυσικός και ευρωβουλευτής Γιώργος Γραμματικάκης έκανε μια συγκινητική ανάρτηση στο λογαριασμό του στο Facebook θυμίζοντάς μας έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς ρόλους του ηθοποιού, όταν κλήθηκε να ενσαρκώσει τον Ρίτσαρντ Φάινμαν, έναν από τους διασημότερους φυσικούς του 20ου αιώνα και Νομπελίστα, στην παράσταση «QED, ή τι απέδειξε ο κύριος Φάινμαν». Ένα κείμενο «για τις αλληλοεπιδράσεις του φωτός με την ύλη», για τις οποίες πλέον ο Κοτανίδης θα κουβεντιάζει με τον Φάινμαν στα «Ψηλά Αλώνια». Απολαύστε το:
«IN MEMORIAM
»Με τον Γιώργο Κοτανίδη, που χάθηκε πρόσφατα σε μια σκοτεινή νύκτα, είχα γνωριστεί με ένα παράδοξο τρόπο. Κάποια στιγμή μου ζήτησε να του μιλήσω για τον Ρίτσαρντ Φάϊνμαν, έναν από τους διασημότερους φυσικούς του 20ου αιώνα -και βραβείο Νόμπελ- που είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά. Εσκόπευε, όπως μου είπε, να ανεβάσει ένα θεατρικό έργο, που αναφερόταν στην ζωή του Φάϊνμαν, και ήθελε να μην “προδώσει“ την ιδιοσυγκρασία του σπουδαίου φυσικού. Η ευσυνειδησία του μου έκανε εντύπωση. Γρήγορα μάλιστα οι συναντήσεις μας μετατράπηκαν σε ταχύρρυθμα μαθήματα Φυσικής.
»Το θεατρικό αυτό έργο, με τον τίτλο “QED, ή τι απέδειξε ο κύριος Φάϊνμαν“ από τον αμερικανό συγγραφέα Πήτερ Παρνέλ, παρουσιάστηκε πράγματι σε λίγο καιρό στην Αθήνα. Ας σημειωθεί, ότι το QED είναι ακρωνύμιο της κομψής θεωρίας, που είχε διαμορφώσει ο Φάϊνμαν, και περιέγραφε με ακρίβεια τις αλληλοεπιδράσεις του φωτός με την ύλη. Η θεατρική παράσταση έγινε γρήγορα μια μεγάλη και διαρκής επιτυχία, και χρειάσθηκε να περιοδεύσει σε πολλές πόλεις και πανεπιστήμια της Ελλάδας, για να ικανοποιήσει την δίψα του κοινού. Ο Γιώργος Κοτανίδης, με την εκφραστικότητα και την ωραία κορμοστασιά του, γέμιζε την σκηνή, και ερμήνευε ένα δύσκολο ρόλο με άφθαστη τέχνη. «Πρόσεξε», τον πείραζα. « Αν συνεχίσεις έτσι σε λίγο οι φοιτητές μου της Φυσικής θα σου ζητούν αυτόγραφα, νομίζοντας ότι είσαι ο ίδιος ο Φάινμαν”.
»Ο Γιώργος είχε βέβαια πολλούς λόγους να μοιράζει αυτόγραφα, τον εμπόδιζε όμως η σεμνότητα του. Από τους κορυφαίους ανθρώπους του θεάτρου, αυθεντικός διανοούμενος αλλά και συγγραφέας, δεν είχε λείψει ποτέ από τις δύσκολες στιγμές της πατρίδας. Ούτε, όμως, από την αγάπη του κοινού και των φίλων.
«Με την εκφραστικότητα και την ωραία κορμοστασιά του, γέμιζε την σκηνή, και ερμήνευε ένα δύσκολο ρόλο με άφθαστη τέχνη»
»Τα χρόνια ωστόσο πέρασαν. Όταν η καλοσύνη των Ελλήνων πολιτών μου έδωσε την δυνατότητα, σε εποχές δίσεκτες, να εκπροσωπήσω την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, χάραξα με τους συνεργάτες μου ένα δύσκολο δρόμο. Να προβάλλομε εκεί, στο κέντρο της Ευρώπης, κάποιες από τις δυνάμεις του Πολιτισμού η της Παιδείας, που με θυσίες μεγάλες ανθίζουν ακόμα στον τόπο μας.
»Σε αυτόν τον δύσκολο κύκλο, ο Γιώργος Κοτανίδης ήταν από τους πρώτους που σκέφτηκα. Όταν λοιπόν το QED παρουσιάστηκε σε ένα κομψό θέατρο των Βρυξελλών, ο κόσμος γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα και τους γύρω χώρους, και οι γιγαντοοθόνες είχαν σωτήρια αποστολή. Μετά το τέλος της παράστασης, οι φωνές επιδοκιμασίας και το δυνατό χειροκρότημα του κοινού διήρκεσαν ώρα πολύ. Κανείς δεν έφευγε.
»Με αυτό το χειροκρότημα, στο κέντρο της Ευρώπης, ήθελα να αποχαιρετήσω τον ξεχωριστό άνθρωπο και φίλο Γιώργο Κοτανίδη. Του συνιστώ μάλιστα όταν εκεί, στα Ψηλά Αλώνια, συναντήσει τον Φάϊνμαν, να τον βεβαιώσει ότι για τις αλληλοεπιδράσεις του φωτός με την ύλη εκείνος ήξερε περισσότερα. Διότι, για μια ολόκληρη ζωή, ο Γιώργος Κοτανίδης εξέπεμπε ένα ποικίλο και δυνατό φως με την προσωπικότητα και την τέχνη του».