"Και ιδού διατί η πτωχή γραία εφόρει τη ημέρα των Χριστουγέννων καινουργή άδολην μανδήλαν"
Η Σταχομαζώχτρα: Το συγκινητικό διήγημα των Χριστουγέννων που πρωτοαγαπήσαμε μέσα από το ανθολόγιο του Δημοτικού.
Περί της Eλενάρας της Κουκλάρας: Ένα διήγημα του Νίκου Τσιφόρου για την γνωστή Ελένη της ιστορίας
"Mεγάλη υπόθεση νάσαι ωραία κοπέλλα! E, ρε! Περνάνε οι σερνικοί με φλογοματιές, τους πέφτουνε τα σάλια...". Ένα διήγημα προς τιμήν του Νίκου Τσιφόρου που έφυγε σαν σήμερα.
Ο Δημήτρης Καταλειφός διαβάζει τον «Ουίλιαμ Ουίλσον» του Έντγκαρ Άλαν Πόε στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Οι Αναγνώσεις του ΚΠΙΣΝ συνεχίζονται στο πλαίσιο των διαδικτυακών διαστηριοτήτων εν μέσω πανδημίας.
«Τὴν ἐπαύριον ἦσαν Φῶτα. Τὴν ἄλλην ἡμέραν Ὁλόφωτα»: To άγνωστο, τρυφερό διηγήμα του Παπαδιαμάντη
Για την ομορφιά της ημέρας των Θεοφανείων. Γράφτηκε το 1894.
Εσένα τι σε κρατάει πίσω στη ζωή σου; Ένα συγκλονιστικό animation μικρού μήκους για την ύπαρξη μας
Βασισμένο σε ένα διήγημα του Ευθύμη Φιλίππου, με τη σκηνοθετική ματιά της Ειρήνης Βιανέλλη.
«Ήτανε να ξημερώση Μεγάλο Σάββατο, που είδα στον ύπνο μου πως απέθανα»
Ενάντια στην υποκρισία, την αδικία, την ανηθικότητα. Ένα διαφορετικό αφήγημα για τη σημερινή ημέρα από τον σατιρικό, αντισυμβατικό μας ποιητή Ανδρέα Λασκαράτο.
«Την εσπέραν του Μεγάλου Σαββάτου του έτους 1889 περί ώραν ενάτην...»
Πάσχα Ρωμέικο. Διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Από την Αριστοτέλους μέχρι το Μέγαρο Μουσικής: Οι μέρες κυλούν διαφορετικά στην άδεια Θεσσαλονίκη
Μια συγγραφέας περιγράφει τη ζωή με την άδεια μετακίνησης.
Μόνη στο σπίτι: Μεταμεσονύκτιες σκέψεις μιας υπεύθυνης μάρκετινγκ σε εταιρεία απορρυπαντικών
«Kαθαριότητα και οικονομία. Αυτό θα είναι το καινούργιο σλόγκαν!» μουρμούρισε γεμάτη χαρά και έπιασε πάνω στο κομοδίνο ένα μπλοκάκι να το σημειώσει.
«Τρεις άντρες -άγνωστοι μεταξύ τους- φτάνουν στο νησί»: Ποιανού είναι βρε γυναίκα το παιδί;
«Τελικά μάνα είναι μόνο μία. Πατεράδες ίσως πολλοί».
«E, πιτσιρίκο, δε θα ‘ρθεις να μας τα πεις;»: Το διήγημα του Στρατή Τσίρκα για τα κάλαντα
«Το μεγάλο το ζήτημα, καταλαβαίνεις, ήταν το ταμπούρλο. Aν είχες ταμπούρλο, η δουλειά ήταν τελειωμένη».