
Στην Α’ Γυμνασίου φοιτά φέτος το παιδί που σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία βιαζόταν κατ’ εξακολούθηση από τον 35χρονο πατέρα της στο Αμύνταιο της Φλώρινας. Το γεγονός αποκαλύφθηκε όταν την περασμένη Δευτέρα, όταν επισκέφθηκε το σχολείο σχολικός ψυχολόγος και παρατήρησε κάποια ζητήματα στη συμπεριφορά του παιδιού. Συζητώντας μαζί της εκείνη εξομολογήθηκε πως: «Ο μπαμπάς μου είναι αυτός που μου αγγίζει το σώμα». Οι καθηγητές του σχολείου και η Διεύθυνση κινητοποιήθηκε και κατήγγειλαν το γεγονός στην Αστυνομία.
Ο πατέρας συνελήφθη άμεσα και οδηγήθηκε στο Τμήμα προκειμένου να καταθέσει. Στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος (καθώς οι πράξεις του είχαν παρέλθει του αυτόφωρου) και κατόπιν αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Τώρα, νοσηλεύεται στο νοσοκομείο της Φλώρινας, όπου φρουρείται. Το παιδί έχει απομακρυνθεί από την οικογένεια και φιλοξενείται σε δομή πρόνοιας.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του womantoc με τον τον Γιώργο Νικολαϊδη, Διευθυντή Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας για το Παιδί και τέως Προέδρου της Επιτροπής Lanzarote του Συμβουλίου της Ευρώπης, εκείνος είχε σημειώσει πως: «Το μόνο σίγουρο είναι πως βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Πριν 10 χρόνια περίπου εκπονήσαμε τη μεγαλύτερη έρευνα που έχει γίνει στην Ελλάδα για το ζήτημα και επιπλέον ήμασταν επικεφαλής έρευνας που διεξήχθη σε εννέα βαλκανικές χώρες παράλληλα. Η έρευνα έγινε σε όλη τη χώρα μέσω ανώνυμων ερωτηματολογίων σε περίπου 15.000 παιδιά. Έτσι όσον αφορά την Ελλάδα: 16-17% αναφέρουν κάποιου είδους σεξουαλική κακοποίηση, 7,6% είναι τα περιστατικά σεξουαλικής θυματοποίησης στα οποία σημειώθηκε και σωματική επαφή. Το 3% αφορά βιασμό ή απόπειρα βιασμού. Παράλληλα, καταγράφοντας όλες τις καταγγελίες σε όλους τους αρμόδιους φορείς και ΜΚΟ διαπιστώσαμε πως τελικά μαθαίνουμε μόνο το 0,07% των περιστατικών. Τα υπόλοιπα δεν θα τα μάθουμε ποτέ»
Δεν μπορεί να τονιστεί αρκετά το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της κοινωνίας και του περίγυρου για την προστασία των παιδιών, όπως ασφαλώς και του σχολικού περιβάλλοντος. Η συγκεκριμένη υπόθεση αποδεικνύει επίσης πως η στελέχωση των σχολικών δομών με ψυχολόγους θα πρέπει να είναι η πρώτιστη μέριμνα του Κράτους. Όπως και να δομήσει ένα επιστημονικά σωστό και ανθρώπινο σύστημα για τη φροντίδα του παιδιού μετά, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες της ΕΕ.
Kεντρική εικόνα: istock images
Ακολουθήστε το Woman Toc στο Instagram