Από το φιλί του Ιούδα μέχρι το φιλί μεταξύ δύο εραστών, το φιλί είναι πάντα μία πράξη που εκδηλώνει συναισθήματα και μετατρέπει τους ανθρώπους σε συγκοινωνούντα δοχεία: η τρυφερότητα, το έντονο ερωτικό πάθος, η αθώα χαρά, ο σεβασμός ή ακόμη και η προδοσία είναι μερικά μόνο από τα «ειδικά στοιχεία» που μεταφέρονται από τον έναν στον άλλον μαζί με την ανταλλαγή ταυτοχρόνως οργανικών μεταλλικών αλάτων και σμήγματος, ουσίας που αφθονεί στο εσωτερικό μέρος των χειλιών. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που οι περισσότεροι άνθρωποι δε θα ξεχάσουν ποτέ το πρώτο τους φιλί. Για του πιο πολλούς δόθηκε σε ένα εφηβικό πάρτι κάποιου συμμαθητή. Αυτός ο συμμαθητής είχε μία ξαδέλφη για την οποία τα αγόρια «έκοβαν φλέβες». Η καρδιά χτυπούσε δυνατά, η αγωνία γίνονταν νευρικότητα και η νευρικότητα προσμονή της ανταπόκρισης.
Μετά σβήνανε τα φώτα και ξεκινούσε ο χορός. Το κορμί ίδρωνε στο κούνημα του σέικ, περιμένοντας επιτέλους να δοθεί η μεγάλη ευκαιρία. Να πέσουνε στο πικάπ τα μπλουζ. «Χορεύετε;» ήταν η ερώτηση με τρεμάμενη φωνή και σε λίγο τα δύο σώματα ενώνονταν αγκαλιασμένα πάνω στην πίστα. Η βελόνα πάνω στον δίσκο με μια μεγάλη επιτυχία της εποχής, και ο τραγουδιστής να ακολουθεί τη μελωδία τραγουδώντας υπέροχους ερωτικούς στίχους στα ιταλικά. Κάπου στο ρεφραίν κι εκεί που κορυφώνονταν ο αισθησιασμός που απέπνεε η αντρική μπάσα φωνή από το μεγάφωνο, τα χείλη κολλούσαν αυθόρμητα σε ένα ατελείωτο φιλί λες και διήρκησε δύο μέρες και δύο νύχτες. Το ζευγαράκι ντρέπονταν λίγο μετά, η κοπελίτσα κοκκίνιζε κιόλας, αλλά δε φάνηκε μέσα στο ημίφως. Όσο αγνό κι αν ήταν, το φιλί, ανήκει στην κλίμακα των χειρονομιών που οδηγούν σταδιακά αλλά σταθερά στην έκρηξη του ερωτισμού.
Το ζευγάρι των εφήβων δεν έλεγε να κατέβει από την πίστα. Το μπλουζ ήταν το καλύτερο άλλοθι για να παραμείνουν σφιχταγκαλιασμένοι και να ανταλλάσσουν αυθόρμητα τα φιλιά τους. Η μυρωδιά του after shave του αγοριού που μόλις άρχισε να ξυρίζεται μπερδευότανε με τη μυρωδιά του νεανικού δέρματος και του απαγορευμένου για εκείνη την ηλικία αλκοόλ.
Οι δυο τους αντικριστά. Σαν τα πουλιά που θρυμματίζουν τη τροφή και τη σπρώχνουν στο στόμα για να ταΐσουν τα μικρά τους, έτσι κι αυτοί «ταΐζανε» τον εαυτό τους με ευχαρίστηση και συναισθηματική φόρτιση. Μας αρέσει πολύ να φιλάμε. Ακόμη κι αν εκείνη τη στιγμή δεν έχουμε την επιστημονική απάντηση για το, πως το φιλί προκαλεί τέτοια γιγάντια κύματα αλλαγών στις ορμόνες μας, που «πνιγούν» τη μελαγχολία και την ακεφιά μας για τη χασούρα μας ή τα άσχημα οικονομικά μας.
Από την συγγραφεα Άντζελα Ζιούτη