Μετά από πολλά οικονομικά προβλήματα, ένα από τα μεγαλύτερα και από τα πλέον ιστορικά σχολεία της χώρας, τα Εκπαιδευτήρια "Νέα Γενιά Ζηρίδη" ετοιμάζονται να βάλουν λουκέτο. Σύμφωνα με πληροφορίες, την απόφαση αυτή ανακοίνωσε η διεύθυνση του σχολείου σε συνάντηση που είχε με το διδακτικό προσωπικό. Πληροφορίες, επίσης, αναφέρουν ότι το σχολείο έχει ήδη αρχίσει να επιστρέφει προκαταβολές γονέων που είχαν καταβληθεί ως εγγραφή μαθητών για το επόμενο σχολικό έτος, ενώ υπάρχει διάυλος επικοινωνίας με άλλο ιδιωτικό σχολείο προκειμένου να διοχετευτούν εκεί οι μαθητές του και να συνεχίσουν τις σπουδές τους.
Σημειώνεται ότι εδώ και αρκετά χρόνια οι ιδιοκτήτες των εκπαιδευτηρίων προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές δυσκολίες και να "σώσουν" το σχολείο. Ωστόσο, τα υψηλά δάνεια για την κατασκευή του υπερσύγχρονου σχολείου στα Σπάτα, στάθηκαν μοιραία.
Οι ιδιοκτήτες δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τον υψηλό δανεισμό στις τράπεζες αλλά και την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι συσσωρεύθηκαν χρέη πολλών εκατομμυρίων στα οποία προστέθηκε και η δυσκολία γονέων να καταβάλλουν τις δόσεις που εκκρεμούσαν εξαιτίας του lockdown από τον κορονοϊό.
Η ιστορία των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη
Σύμφωνα με μια ιστορική αναδρομή που δημοσιεύει ο Σύλλογος Αποφοίτων των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη, ο Αδαμάντιος Συρίγος επιλέγει το 1933 την τότε ακμάζουσα περιοχή του Πειραιά και ιδρύει έναν πρωτοποριακό για την εποχή εκπαιδευτικό οργανισμό που περιλαμβάνει Δημοτικό, Γυμνάσιο (εξατάξιο) και Οικοτροφείο. Η θεά της σοφίας, η Αθηνά, ασκεί έντονη επίδραση στη σκέψη του και γίνεται το σύμβολο του σχολείου. Από αυτή αντλούνται τα πρότυπα, σ’ αυτή αποτυπώνονται οι αξίες, εναρμονίζονται οι στόχοι και αποδίδονται στον τίτλο "Λύκειον η Αθηνά". Ο Τύπος και οι άνθρωποι των γραμμάτων επιφυλάσσουν στο εγχείρημα αυτό θερμή υποδοχή.
Την ίδια χρονιά ο νεαρός διδάσκαλος και φιλόλογος Γεώργιος Ζηρίδης έρχεται σε επαφή με το σχολείο. Ο Συρίγος διαισθάνεται ότι πρόκειται για μια σπάνια προσωπικότητα και στο πρόσωπό του ανακαλύπτει την υπευθυνότητα και την ικανότητα που πάντα αναζητούσε. Αναγνωρίζοντας, λοιπόν, όλα αυτά τα προτερήματα του αναθέτει, παράλληλα με το εκπαιδευτικό έργο που ασκεί, τη διεύθυνση του Οικοτροφείου και εν συνεχεία τη γενική διεύθυνση όλου του σχολείου. Την ίδια χρονική περίοδο δημιουργείται το Παιδικό Εντευκτήριο του Λυκείου "Αθηνά". Σκοπός του είναι να διαπαιδαγωγήσει τους μαθητές και να τους μεταδώσει την έννοια και την αξία της αυτοπειθαρχίας. Όλα αυτά βέβαια γίνονται μέσα σ’ ένα πλαίσιο ελευθερίας, αγάπης και ψυχαγωγίας.
Τα χρόνια πριν τον πόλεμο
Το 1938 παρουσιάζονται τα πρώτα σημάδια κρίσης της προπολεμικής περιόδου. Η εσωτερική μετανάστευση είναι το φαινόμενο της εποχής, το οποίο λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις και οδηγεί μοιραία στην πληθυσμιακή ανασύσταση του Πειραιά. Το σχολείο όμως μένει αλώβητο από αυτές τις εξελίξεις. Ο Αδαμάντιος Συρίγος μένει απόλυτα ευχαριστημένος από την προσφορά του Γεώργιου Ζηρίδη στο σχολείο και η μεταξύ τους συνεργασία διαπνέεται από αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμό. Την ίδια χρονιά ο Γεώργιος Ζηρίδης γνωρίζει την ανιψιά του Αδαμάντιου Συρίγου, Ήρα, η οποία γίνεται όχι μόνο αγαπημένη σύντροφος της ζωής του αλλά και πολύτιμη συνεργάτης του.
Τα χρόνια του πολέμου και της Γερμανικής Κατοχής
Το 1941 ο Πειραιάς βομβαρδίζεται. Το λιμάνι νεκρώνεται. Η οδύνη, η πίκρα και ο θάνατος κυριαρχούν κι έχουν άμεσο αντίκτυπο στην παιδεία, με αποτέλεσμα πολλά σχολεία να κλείσουν. Ο Αδ. Συρίγος και ο Γ.Ζηρίδης δεν εγκαταλείπουν όμως τόσο εύκολα αυτό που με τόσο κόπο είχαν φτιάξει. Αποφασίζουν, λοιπόν, να νοικιάσουν ένα κτήριο στην Πλατεία Βικτωρίας για να επαναλειτουργήσει το σχολείο παρά τις πολλές αντιξοότητες. Στα πέτρινα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής το σχολείο φιλοδοξεί να προσφέρει ένα "καταφύγιο" στις ταραγμένες ψυχές των παιδιών.
Η περίοδος μετά τον πόλεμο
Από το 1945 ο Γ.Ζηρίδης γίνεται ο κύριος μοχλός του σχολείου. Πληθωρικός χαρακτήρας και μεγάλος οραματιστής θεμελιώνει ένα σχολείο που διακρίνεται για την τέλεια οργάνωση, την εύρυθμη λειτουργία, την ποιότητα και την προσφορά στο παιδί, στην παιδεία και στην κοινωνία. Είναι πολύ προσεκτικός στην επιλογή των συνεργατών του και ποτέ δεν προδίδεται από τις επιλογές του. Μεταξύ αυτών που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο σχολείο βρίσκεται και ο Μίκης Θεοδωράκης. Στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια ο μεγάλος ταγός του πολιτισμού μας, μαθητής ακόμα του Ωδείου Αθηνών, διορίζεται, για να διδάξει το μάθημα της Μουσικής. Η συνεργασία όμως με το σχολείο κράτησε μόνο ένα χρόνο (1946-1947). Η αντιστασιακή δράση που είχε αναπτύξει έφεραν την αστυνομία στα ίχνη του και η σύλληψη καθώς και η εξορία στην Ικαρία δεν άργησαν να συμβούν.
Το 1957 ο αριθμός των μαθητών αυξάνεται και το σχολείο επεκτείνεται προκειμένου να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες. Η Βίλα Παληού, ένα νεοκλασικό μέγαρο επί της οδού Γ’ Σεπτεμβρίου 110, ενοικιάζεται για να φιλοξενήσει τους μαθητές Νηπιαγωγείου και Δημοτικού.
Στον Παράδεισο Αμαρουσίου
Το 1962 το σχολείο σταδιακά μεταφέρεται στα ιδιόκτητα κτήρια επί της Λεωφόρου Κηφισίας.
Το 1964 ο Γεώργιος Ζηρίδης νοικιάζει ένα ακόμα κτήριο δίπλα στο σχολείο κι εκεί στεγάζονται τα Οικοτροφεία Αρρένων και Θηλέων. Η ευθύνη για την οικογένεια Ζηρίδη και τους συνεργάτες της γίνεται τεράστια. Ο αγώνας είναι πολύπλοκος και δύσκολος. Απαιτεί απόλυτη αφοσίωση. Το σχολείο αποτελεί όνειρο ζωής που εμπνέει, υποδεικνύει κι ανοίγει τους δρόμους της Γνώσης. Η εξέλιξη είναι ραγδαία. Το "Λύκειον η Αθηνά" γίνεται ένας υποδειγματικός εκπαιδευτικός οργανισμός που προσπαθεί να συγκεράσει την παράδοση με την πρόοδο και την αναπροσαρμογή στα νέα δεδομένα και τις απαιτήσεις της κοινωνίας.
Το 1969 και σε αυτόνομο κτήριο επί της οδού Φραγκοκλησιάς στον Παράδεισο Αμαρουσίου μεταφέρεται το πρότυπο Νηπιαγωγείο. Η Ήρα Ζηρίδη αναλαμβάνει με μεγάλη επιτυχία τη διεύθυνσή του. Παράλληλα, την ίδια χρονιά, το σχολείο εισάγει πρωτοποριακές εφαρμογές στην εκπαιδευτική διαδικασία και παίρνει θέση για τα εκπαιδευτικά θέματα της χώρας.
Το 1971 τα προβλήματα υγείας αναγκάζουν τον Γ. Ζηρίδη να αποχωρήσει από τη διοίκηση του σχολείου. Την σκυτάλη στη διεύθυνση του σχολείου αναλαμβάνει η κόρη του Κατερίνα Ζηρίδη.
Το 1973 ο αδελφός της Κατερίνας, Παναγιώτης Ζηρίδης, γίνεται κι αυτός μέλος της διοικητικής ομάδας.
Ο θάνατος του Γεωργίου Ζηρίδη το 1975 σημαίνει την απώλεια ενός πολύτιμου εκπαιδευτικού. Το έργο του όμως έχει ήδη ολοκληρωθεί κι αναγνωριστεί. Η εμπιστοσύνη του κόσμου είναι μεγάλη και φανερή. Το σχολείο-μοντέλο δεν υφίσταται κλυδωνισμούς εξαιτίας αυτής της απώλειας. Συνεχίζει δυναμικά την πορεία προς την κορυφή εφαρμόζοντας νέες μεθόδους και μοντέλα διδασκαλίας.
Το 1995 ιδρύεται το Κέντρο Έρευνας κι Ανάπτυξης, που προωθεί και ενσωματώνει τις νέες παιδαγωγικές τάσεις στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, και το Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιού. Στόχος του τελευταίου είναι να αγκαλιάσει τα παιδιά που αντιμετωπίζουν μαθησιακές, αναπτυξιακές και ψυχολογικές δυσκολίες και να τα βοηθήσει να τις ξεπεράσουν.
Το 1998 αρχίζει να καλλιεργείται η ιδέα της μεταστέγασης. Η ενέργεια αυτή θα αποτελέσει σίγουρα ένα μεγάλο άλμα στην ιστορία του σχολείου. Μελέτες ειδικών οδηγούν στην αγορά μιας μεγάλης έκτασης στη Χριστούπολη Σπάτων, μια περιοχή που προσδιορίζει το μελλοντικό γίγνεσθαι της Αττικής.
Το 1999 τα Εκπαιδευτήρια είναι έτοιμα να υποδεχτούν τη νέα χιλιετία και στο δυναμικό του σχολείου προστίθεται η τρίτη γενιά της οικογένειας Ζηρίδη, Μάνια και Τζωρτζίνα Σπέντζου, που είναι έτοιμη να διοχετεύσει τις γνώσεις της, την ενέργεια και την αγάπη της για το παιδί και την εκπαίδευση. Την ίδια χρονιά δημιουργείται το Τμήμα Μαθητικής Φροντίδας, αποστολή του οποίου είναι η διαμόρφωση ολοκληρωμένων, υπεύθυνων και ευαισθητοποιημένων προσωπικοτήτων που αναμένεται να συμμετάσχουν ενεργά στην κοινωνία. Παράλληλα, ως έμπρακτη απόδειξη του ενδιαφέροντος και της αγάπης προς το παιδί, ο Εκπαιδευτικός Οργανισμός Ζηρίδη καθιερώνει το θεσμό των υποτροφιών δίνοντας τη δυνατότητα σε μαθητές από κάθε πόλη της Ελλάδας να διεκδικήσουν μια θέση και να φοιτήσουν ως υπότροφοι στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο.
Το 2000 εισάγεται στο σχολείο το πρόγραμμα εφαρμογής της Θεωρίας των Πολλαπλών Τύπων Νοημοσύνης του Αμερικανού H.Gardner, το οποίο ενθαρρύνει τους μαθητές να εξερευνήσουν τον εαυτό τους και να καλλιεργήσουν τις ιδιαίτερες κλίσεις, τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους. Την ίδια χρονιά συντελείται ένα ακόμα σπουδαίο γεγονός. Η Μεγάλη του Γένους Σχολή, το λαμπρό αυτό ίδρυμα που παραμένει αναλλοίωτο σημάδι του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, και τα Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη προχωρούν σε μια ενέργεια που αποτελεί μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας: την αδελφοποίηση. Με την πρωτοβουλία αυτή τα Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη και ο Σύλλογος Αποφοίτων υποστηρίζουν τον πνευματικό αγώνα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, την ιστορική προοπτική της Μεγάλης του Γένους Σχολή και την προσπάθεια προσέγγισης Ελλάδας-Τουρκίας. Ταυτόχρονα προσφέρεται η δυνατότητα στους μαθητές να γνωρίσουν τη μοναδικής σημασίας κι απροσδιόριστης αξίας εθνική κληρονομιά. Η τελετή αδελφοποίησης πραγματοποιείται στις 10 Ιουνίου 2000 στην αίθουσα τελετών της Μεγάλης του Γένους Σχολής.
Στις 4 Μαρτίου 2001 στον ιστορικό χώρο του Ζαππείου Μεγάρου και παρουσία εκπροσώπων της εκπαιδευτικής κοινότητας, της Τουρκικής Πολιτείας και του πολιτικού κόσμου, γίνεται η τελετή της Αδελφοποίησης των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη και του Συλλόγου Αποφοίτων με την Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή ως ανταπόδοση αυτής που έγινε στην Κωνσταντινούπολη.
Aυτή η ενέργεια αδελφοποίησης δεν είναι η πρώτη για τον εκπαιδευτικό οργανισμό. Ήδη από το 1964 υπήρχε πράξη αδελφοποίησης με το αγγλικό σχολείο Kings Edward’s School. Σε μια δύσκολη ιστορικά περίοδο για τη χώρα μας ο Γεώργιος Ζηρίδης και ο Ιωάννης Ματιάτος, Διευθυντής του Εξατάξιου Γυμνασίου, προωθούν τη συνεργασία και την αδελφοποίηση των δύο σχολείων. Πραγματοποιούνται εκατέρωθεν επισκέψεις και παρακολουθήσεις μαθημάτων. Επιδίωξη του σχολείου είναι να εντάξει τους μαθητές σε μια ατμόσφαιρα υψηλών εκπαιδευτικών προδιαγραφών και να τους φέρει σε επαφή με το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την περίοδο στην Ευρώπη. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1983, υπογράφεται άλλη μια πράξη αδελφοποίησης. Με πρωτοβουλία του Ιωάννη Ματιάτου, διευθυντή του Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων, ξεκινά η συνεργασία του σχολείου μας με το Evangelisches Gymnasium zum Grauen Kloster του Δυτικού, τότε, Βερολίνου.
Ακολουθεί το 1984 η αδελφοποίηση με το Λύκειο "Ακρόπολις" της Λευκωσίας και το 1994 με την Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους. Οι ενέργειες αυτές αποδεικνύουν ότι τα Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη δεν είναι ένας κλειστός οργανισμός και ότι έχουν τη διάθεση να βοηθούν και να μοιράζονται εμπειρίες και πρακτικές με άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Παράλληλα, οι μαθητές συνειδητοποιούν ότι αποτελούν μέλη μιας παγκόσμιας κοινότητας και προετοιμάζονται ώστε να αναλάβουν αργότερα ενεργό και υπεύθυνο ρόλο.
Οι εγκαταστάσεις στα Σπάτα
Το 2002 το σχολείο του Αμαρουσίου κλείνει τις πόρτες του. Το Σεπτέμβριο του 2002 ξεκινά μια νέα σελίδα στην ιστορία των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη, στεγαζόμενο στις καινούργιες και σύγχρονες εγκαταστάσεις του στην περιοχή Χριστούπολη Σπάτων. Στην τελετή εγκαινίων χοροστάτησε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.
Το 2009 η "Νέα Γενιά Ζηρίδη" γίνεται το πρώτο ελληνικό και μη διεθνές σχολείο που μπαίνει στους κόλπους του Εκπαιδευτικού Οργανισμού E.C.I.S, ο οποίος προωθεί τα πιο σύγχρονα επιτεύγματα στο χώρο της εκπαίδευσης και λειτουργεί ως καταλύτης στην προώθηση και εφαρμογή αυτών των καινοτομιών. Οι διεθνείς συνεργασίες συνεχίζονται και το 2011, οπότε εξασφαλίζεται η αποκλειστική συνεργασία με την Liverpool International Football Academy Soccer Schools, ενώ, το 2012 δημιουργείται το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Nea Genia Ziridis – British Council Language and Culture ως απότοκος της συνεργασίας των Εκπαιδευτηρίων με το Βρετανικό Συμβούλιο.
Πηγή: thetoc.gr
