Η ισπανική γρίπη του 1918 είναι, ίσως, η πιο γνωστή πανδημία στην ιστορία της ανθρωπότητας, εξαιτίας τουμεγάλου ποσοστού θνησιμότητας της, του ηψηλού επιπέδου μεταδοτικότητας και του ταχύτατου ρυθμού εξάπλωσης της. Με τον πλανήτη να βρίσκεται εδώ και περίπου 3μιση μήνες αντιμέτωπος με την εξάπλωση του COVID-19, άρθρα όπως «Τι μπορεί να μας διδάξει η ισπανική γρίπη του '1918» και «Πώς μπορούμε εξετάζοντας το παρελθόν να προετοιμαστούμε καλύτερα για τη σημερινή πανδημία» πρωταγωνιστούν στα μίντια, βοηθώντας μας να κατανοησούμε σε όλη της την πληρότητα την κατάσταση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σήμερα. Είναι, όμως, η γρίπη που ξέσπασε σε όλο τον κόσμο στα τέλη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου η μοναδική πανδημία που άφησε την ανθρωπότητα σοκαρισμένη, ανύμπορη να αντιδράσει μπροστά στην μανιασμένη διασπορά της;
Η γρίπη του Χονγκ Κονγκ που ξεκίνησε το 1968 και ως την επιβράδυνση της το 1969 σκότωσε περισσότερους από 1 εκατομμύρια ανθρώπους θεωρείται μέχρι σήμερα η πιο ξεχασμένη πανδημία που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει ο σύγχρονος άνρωπος, μία νόσος με ραγδαία εξάπλωση που ξέσπασε τον Ιούλιο του 1968 και καθήλωσε τις περισσότερες χώρες του πλανήτη για περίπου ενάμιση χρόνο.
Το πρώτο κρούσμα της γρίπης του Χονγκ Κονγκ (μία πανδημία για την οποία πολύ λίγα στοιχεία είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο) σημειώθηκε στις 13 Ιουλίου του 1968 και μέσα στον ίδιο μήνα εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα στη Σινγκαπούρη και στο Βιετνάμ. Μέχρι τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς η νόσος είχε φτάσει στην Ινδία, στις Φιλιππίνες, την βόρεια Αυστραλία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Τον ίδιο μήνα εισέβαλε για πρώτη και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής με την επιστροφή στρατιωτών από τον πόλεμο του Βιετνάμ, αλλά δεν εξαπλώθηκε στην χώρα πριν τον Δεκέμβριο εκείνου του έτους.
Υπάρχουν αρκετές υποψίες ότι η πανδημία του 1968 ξεκίνησε από την κινεζική ενδοχώρα, αλλά παραμένουν ανεπιβεβαίωτες. Οι αμερικανικοί Times είχαν προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή την κοινή γνώμη και τις παγκόσμιες κυβερνήσεις για τον κίνδυνο η γρίπη του Χονγκ Κονγκ να εξελιχθεί σε μία σοβαρή πανδημία, αλλά δεν είχαν βρει ευήκοα ώτα. Όλα έδειχναν πως αν και ο πλανήτης είχε πρόσφατα αντιμετωπίσει την ασιατική γρίπη του 1957 παρέμενε ανέτοιμος για μία νέα πανδημία.
Μέχρι τις αρχές του 1969 η πανδημία είχε φτάσει στην Ιαπωνία, την Αφρική και τη Νότια Αμερική, ενώ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η γρίπη μόλυνε στο Χονγκ Κονγκ περίπου 500 χιλιάδες ανθρώπους, δηλαδή το 15% του γενικού πληθυσμού, ενώ η ισχύ της στη συγκεκριμένη, ανεξάρτηση περιοχή της κινεζικής επικράτειας κράτησε 6 μήνες. Παρόλα αυτά, η πανδημία έφτασε στην κορύφωση της στον υπόλοιπο κόσμο αρκετά αργότερα, συγκεκριμένα από τον Δεκέμβριο του 1968 έως τον Ιανουάριο του 1969, αφού ήδη βρισκόταν σε μεγάλη ύφεση στην Κίνα.
Σε αντίθεση με άλλες πανδημίες της μοντέρνας εποχής ή με την ισπανική γρίπη του 1918 η γρίπη του Χονγκ Κονγκ είχε, ευτυχώς για την κοινωνία της εποχής, πολύ μικρότερο ποσοστό θνησιμότητας,το οποίο δεν ξεπερνούσε το 0,5%.
Η γρίπη του Χονγκ Κονγκ σκότωσε 1 εκατομμύριο ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και 34.000 μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Η πανδημία επέστρεψε στις παγκόσμιες κοινότητες το 1970, 1971 και το 1972 σε μικρότερη κλίμακα. Το Κέντρο Ελέγχου Μολυσματικών Ασθενειών της Αμερικής υπολογίζει τον συνολικό αριθμό των νεκρών στο 1 εκατομμύριο παγκόσμίως.