Και ναι υπάρχουν. Άνθρωποι που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, στο λαμπερό Λονδίνο. Η Μισέλ Ντόρνελι, μητέρα 4 παιδιών που μάλιστα τα μεγαλώνει μόνη της, γνωρίζει καλά πώς είναι να βρίσκεσαι σε ανάγκη. Ήταν ο θυμός της που την παρακίνησε να ξεκινήσει το food hub της. Ο θυμός της για το πώς αντιμετωπίζονται στον δρόμο τα παιδιά της από την αστυνομία, για τη φτώχεια, για τις ανισότητες.
Ο θυμός της για το πώς αντιμετωπίζονται στον δρόμο τα παιδιά της από την αστυνομία, για τη φτώχεια, για τις ανισότητες.
Όποιος έχει ζήσει στο Λονδίνο ξέρει καλά πως στη γωνία μιας γειτονιάς μπορεί να κρύβεται ένας άλλος κόσμος. Πέρα από την υπέρλαμπρη Oxford Street και τους κεντρικούς δρόμους της πόλης, τα πάρκα και τα μεγαλεία, υπάρχει και το άλλο πρόσωπο και είναι πολύ σκληρό.
Έτσι, η Ντόρνελι ξεκίνησε το Community Food Hub ως ψυχοθεραπεία κατά κάποιο τρόπο. Ως αντίδραση σε όσα ζούσε. Το μόνο που ζητά από την Πολιτεία είναι να της παραχωρηθεί ένας χώρος ώστε να μπορεί να αποθηκεύει τις πρώτες ύλες και να οργανώνει τις καθημερινές εργασίες που είναι άφθονες. Αντ’ αυτού, όλα στοιβάζονται στο μικρό της διαμέρισμα, στο σαλόνι που πια δεν μπορεί να λειτουργήσει ως σαλόνι για την ίδια και τα μικρά παιδιά της και σε μικρούς χώρους που υπάρχουν στις περιοχές που εξυπηρετεί το Hub.
Αντ’ αυτού, όλα στοιβάζονται στο μικρό της διαμέρισμα, στο σαλόνι που πια δεν μπορεί να λειτουργήσει ως σαλόνι για την ίδια και τα μικρά παιδιά της και σε μικρούς χώρους που υπάρχουν στις περιοχές που εξυπηρετεί το Hub.
Αρχικά, ξεκίνησε το 2010 να διοργανώνει εργαστήρια και δραστηριότητες για τα μη προνομιούχα παιδιά της γειτονιάς, που στα μαθήματα έβρισκαν παράλληλα και ένα μικρό κολατσιό, το Children with Voices. Στόχος ήταν η καταπολέμηση της παχυσαρκίας, η αντιμετώπιση της βίας των συμμοριών και βέβαια η πείνα. Τα χρήματα τα έβαζε η ίδια απ’ ό,τι περίσσευε από τα επιδόματα της. «Αποφάσισα να γίνω ενεργός γονέας, γιατί ή θα έκανα αυτό ή θα τρελαινόμουν» σχολίασε στο αφιέρωμα που της έκανε η εφημερίδα The Guardian.
Λόγω της πανδημίας όμως η πρωτοβουλία της «άνοιξε» προκειμένου να στηρίξει όλους τους ανθρώπους σε ανάγκη κι έκτοτε έχει βοηθήσει 100.000 ανθρώπους. Το φαγητό διανέμεται την Δευτέρα στην περιοχή De Beauvoir, τη Τρίτη στο Homerton, την Τετάρτη πάλι στο Homerton σε άλλη γειτονιά κοκ.
Τον Μάρτιο του 2020, όταν δηλαδή θέλησε να επεκτείνει τη δράση της, απηύθυνε ανοιχτό κάλεσμα για εθελοντές στα social media, στο οποίο ανταποκρίθηκαν 250 άνθρωποι! Οι περισσότεροι ανήκουν στη μεσαία τάξη που μετακόμισε στην περιοχή σχετικά πρόσφατα, στα πλαίσια του γενικότερου gentrification, και που μάλιστα έχει προκαλέσει άνοδο των τιμών της στέγασης στην περιοχή. «Ζούσαν εδώ, στη γωνία και δεν είχαν ιδέα του τι συμβαίνει στο London Fields, πόσο χάλια ήταν τα πράγματα» λέει η Ντόρνελι.
Σύμφωνα με έρευνα του Family Resources Survey το 43% των ανθρώπων δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τροφή, ενώ 2.3 εκ. παιδιά ζουν σε σπίτια που αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρό πρόβλημα σίτισης. Ιδίως, μετά την ενεργειακή κρίση και την εκτόξευση των τιμών για τη θέρμανση και τη μετακίνηση, πολλοί βρίσκονται ενώπιον του διλήμματος αν τα ταϊσουν τα παιδιά τους ή θα τα αφήσουν να κρυώνουν.
Η Ντόρνελι και οι εθελοντές της συλλέγουν ό,τι περισσεύει από τα σούπερ μάρκετ της περιοχής, τρόφιμα που αλλιώς θα πετούσαν, αλλά που ακόμα δεν έχουν χαλάσει. Μαγειρεύουν, φτιάχνουν πακέτα με ζεστό φαγητό, φρούτα και προμήθειες, μικρά δέματα για κάθε άνθρωπο που το έχει ανάγκη. Και το κάνουν κάθε μέρα, 7 φορές την εβδομάδα.
Πληροφορίες: The Guardian- Community Food Hub
Ακολουθήστε το Woman Toc στο Instagram