
Η Άλκη Ζέη, μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες συγγραφείς της Μεταπολίτευσης έφυγε από τη ζωή εχθές το βράδυ σε ηλικία 97 ετών. Την είδηση του θανάτου της ανακοίνωσε ο εκδότης της και στενός της φίλος, Νώντας Παπαγεωργίου, σκορπώντας την θλίψη στον κόσμο των ελληνικών γραμμάτων και τεχνών.
Η σπουδαία Άλκη Ζέη που πριν από λίγο καιρό είχε κυκλοφορήσει το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο «Ένα Παιδί από το Πουθενά» είδε τα βιβλία της να μεταφράζονται σε 20 γλώσσες, να γίνονται τηλεοπτικές σειρές και θεατρικά, ενώ είχε τιμηθεί για το έργο της από την Ακαδημία Αθηνών.
Η Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και πέρασε μαζί με την αδελφή της και τους γονείς της τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο. Οι εμπειρίες από εκείνα τα όμορφα χρόνια αποτυπώθηκαν στο σημαντικό μυθιστόρημα «Το Καπλάνι της Βιτρίνας». Σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο κλασικά βιβλία ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας, με συνεχείς επανεκδόσεις από το 1963 που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και αναρίθμητες μεταφράσεις και διακρίσεις στο εξωτερικό. Είναι πιθανώς το πρώτο παιδικό βιβλίο με σαφείς πολιτικές αναφορές στη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά.
Το 1943, και ενώ φοιτούσε στην δραματική σχολή, γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, το θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Σεβαστίκογλου (1913-1990), με τον οποίο παντρεύτηκε το 1945. Το 1948, ύστερα από την ήττα του ΔΣΕ στον εμφύλιο ο αριστερός σύζυγος της διέφυγε στην Τασκένδη και η Ζέη προσπάθησε να τον ακολουθήσει, αλλά την συνέλαβαν και την εξόρισαν στη Χίο λόγω των πολιτικών της πεποιθήσεων.
Ύστερα από προσπάθειες έξι ετών, επανασυνδέθηκε τελικά με τον σύζυγο της στην Τασκένδη το 1954. Απέκτησαν δυο παιδιά,την Ειρήνη (1956) και τον Πέτρο (1959) ενώ στο μεσοδιάστημα, το 1957, μετακόμισαν στη Μόσχα, όπου η Ζέη σπούδασε στο τμήμα σεναριογραφίας του Ινστιτούτου Κινηματογράφου της Μόσχας. Το 1964 επέστρεψε στην Ελλάδα για να ξαναφύγει πάλι το 1967, με τον ερχομό της Χούντας — αυτή τη φορά για το Παρίσι. Οριστικά στην Ελλάδα επέστρεψε μόνο όταν έπεσε η δικτατορία.