Οι περισσότερες κατοικίες ανάμεσα στους καταπράσινους αγρούς και κήπους της βρετανικής εξοχής αποτελούν έναν μικρό – ή και μεγαλύτερο – επίγειο παράδεισο, με την κάθε μια ξεχωριστά να διηγείται μια μακρά ιστορία από την πρώιμη κατασκευή μέχρι την αναπαλαίωση και την μοντέρνα αναζωογόνηση τους. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και η ιστορική έπαυλη «Dumfries House», που δεσπόζει στην κομητεία Ayrshire της Σκωτίας από το 1759, διατηρώντας έκτοτε αναλλοίωτο το ενδιαφέρον του κοινού λόγω της εξαιρετικής και σπάνιας συλλογής επίπλων που διαθέτει.
Η πέτρινη όψη, η γκριζωπή στέγη, τα μαρμάρινα συντριβάνια και οι πράσινοι λαβύρινθοι που απλώνονται περιμετρικά γύρω από την κατοικία, συνθέτουν το εμβληματικό τοπίο ταινιών εποχής, με τα μεγάλα παράθυρα και τις καλά σφραγισμένες ξύλινες πόρτες να κρύβουν πίσω τους μια μακρά ιστορία με ιππότες και πριγκίπισσες. Ο Οίκος Ντάμφρις δεν ξέφυγε πολύ από τα τετριμμένα, αφού ο πρώτος ιδιοκτήτης του, ο Γουίλιαμ Κρίχτον Ντάρλιμπλ (5ος Κόμης του Ντάμφρις) έφτιαξε με ζήλο την επιβλητική έπαυλη, με σκοπό να αποτελέσει παρακαταθήκη των απογόνων του. Πριν προλάβει, ωστόσο, να απολαύσει την οικογενειακή εστία με την σύζυγό του, η τελευταία πεθαίνει άτεκνη, «παγώνοντας» για μικρό διάστημα το μεγαλοπρεπές όνειρο του Βρετανού Λόρδου.
Πολυθρόνες και μπουφέδες από μαόνι, κρυστάλλινοι πολυέλαιοι και σκαλιστοί καθρέφτες, μια πελώρια βιβλιοθήκη από ξύλο τριανταφυλλιάς, κουρτίνες και ταπετσαρίες σε κάθε κρεβατοκάμαρα ήταν όλα όσα χρειαζόταν για να προσελκύσει με το αρχοντικό design την νέα οικοδέσποινα.
Έπειτα από μια περίοδο θρήνου, ο Ντάρλιμπλ επανέρχεται και πάλι στο προσκήνιο, αναζητώντας μια δεύτερη σύζυγο που θα του χαρίσει απογόνους. Τα σχέδια της ανέγερσης του σπιτιού τίθενται και πάλι σε εφαρμογή, τα οποία ολοκληρώνονται οριστικά το 1759. Η οικοδόμηση ακολουθείται από την επίπλωση, με τον Λόρδο να επιλέγει τα καλύτερα κομμάτια της εποχής από το περιβόητο εργαστήρι του Λονδρέζου σχεδιαστή, Τόμας Τσιπεντέιλ. Πολυθρόνες και μπουφέδες από μαόνι, κρυστάλλινοι πολυέλαιοι και σκαλιστοί καθρέφτες, μια πελώρια βιβλιοθήκη από ξύλο τριανταφυλλιάς, κουρτίνες και ταπετσαρίες σε κάθε κρεβατοκάμαρα ήταν όλα όσα χρειαζόταν για να προσελκύσει με το αρχοντικό design την νέα οικοδέσποινα. Όπως και έγινε. Ο Γουίλιαμ Κρίχτον Ντάρλιμπλ παντρεύεται την δεύτερη σύζυγό του το 1762, με την οποία όμως δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τον εκτελεστό κληρονόμο, αφού μόλις έξι χρόνια αργότερα πεθαίνει.
Το Dumfries House τελικά πέρασε στην ιδιοκτησία του ανιψιού του, 6ο Κόμη του Ντάμφρις, ενώ με τα χρόνια, ο οίκος περνούσε από γενιά σε γενιά μέχρι που έφτασε στην κατοχή του Μαρκήσιου του Μπιούτ, Πάτρικ Στιούαρτ. Μέχρι το 2007, η κατοικία ανήκε στην οικογενειακή περιουσία του Άγγλου μεγιστάνα, την οποία όμως πούλησε σε μια κοινοπραξία με επικεφαλή τον πρίγκιπα Κάρολο έναντι 45 εκατομμυρίων λυρών. Έκτοτε, ο διάδοχος του θρόνου δεσμεύτηκε να διαφυλάξει το στολίδι της σκωτσέζικης επαρχίας, εφαρμόζοντας μια ολική ανάπλαση με σκοπό την συντήρηση αλλά και δημιουργία ενός ιδιαίτερου πολυχώρου, όπου χιλιάδες επισκέπτες μπορούν να επισκεφτούν καθημερινά και να θαυμάσουν από κοντά το εντυπωσιακό κληροδότημα του 18ου αιώνα.
Ακολουθήστε το Woman Toc στο Instagram
