Πανελλαδικές εξετάσεις: δύο λέξεις μόνο που όμως κρύβουν από πίσω τους τόσα πολλά, με σπουδαίο πρακτικό αλλά και συναισθηματικό αντίκτυπο, τόσο για τους ίδιους τους μαθητές που μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία, όσο όμως και για τις οικογένειες και τους οικείους τους που βρίσκονται στο παρασκήνιο.
Οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι ο τρόπος που έχει αποφασίσει η πολιτεία να χρησιμοποιήσει για αξιολογήσει την μόρφωση των παιδιών τα προηγούμενα 12 χρόνια της σχολικής τους ζωής ως κριτήριο για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι εξετάσεις αυτές όμως δεν συμβολίζουν μόνο αυτό στην ψυχοσύνθεση τόσο των μαθητών όσο και των γονέων τους, αλλά αφορά και ένα συμβολικό πέρασμα στην ενηλικίωση, τα πρώτα βήματα προς την αυτονομία, ένα μέσο για την εκπλήρωση του παιδικού-εφηβικού ονείρου του «τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» και μία ανταμοιβή των κόπων τόσων χρόνων. Είναι άλλωστε ερευνητικά αποδεδειγμένο πως οι Έλληνες μαθητές είναι από τους πιο σκληρά «εργαζόμενους» σε σχέση με εκείνους άλλων χωρών της Ευρώπης και όχι μόνο.
Είναι άλλωστε ερευνητικά αποδεδειγμένο πως οι Έλληνες μαθητές είναι από τους πιο σκληρά «εργαζόμενους» σε σχέση με εκείνους άλλων χωρών της Ευρώπης και όχι μόνο.
Αν συμπεριλάβουμε σε όλους τους παραπάνω και τους πιο προσωπικούς λόγους για κάθε εξεταζόμενο μαθητή μπορούμε να κατανοήσουμε το γιατί η περίοδος αυτή των πανελλαδικών εξετάσεων και της αναμονής των αποτελεσμάτων συνοδεύεται από τόσο μεγάλη ένταση και άγχος για εκείνους.
Και φυσικά είναι εύκολο για κάποιον να προσπεράσει όλες αυτές τις δυσκολίες στην περίπτωση που πάνε όλα καλά στο τέλος και τα αποτελέσματα είναι τα επιθυμητά. Τι γίνεται όμως αν δεν πάνε όλα καλά τελικά; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τον έφηβο να διαχειριστεί μία τέτοια αποτυχία;
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τον έφηβο να διαχειριστεί μία τέτοια αποτυχία;
Σε αυτή την περίπτωση πραγματικά, λόγω του τεράστιου συναισθηματικού βάρους που έχουν οι πανελλαδικές εξετάσεις για τους μαθητές, η αποτυχία βιώνεται από τον έφηβο ως όλεθρος. Ξεπηδούν τότε συναισθήματα ενοχής, αυτοκατηγορίας, απόγνωσης, απελπισίας και έντονου αδιεξόδου. Και εκεί ακριβώς έχει ιδιαίτερη σημασία οι γονείς και οι οικείοι του εφήβου να τον βοηθήσουν να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση προς όφελος του, όχι μόνον για την συγκεκριμένη χρονική στιγμή αλλά και ως οδηγό διαχείρισης για τις επόμενες πιθανές αποτυχίες της ζωής του.
Φράση κλειδί εδώ είναι να στηρίξουμε τον έφηβο και να τον βοηθήσουμε να δει την αποτυχία αυτή όχι ως τέλος αλλά ως μία νέα αρχή.
Φράση κλειδί εδώ είναι να στηρίξουμε τον έφηβο και να τον βοηθήσουμε να δει την αποτυχία αυτή όχι ως τέλος αλλά ως μία νέα αρχή.
Η στάση των γονέων σε αυτή τη φάση είναι ζωτικής σημασίας σε αυτή τη διαδικασία. Είναι ανάγκη να υποστηρικτικοί και όχι επικριτικοί ή απορριπτικοί με τον έφηβο. Όσο δύσκολα συναισθήματα και αν βιώνουν ακόμα και οι ίδιοι χρειάζεται να απαλλάξουν το παιδί από τις ενοχές του που αφορούν την απογοήτευση όχι μόνο του ίδιου από τον εαυτό του αλλά και των γονεΐκών προσδοκιών και κόπων. Να βοηθήσουν τον έφηβο να αναγνωρίσει πως η επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις είναι ένα μέσο, αλλά όχι το μοναδικό για να επιτύχει τα όνειρα και του στόχους για το μέλλον.
Όσο δύσκολα συναισθήματα και αν βιώνουν ακόμα και οι ίδιοι χρειάζεται να απαλλάξουν το παιδί από τις ενοχές του που αφορούν την απογοήτευση όχι μόνο του ίδιου από τον εαυτό του αλλά και των γονεΐκών προσδοκιών και κόπων.
Χρειάζεται χώρο για να πενθήσει την αποτυχία αυτή, να πονέσει, να κλάψει, να θυμώσει, να απογοητευτεί, και τελικά να συνειδητοποιήσει πως το πόσο θα επιτρέψει στην αποτυχία αυτή να του «κλέψει» τα όνειρα και του στόχους του έχει να κάνει αποκλειστικά με το πόσο ο ίδιος θα της το επιτρέψει. Όλοι πέφτουμε ξανά και ξανά, οι «νικητές» τελικά όμως είναι εκείνοι που συνεχίζουν να προσπαθούν, να προσαρμόζονται, να εξελίσσονται, να βελτιώνονται και πάνω από όλα να επιμένουν.
Χανιώτη Έλλη-Μαρία
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
ellichanioti@yahoo.com
Κεντρική φωτογραφία: iStock
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram