«Η ανεξαρτησία και η απόσταση». Είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες απαντήσεις που δίνει στο TheTOC η Ταμίλα Κουλίεβα σε ερώτηση για το τι κρατά «ζωντανό» το γάμο της με το σκηνοθέτη, Γρηγόρη Καραντινάκη, 20 και πλέον χρόνια. Η ηθοποιός με καταγωγή από τη Ρωσία που ήρθε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του '90 ακολουθώντας τον Καραντινάκη -εκείνος σπούδαζε σκηνοθεσία κι εκείνη υποκριτική στην Ακαδημία Κινηματογράφου στη Μόσχα- δεν αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις που αφορούν την προσωπική της ζωή, την καλλιτεχνική της πορεία αλλά και την «κάθοδό» της με το ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές - σχολιάζοντας μάλιστα το ότι δεν τοποθετήθηκε σε εκλόγιμη θέση.
Αφορμή για την κουβέντα μας ήταν το έργο του Φιόντορ Ντοστογιέφκι «Έγκλημα και Τιμωρία» που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο, στη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»σε μετάφραση Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.
- Γιατί απαντήσατε θετικά στην πρόταση του Σωτήρη Χατζάκη να συμμετάσχετε στην παράσταση «Έγκλημα και Τιμωρία» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Τι είναι αυτό που σας έκανε να πείτε το ναι;;
Πρώτον το ίδιο το υλικό. Ένας μεγάλος συγγραφέας, ένα σημαντικό έργο, η εγγύηση του σκηνοθέτη για το ανέβασμα της παράστασης. Είναι υλικό της μνήμης μου, άρωμα της χώρας που γεννήθηκα, η μουσική της γλώσσας μου και το καινούργιο μου άκουσμα του έργου απο την μετάφραση του Παπαδιαμάντη στα ελληνικά, υπέροχοι συνεργάτες στην αγκαλιά του Εθνικού. Δεν είναι αρκετά για να δεχθείς χωρίς δεύτερη σκέψη;
- Ποια είναι νομίζετε η μεγαλύτερη πρόκληση της συμμετοχής σ' αυτή την παράσταση; Ο συγγραφέας ή ο μεταφραστής; Ποια η συνεργασία σας με το σκηνοθέτη;
Όλα είναι πρόκληση. Καθε καινούργια παράσταση είναι μια καινούργια πρόκληση. Πάντως το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν η ιδιαιτερότητα και η μαγεία που έχει η γλώσσα του Παπαδιαμάντη. Με τον Σωτήρη Χατζάκη έχω ξανασυνεργαστεί και έχουμε ενα γνωστό κώδικα επικοινωνίας.
- Περιγράψτε μας το χαρακτήρα της Κατερίνας Ιβανόβνα. Εχετε κάποια σημεία που«συναντιέστε» μαζί της;
Είναι περήφανη. Μπορείς να την σκοτώσεις, αλλά όχι να την λυγίσεις. Είναι δυναμική, ευαίσθητη, την στοιχειώνει το παρελθόν της. Αυτό της αριστοκρατικής της καταγωγής. Αναζητά την δικαιοσύνη και αυτή η αναζήτηση της προκαλεί απελπισία η οποία την οδηγεί στον θάνατο. Κάποια ναι, κάποια όχι.
- Κυρία Κουλίεβα, είστε ευχαριστημένη από την προσέλευση του κοινού στην παράσταση του Εθνικού; Γιατί πιστεύετε ότι ο κόσμος γεμίζει τις θεατρικές αίθουσες;
Είμαι ευχαριστημένη γιατί είναι sold out η παράσταση.Ο κόσμος αναζητά ποιοτικά θεάματα ολο και περισσότερο. Αυτό είναι απο τα θετικά της κρίσης. Ενώ έχει γίνει η ζωή όλων μας δύσκολη με τα οικονομικά. Είναι παρήγορο που τα ελάχιστα χρήματα απο αυτά που του περισσεύουν ο κόσμος επιλέγει να τα δώσει στο θέατρο.
- Σφραγίσατε την πορεία σας με «ποιοτικές» δουλειές σε ένα «εμπορικό» μέσο, την τηλεόραση. Σημειώσατε περίοδο αποχής λέγοντας μάλιστα ότι πλέον δεν βλέπετε καθόλου τηλεόραση. Κι, όμως, η συμμετοχή σας στο Μπρούσκο συζητήθηκε. Πως και πήρατε αυτή την απόφαση;
Ούτε πριν έβλεπα τηλεόραση, ούτε τώρα βλέπω. ΄Εχω ξανασυνεργαστεί με την Βάνα Δημητρίου την σεναριογράφο της σειράς στο παρελθόν. Γράφει με έμπνευση με χιούμορ, με άμεσους διαλόγους. Εύχομαι να γράψει μια κομεντί για την ελληνική τηλεόραση.
- Εσείς προσωπικά ως καλλιτέχνης πιστεύετε ότι «οφείλετε» στην τηλεόραση;
Οφείλω στο κοινό.
- Επίσης συζητήθηκε η αλλαγή look με κατακόκκινα μαλλιά που επιχειρήσατε. Ηταν προσωπική σας επιλογή;
Όχι ήταν του ρόλου.
- Εχετε πει πως «όταν οι γονείς είναι επιτυχημένοι στο χώρο τους, δεν είναι καλό για το παιδί να ζει στη σκιά τους». Αισθάνεσθε ευχαριστημένη που ο γιος σας, Στέφανος Καραντινάκης, δεν ακολούθησε τα βήματα τα δικά σας ή του πατέρα του;
Αισθάνομαι ευχαριστημένη που ο Στέφανος ασχολείται με κάτι που αγαπά, και είναι δική του επιλογή.
- Ο γάμος σας με τον Γρηγόρη Καραντινάκη πιστεύετε ότι σας «άνοιξε πόρτες» στο χώρο του θεάματος στην Ελλάδα; Τι είναι αυτό που κρατάει αυτή τη σχέση ζωντανή δύο και πλέον δεκαετίες;
Οι πόρτες μου άνοιξαν απο την ταινία «Βασιλική», απο την παράσταση «Το κτήνος στο φεγγάρι» κι από την τηλεοτπική σειρά «Η ζωή που δεν έζησα». Η ανεξαρτησία και η απόσταση κρατάει την σχέση ζωντανή.
- Εσείς ως ηθοποιός πως έχετε βιώσει την κρίση που δοκιμάζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια; Με ποιό τρόπο;
Όπως όλος ο κόσμος. Σε όλους μας έχει αντανάκλαση η κατάσταση που βιώνουμε. Η κρίση όμως είναι πάνω απο όλα «κρίση» αξιών. Αυτή την εποχή λοιπόν είναι επικοδομητικό να ασχολείται κάποιος, με πνευματικά έργα όπως το «Εγκλημα και τιμωρία».
- Ως ηθοποιός που ήρθε από τη Ρωσία στην Ελλάδα βιώσατε ρατσισμό και επιφύλαξη από το «κατεστημένο» πριν σας βρει η μεγάλη επιτυχία;
Δεν βίωσα κανένα ρατσισμό. Το αντίθετο θα έλεγα. Οι συνάδελφοί μου, έδειξαν μεγάλη γενναιοδωρία με μένα.
- Πόσο σας αγγίζει το μεταναστευτικό πρόβλημα που ζει η χώρα μας και η Ευρώπη; Ως άνθρωπος κι ως καλλιτέχνης, αισθάνεσθε την ανάγκη να κάνετε κάτι γι' αυτό;
Το μεταναστευτικό είναι παγκόσμιο πρόβλημα. Η ευρώπη πρέπει να έχει μια συνολική πολιτική. Προς το παρόν το μεγαλύτερο βάρος έχει πέσει στην Ελλάδα. Πρέπει να αλλάξει η οπτική της Ευρώπαικής ένωσης στο θέμα. Και βεβαία πρέπει να δοθεί με πολιτικό τρόπο λύση στις εμπόλεμες περιοχές. Παρακολουθώ στενά και συμβάλλω, μέσα απο δραστηριότητες της ομάδας αλληλεγγύης, και ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ.
- Γιατί αποφασίσατε να συμμετάσχετε στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές; Ποια η εμπειρία σας; Σας απογοήτευσε που δεν εκλεγήκατε;
Η τιμητική τελευταία θέση που είχα στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει το γεγονός, οτι δεν απέβλεπα σε βουλευτικό έδρανο. Γι᾽αυτό την λένε και τιμητική. Γιατί δεν έχεις καμιά φιλοδοξία εκλογής. Ήθελα απλώς να δηλωσω την στήριξή μου στην προσπάθεια που γίνεται απο την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
- Ποια είναι τα σχέδιά σας για το επόμενό σας καλλιτεχνικό βήμα;
Δεν κάνω σχέδια γιατί όπως λένε: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει.
