Από τον Σπύρο Καλαματιανό
H Ισαβέλλα Δάρρα είναι σεμνή, πολυτάλαντη, μιλάει πολλές ξένες γλώσσες και παίζει πιάνο. Πρόκειται για μια πραγματική κυρία της Ελληνικής Μόδας. Στη συζήτηση που ακολουθεί η Ισαβέλλα έκανε ένα ταξίδι στο χρόνο, προς τα πίσω. Τότε που τα καλλιστεία ήταν ο πρώτος σταθμός για μια καριέρα στο μόντελινγκ και στα ντεφιλέ σύχναζε ο Κριστιάν Λακρουά και ο Τζιανφράγκο Φερέ.
-Tι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το modeling;
Είχα ένα συμμαθητή που ασχολούνταν με το σχέδιο μόδας, ήταν καταπληκτικός σχεδιαστής, ο οποίος σχεδίαζε όλη του την κολεξιόν πάνω στους σωματότυπους των συμμαθητριών του. Μέσα σε αυτές ήμουν και εγώ και έτσι μου έβαλε το μικρόβιο…Μετά ήταν τα καλλιστεία (τα οποία τότε ακόμα μέτραγαν) καθόμασταν τα παρακολουθούσαμε όλοι μαζί στο σπίτι και σχολιάζαμε πχ το τι θα γινόταν εάν πήγαινα, το λέγαμε σαν πλάκα, σαν παιχνίδι κ.α και έτσι μου μπήκε η ιδέα να πάω.
-Και κάπως έτσι ήρθε η στιγμή που πήγες στα καλλιστεία;
Όχι πρώτα πήγα σε μία επίδειξη, σε ηλικία 15 χρονών, γιατί μία κοπέλα που πόζαρε σαν μοντέλο για την μητέρα μου που ήταν γλύπτρια, (ενώ η κοπέλα αυτή ήταν σχεδιάστρια μόδας) στο τέλος της χρονιάς, μας κάλεσε σε μία επίδειξη που έκανε για την σχολή της και εκεί με είδαν από ένα πρακτορείο μοντέλων και μου είπαν ΄΄τι θα έλεγες να περάσεις από το γραφείο να σε δούμε;΄΄ και κάπως έτσι ξεκίνησε η καριέρα μου στο modeling… Μετά πήγα αναγκαστικά στα καλλιστεία και λέω αναγκαστικά γιατί έτσι γινόταν τότε, έπρεπε να πας από τα καλλιστεία να σε μάθουν από εκεί και μετά να προχωρήσεις. Αλλιώς δεν θα πήγαινα ποτέ, να το διευκρινίσουμε αυτό.
-Πως το πήραν οι γονείς σου;
Όταν ήμουν 17 χρονών είχα πάει στο “Εlite of the year” ή “Εlite Model Look”, κάπως έτσι λεγόταν δεν θυμάμαι τώρα να σου πω, μετά στα 19 ξαναπήγα και στα Σταρ Ελλάς, να φανταστείς η μητέρα μου με κοίταγε καλά-καλά και μου είπε “είσαι σίγουρη ότι θα βγεις;”, μετά είχε την ανησυχία ότι όλο αυτό θα με αποτραβήξει από την μουσική μου. Ενώ από την άλλη ο μπαμπάς μου ήταν πολύ αισιόδοξος και πολύ περήφανος. Έκανε σενάρια στο μυαλό του (επειδή ήταν σκηνοθέτης), ότι θα με βάλει στην ταινία του και άλλα τέτοια και τον βόλευε όλο αυτό, ενώ η μητέρα μου ήταν πιο ρεαλίστρια…
-Πως ένιωσες όταν πήρες τον τίτλο Μις Ελληνίδα;
Ναι, είχα πάρει τον τίτλο Μις Ελληνίδα, δηλαδή 3η θέση και τσαντίστηκα πάρα πολύ, διότι το όνειρο μου ήταν να βγω Σταρ Ελλάς. Βλέπεις με τα μέσα που είχαν κάποιες πήραν καλύτερους τίτλους, να φανταστείς ούτε στις φωτογραφίες δεν βγήκα, σηκώθηκα και έφυγα, λόγω του ότι τσαντίστηκα. Μετά μου έλεγαν οι δικοί μου “να βλέπεις σε καλό σου βγήκε αυτό, γιατί μετά βγήκες Μις Ευρώπη”. Βλέπεις με τα μυαλά του τότε με ενδιέφερε να βγω Σταρ Ελλάς και όχι Μις Ευρώπη, που έβγαινε μία κάθε 50 χρόνια. “Μα ρε παιδί μου θα πας Ουκρανία” κτλ, “Ρε δεν με ενδιαφέρει έλεγα”. Όπως βλέπεις το είχα λίγο περίεργα στο μυαλό μου τότε.
-Έτσι έρχεται η στιγμή που πας Ουκρανία.
Πάω στην Ουκρανία με όλα τα περίεργα που είχαν συμβεί τότε, μπλέξαμε με την μαφία εκεί, μας είχαν βάλει να μένουμε σε ένα κονσεβαρτόριο και ζούσαμε ένα δράμα. Με όλα αυτά τα στραβά πήγα στα καλλιστεία και βγήκα Μις Ευρώπη.
-Πως ένιωσες όταν άκουσες ότι πήρες ένα τέτοιο τίτλο;
Ξέρεις τι; Επειδή είχαμε περάσει χάλια, αυτή που θα κέρδιζε έπρεπε να καθίσει μία εβδομάδα παραπάνω και είχα ένα άγχος, αλλά επειδή αποχώρησαν 10 χώρες από τις 30 (λόγο κατάστασης) με άφησαν να φύγω μία μέρα μετά. Αλλά πέρα από την πλάκα, είχα πετύχει τον στόχο μου, ένιωσα μεγάλη χαρά και συγκίνηση να διακρίνομαι σε έναν τέτοιο θεσμό εκπροσωπώντας την Ελλάδα μας. Άλλωστε το΄ χει η μοίρα μου να αναγνωρίζομαι στο εξωτερικό και όχι εδώ. Η Ελλάδα θάβει τα παιδιά της, είναι όλα με σκοπιμότητες και συμφέροντα και δεν αναγνωρίζει τα παιδιά που έχουν να δώσουν σε εκείνη. Εάν ξανάρχιζα την ζωή μου, δεν θα έκανα τα ίδια, γνωρίζοντας όλη αυτή την άσχημη αντιμετώπιση και κατάσταση που επικρατεί μέχρι και σήμερα. Φυσικά όμως όλα είναι θέμα συγκυριών, το θέμα είναι να βρεθεί ένας άνθρωπος, την κατάλληλη στιγμή, που θα πιστέψει σε εσένα, θα σε αναγνωρίσει γι΄ αυτό που είσαι και μπορείς να προσφέρεις. Εμένα με έσωσε η μεγάλη μου αγάπη για το πιάνο -πιστεύω λόγο του πιάνου βγήκα. Τα Γαλλικά και το πιάνο, που με κορόιδευαν γι΄ αυτά εδώ στην Ελλάδα, αλλά γι΄ αυτά μου έδωσαν τον τίτλο, (όχι για κανένα άλλο λόγο), έπεισα τους ανθρώπους εκεί ότι έχω αυτό που λέμε "το κάτι παραπάνω", αυτό ήθελα να πετύχω και το πέτυχα, διότι στο εξωτερικό έχουν άλλα μέτρα και σταθμά σε όλους τους τομείς. Μπορεί να ακούγονται κάπως αυτά που λέω, αλλά εκεί εάν δεν έχεις΄΄ το κάτι παραπάνω΄΄, δεν ξεχωρίζεις, δεν προχωράς. Αυτά τα μέσα είχα και προσπαθούσα να ξεχωρίσω και πιστεύω ότι τα κατάφερα μία χαρά.
-Υπήρξαν και άλλες φορές που αισθάνθηκες αδικημένη;
Φυσικά, πάρα πολλές φορές αισθάνθηκα αδικημένη αλλά, τώρα που το βλέπω από μακριά, ίσως να μην το΄ θελα και εγώ τόσο πολύ, δεν το κυνήγησα τόσο πολύ το modeling. Δεν είχα μόνο αυτό, είχα και τις σπουδές μου… Eπίσης, δεν ήμουν ποτέ κοινωνική, δεν ήμουν αυτό που λέμε “PRίστρια” και δεν είχα μάθει πολλά μυστικά της δουλειάς, οπότε έχασα και από αυτό πολλά πράγματα.
-Το modeling θεωρείς ότι σου στέρησε κάποια επαγγελματικά βήματα από τις σπουδές σου στην μουσική;
Όχι, ήταν επιλογή μου και ίσως το μόνο κομμάτι που δεν έχω μετανιώσει στην ζωή μου, γιατί μπόρεσα να κάνω αυτό που αγαπούσα πολύ, τα ταξίδια, έχω γυρίσει όλο τον κόσμο με αυτή την δουλειά και αυτό με ευχαρίστησε πάρα πολύ. Ειδικά τώρα με την κρίση που δεν υπάρχουν λεφτά, δεν θα μπορούσα να τα κάνω και λέω ευτυχώς που τα έκανα. Θυμάμαι ότι τότε τα έκανα σαν να μην υπάρχει αύριο, τόσο πολύ τα ζούσα, έλεγα τώρα που μπορώ ας τα κάνω.
-Ποιους θεωρείς σταθμούς στην καριέρα σου;
Είναι πάρα πολλοί οι σταθμοί στην καριέρα μου. Είχα συνεργαστεί με Cristin Lacroua, Nina Ricci, επιδείξεις στο Ντουμπάι και άλλα πολλά.
-Έχεις κάνει πολλές και σημαντικές συνεργασίες στην καριέρα σου. Τι έχεις να θυμάσαι από όλες αυτές τις συνεργασίες σου;
Ήταν πολύ ωραία. Γινόμασταν όλοι ένα. Στο εξωτερικό είχα καλύτερη “επαφή” και γι΄ αυτό δούλεψα περισσότερο στο εξωτερικό, ταίριαζα πολύ με τους ανθρώπους, καταλαβαινόμασταν καλύτερα, κάναμε παρέα, πολύ ωραίες στιγμές (ορίστε αυτό που σου έλεγα προηγουμένως, αυτό δεν το έκανα εδώ, δεν ήμουν τόσο κοινωνική κτλ). Επίσης δούλευα όλη την εβδομάδα και το Σαββατοκύριακο γύρναγα τις τοποθεσίες, τα αξιοθέατα κτλ. Μετά πήγαινα σε άλλη πόλη για δουλειά, έκανα πάλι τα ίδια και όλα αυτά μου έδιναν ζωή. Είναι μια πάρα πολύ ωραία δουλειά, απλά έχει υποτιμηθεί πολύ σε όλους τους τομείς. Είναι μία κουραστική δουλειά, ίσως αυτά που παίρνεις είναι πολύ περισσότερα από αυτά που δίνεις. Η μόδα είναι πάρα πολύ ωραία, έχεις να κάνεις με ωραίους δημιουργικούς ανθρώπους, ρούχα, φωτογραφίσεις, πασαρέλα κ.α που τα αγάπησα πολύ και δεν μου αρέσει όταν υποτιμούν την μόδα και τους ανθρώπους που την περιβάλλουν.
-Μιλάς για την Ελληνική μόδα;
Βασικά πια δεν υπάρχει Ελληνική μόδα. Παλιά εδώ τα πράγματα ήταν σε καλύτερη μοίρα, υπήρχε μία αίγλη και ένα διαφορετικό επίπεδο σε όλους τους τομείς. Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις αλλά είναι πάρα πολύ λίγες. Πχ μια κοπέλα δεν μπορεί να ζήσει απ΄ αυτό. Ως και η δική μου γενιά δεν είχε πολλά λεφτά, αλλά μας έφταναν για να καλύψουμε βασικές ανάγκες και να κάνουμε λίγα πράγματα παραπάνω για εμάς (ένα ταξίδι κτλ). Έχουν χαθεί πολλά πράγματα εδώ στην Ελλάδα. Γι΄ αυτό και δεν μπαίνω στην διαδικασία να δουλέψω στην Ελλάδα, (είτε σαν μουσικός, είτε σαν μοντέλο, διότι ακόμα μου προτείνουν πράγματα) έχω μία άρνηση, δεν θέλω. Νιώθω ότι σε υποτιμούν, πατάνε πάνω στην κρίση και δεν δίνουν αυτά που πρέπει, ενώ αυτοί τα βγάζουν και με το παραπάνω, αυτό επειδή το ξέρω δεν το κάνω, δεν μου αρέσει η κοροϊδία και αρνούμαι να συμμετάσχω σε όλο αυτό. Προτιμώ να ασχολούμαι με άλλα πράγματα.
-Κατά καιρούς έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά μαύρα πράγματα για τον χώρο της μόδας. Ειδικά εκείνη την εποχή λέγανε για τα πάρτι, τα ναρκωτικά…
Κοίτα, πάντα υπήρχαν αυτά, ειδικά στο εξωτερικό πολύ πιο έντονα. Αλλά εάν είσαι σωστός και συνεσταλμένος δεν μπλέκεις σε τίποτα βρόμικο και έχεις ουσιαστική διάρκεια στον χώρο και θεωρώ ότι και εσύ μέσα σου αισθάνεσαι καλύτερα. Αν δεν σε ενδιαφέρει να μπλέξεις δεν μπλέκεις σε τίποτα. Εγώ είχα ξεκαθαρίσει με την στάση μου, τον τρόπο μου, ότι δεν με ενδιαφέρουν τα ναρκωτικά κ.α τέτοια πράγματα, οπότε και εμένα δεν με έμπλεκαν, διότι εάν είσαι ξεκάθαρος και εσένα οι διάφορες τέτοιες “κλίκες” δεν σε μπλέκουν. Σε όλες τις δουλειές υπάρχουν αυτά, θεωρώ ότι παντού υπάρχουν τα πάντα… Πιστεύω όμως ότι μόνο εάν κάνεις σωστά την δουλειά σου, ότι εάν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και βλέπεις την ζωή πιο ώριμα και σοβαρά, κοιτάς να εξελίσσεσαι σε όλους τους τομείς, ότι θα σε επιλέγουν πάντα και θα σε εκτιμούν γι΄ αυτό που είσαι και θα έρθουν όλα στην ώρα τους, απλά θα έρθουν πιο δύσκολα, διότι πας με αργά και σταθερά βήματα, από τον δρόμο με τα αγκάθια και όχι από τον εύκολο.
-Μάλιστα. Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισες;
Επειδή υπάρχουν οι διάφορες “κλίκες”, αυτές προωθούσαν κάποια άτομα πιο πολύ. Αλλά εγώ πάντα προσπαθούσα και έσπαγα αυτά τα δεσμά, για να βρω τον χώρο μου και την θέση μου μέσα σε αυτό και τα κατάφερνα, με τους τρόπους που σου ανέφερα προηγουμένως. Αυτό δεν σταματάει ποτέ και ισχύει σε όλες τις δουλειές και σε όλους τους ανθρώπους. Επίσης ήταν ο χαμός της μητέρας μου, ενός ανθρώπου που με σημάδεψε πάρα πολύ στην ζωή μου, αυτό ήταν και η μεγαλύτερη δυσκολία στην ζωή μου.
-Έχεις φιλίες από τον χώρο της μόδας;
Γενικά οι φιλίες είναι δύσκολες και λίγες. Έχω κρατήσει επαφές και φιλίες, τώρα μου αρέσει πιο πολύ να κάνω παρέα με ανθρώπους από τον χώρο της μόδας, αλλά και από τον καλλιτεχνικό χώρο. Αλλά γενικά είμαι ένας άνθρωπος που σβήνω ανθρώπους και καταστάσεις πολύ πιο εύκολα, γιατί μου αρέσει να ανανεώνομαι. Δεν πρέπει να ζεις μια επανάληψη της ζωής σου, ανάλογα με το πώς εξελίσσεσαι, πρέπει να εξελίσσονται και οι φίλοι σου.
-Πότε ήρθε η οικογένεια στην ζωή σου;
Ήρθε πολύ νωρίς και ήταν κάτι που ήθελα να γίνει έτσι. Δηλαδή έλεγα πάντα ότι από μικρή ήθελα να κάνω παιδί και οικογένεια, απλά ήθελα να βρω τον κατάλληλο άνθρωπο. Εγώ τον βρήκα, τον ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα και τα παράτησα όλα για εκείνον, για το παιδί μου και την οικογένεια μου.
-Ποιες είναι οι συμβουλές που δίνεις στον γιο σου;
Πολλές. Κάθε μέρα τον συμβουλεύω. Ένα παιδί που δεν γνωρίζει τίποτα, πρέπει να του μάθεις τα πάντα, άρα πρέπει να τον καθοδηγήσω για τα πάντα. Αλλά δεν θέλω να τον “πνίγω” και να ανακατεύομαι στα πόδια του. Θέλω να έχει τις δικές του επιλογές, τα δικά του λάθη. Αλλά είναι δύσκολο να τον συμβουλεύεις και να του αφήνεις και τον δικό του χώρο.
-Ακόμα κάνεις κάποια επιλεγμένα πράγματα στο modeling, διότι πρόσφατα μας εντυπωσίασες στο Ζάππειο στην επίδειξη του κορυφαίου σχεδιαστή μόδας Βασίλη Ζούλια. Θεωρείς ότι έφυγες ολοκληρωμένη απ΄ αυτή την δουλειά και απλά τώρα επιλέγεις το τι θα κάνεις;
Είναι ένα κομμάτι που το άφησα πίσω μου γιατί είχα κουραστεί. Τώρα κάνω πάρα πολύ επιλεκτικά κάποια πράγματα, δεν μπορεί να πει κανείς ότι έχω ξαναξεκινήσει ή ότι ζω απ΄ αυτό και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
-Τι θα συμβούλευες μία κοπέλα που θα μας διαβάσει και σκέφτεται να ασχοληθεί με τον χώρο του modeling;
Θα την συμβούλευα να το κάνει εάν το θέλει, εάν το αγαπάει, αλλά να κοιτάξει να σπουδάσει κάτι που να της δίνει τα προς το ζην και αυτό να το κάνει παράλληλα, να το κάνει σαν χόμπι, διότι δεν μπορεί να ζήσει μόνο από αυτό. Ακόμα και στο εξωτερικό τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πάρα πολύ. Οπότε οπωσδήποτε να έχει στην φαρέτρα της κάποια σημαντικά εφόδια, να έχει σπουδές και να μπορεί να μιλάει πάνω από μια ξένη γλώσσα.
-Σήμερα με τι ασχολείσαι; Έχει ανοίξει νέους επαγγελματικούς ορίζοντες;
Γενικά έχω κουραστεί με τα πάντα. Όλη αυτή η οικονομική κρίση με έχει κουράσει ψυχολογικά. Κοπιάζεις πάρα πολύ για το οτιδήποτε και δεν βλέπεις ουσιαστικό αποτέλεσμα. Σκέφτομαι να ασχοληθώ με κάτι όχι και εντελώς άσχετο με αυτά που έχω κάνει. Θέλω να ασχοληθώ με την φωτογραφία, που μου αρέσει, αλλά δεν είμαι 100% σίγουρη ακόμα ψάχνομαι. Ναι μεν με ενθουσιάζει ο χώρος της φωτογραφίας, αλλά μάλλον θα το κάνω κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον. Όσον αφορά το πιάνο το κάνω για ΄μένα, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία παίζω αλλά για ΄μένα. Το αγαπώ πάρα πολύ το πιάνο, αλλά δεν θέλω να το κάνω επάγγελμα, διότι πιστεύω ότι εάν κάνεις κάτι που αγαπάς πολύ επάγγελμα, σου φεύγει ο ενθουσιασμός σου κάποια στιγμή και δεν θέλω να μου φύγει. Ακόμα και αυτές τις μία-δύο πολύ επιλεγμένες δουλειές που κάνω στο modeling τις κάνω για εμένα.
-Ανεκπλήρωτα όνειρα έχεις που θέλεις να κάνεις πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον;
Έχω πολλά και μεγάλα όνειρα. Πιστεύω ότι είμαστε ότι σκεφτόμαστε και γινόμαστε ότι βάζουμε στόχο. Σημασία έχει πόσο έντονα το θέλεις και πόση δουλειά θα κάνεις για το όνειρο σου. Άλλα όταν κάνεις οικογένεια μπαίνουν άλλες προτεραιότητες και ο εαυτός σου μπαίνει πολλές φορές σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Εγώ έχω πρώτο το παιδί και μετά τον σύζυγο, οπότε εγώ είμαι σε τρίτη μοίρα αυτή την στιγμή. Ακούγομαι σαν νοικοκυρά, αλλά είναι η αλήθεια. Αυτή την δεκαετία δεν έβαλα πολλούς υψηλούς στόχους και όνειρα. Είχα και έχω ένα στόχο/όνειρο να δημιουργήσω έναν σωστό άνθρωπο, καλοσυνάτο, μορφωμένο και αυτό σου παίρνει όλη την ενέργεια, απ΄ όλα τα άλλα. Δεν με φοβάμαι πάντα βρίσκω τις λύσεις μου, αλλά πρέπει να βοηθήσει και η κατάσταση, να διορθωθούν τα πράγματα και να δοθούν και οι κατάλληλες ισορροπίες.
-Εάν η ζωή σου είχε έναν τίτλο βιβλίου ποιος θα ήταν αυτός;
“What’s next”.
-Ποιες είναι οι λέξεις ή φράσεις που σε χαρακτηρίζουν;
Δεν θα σου πω διότι δεν με συμφέρουν (γέλια). Μπορώ να σου πω όμως ότι είμαι σε μια φάση της ζωής μου που αλλάζω, διαμορφώνομαι σε κάτι καινούργιο και προσαρμόζομαι στο τώρα και μου αρέσει αυτό. Άρα είναι άδικο να παγώσω το τώρα και να σου απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Δεν έχω μείνει στο παρελθόν και ούτε σκέφτομαι τα καλλιστεία κτλ.
-Τι θέλεις να πεις κλείνοντας;
Καλή δύναμη και επιβίωση σε όλους. Πρέπει να βρίσκουμε ανθρώπους και καταστάσεις που μας ευχαριστούν. Επίσης να έχουμε την υγεία μας. Χωρίς τα αυτονόητα, τις βασικές ανάγκες, που τίποτα σήμερα δεν είναι αυτονόητο, διότι όλα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, δεν κάνεις κάτι, πρέπει να έχουμε ουσιαστική αλληλεγγύη και σεβασμό στον συνάνθρωπο και όλο αυτό το lifestyle του σήμερα είναι πάρα πολύ προκλητικό, όπως και οι πολιτικοί μας, πρέπει να κατανοήσουμε τον διπλανό μας, πρέπει να πάψει η μη κατανόηση και η μη υποστήριξη προς τον διπλανό μας. Είναι λάθος να μας απασχολούν λάθος πράγματα και εάν πχ η Δάρρα πέρασε καλά στα καλλιστεία κτλ. Για ποια καλλιστεία μου μιλάς, που είναι σήμερα τα καλλιστεία, ποια Μις Ευρώπη, που ο θεός να την κάνει, διότι δεν είναι ο πραγματικός θεσμός που πήγα εγώ τότε και η κοπέλα κρατάει τον τίτλο Σταρ Ελλάς δύο χρόνια τώρα (κάτι που μου συνέβη και εμένα με τον τίτλο Μις Ευρώπη τότε) διότι δεν υπάρχουν πια τα καλλιστεία, γιατί δεν υπάρχουν τα λεφτά για να γίνει η σωστή διοργάνωση/προώθηση... Προσπαθεί ο Βασίλης Πρεβελάκης μαζί με τον Θοδωρή Τρανούλη να τα συντηρήσουν όπως, όπως, αλλά δεν υπάρχουν οι πόροι, δεν είναι η εποχή για τέτοια, πρέπει να βρούμε άλλα πράγματα τώρα...Για ποιο λόγο να πάει κάποια πια στα καλλιστεία; Για ένα ταξίδι; Τόσο απελπισμένοι είμαστε πια; (τι να πω μπορεί) Δεν μπορεί να πουλάς τρέλα όταν ο κόσμος υποφέρει…Δηλαδή περνάμε το μήνυμα ότι η ομορφιά είναι πάνω απ΄ όλα; Όχι η ομορφιά είναι εσωτερική και τώρα είναι η μεγαλύτερη και η σημαντικότερη στιγμή να το πούμε, πρέπει να αποδείξουμε ότι πάνω απ΄ όλα είναι ο άνθρωπος. Η ανθρωπιά είναι η εσωτερική ομορφιά. Ο κόσμος πεινάει και υποφέρει. Εγώ πονάω και υποφέρω για όλους μας. Δεν μπορώ να μην τα αναφέρω αυτά. Δεν μπορεί να κρατηθεί ένα σύστημα με τους παλιούς και οι νέοι να φεύγουν στο εξωτερικό. Έχουν αλλάξει τα πράγματα και αυτό ας το καταλάβουμε όσο είναι νωρίς.
