Ο αδερφός της Κέιτ Μίντλετον, Τζέιμς, μπορεί να έχει δώσει το γοητευτικό «παρών» σε λαμπερές κοινωνικές εκδηλώσεις της Βρετανίας, αλλά στην καθημερινότητά του ακολουθεί έναν πολύ διαφορετικό τρόπο ζωής από την αδερφή του. Οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες έχουν να κάνουν με υγιεινές τροφές για σκύλους, ενώ αν κρίνουμε τουλάχιστον από τις αναρτήσεις του στα social media, επιλέγει να περνάει τον ελεύθερο χρόνο του στην καρδιά της φύσης.
Η φύση είναι αυτή που τον έχει βοηθήσει να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη, με την οποία έχει διαγνωστεί τα τελευταία χρόνια, όπως αποκάλυψε σε νέα ανάρτησή του.
Όπως έγραψε, συγκεκριμένα:
«Έχουν περάσει ακριβώς 1.255 μέρες από τότε που διαγνώστηκα με κλινική κατάθλιψη. Αλλά εκείνη η μέρα ήταν η πρώτη που έμαθα για την ψυχική υγεία και για το πόσο καθοριστική είναι στον τρόπο ζωής μας.
»Δέκα μέρες μετά, εξαφανίστηκα. Έβαλα τα σκυλιά μου στο αυτοκίνητό μου και, χωρίς να πω σε κανέναν πού πήγαινα, οδήγησα μέχρι ένα άγριο και απομονωμένο μέρος. Εκεί, κολύμπησα σε μια παγωμένη λίμνη, έκανα μοναχικούς περιπάτους σε χιονοσκεπή βουνά και έμεινα μόνος σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα, προσπαθώντας να κατευνάσω την αναταραχή στο μυαλό μου. Γιατί το έκανα; Ήθελα να βρίσκομαι στη φύση. Η φύση παίζει κεντρικό ρόλο στην ψυχολογική και συναισθηματική υγεία μας και όπως λέει η οργάνωση Mental Health Foundation, “είναι η σπουδαία, αστείρευτη πηγή μας για ένα ψυχικά υγιές μέλλον”, μια άποψη που συμμερίζομαι απόλυτα. Μια από τις κορυφαίες στρατηγικές της δικής μου ψυχικής υγείας σήμερα είναι να βγάζω βόλτα τα σκυλιά μου και να απορροφάω τα δυνατά οφέλη που προσφέρει η φύση. Μια άλλη στρατηγική είναι τα μελίσσια μου. Όταν βρίσκομαι με τις μέλισσές μου είναι σαν να περνούν στην “αθόρυβη” λειτουργία όλες οι ανησυχίες μου.
«Εκείνη τη στιγμή, πάνω στο βουνό, με τα σκυλιά μου, την οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ, ούρλιαξα με όλη τη δύναμη που έχουν τα πνευμόνια μου».
»Υ.Γ. : Η φωτογραφία μου στο βουνό τραβήχτηκε ακριβώς δέκα μέρες μετά τη διάγνωσή μου. Τότε δεν μπορούσα να νιώσω χαρά, ενθουσιασμό ή προσμονή, το μόνο που με κινητοποιούσε στη διάρκεια της ημέρας μου ήταν το άγχος… αλλά εκείνη τη στιγμή, πάνω στο βουνό, με τα σκυλιά μου, την οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ, ούρλιαξα με όλη τη δύναμη που έχουν τα πνευμόνια μου (όπως κάνουν στις ταινίες), έκλαψα και απορρόφησα ό,τι μπορούσε να μου δώσει η φύση, η οποία με γέμισε δύναμη για να αγωνιστώ ενάντια στην κατάθλιψη. Σήμερα, τρία χρόνια μετά, κάθε φορά που σκαρφαλώνω σε εκείνο το βουνό του λέω πάντα “ευχαριστώ” για τον άγνωστο ρόλο που έπαιξε στην ανάρρωσή μου».
Δείτε την ανάρτηση:
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
Κεντρική φωτό: EPA/WILL OLIVER