Αν η παγκόσμια πρεμιέρα του The Whale το βράδυ της Κυριακής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας είναι ενδεικτική, τότε η επιστροφή του Μπρένταν Φρέιζερ στο Χόλιγουντ θα συνοδευτεί από δάκρυα. Καθώς έπεσαν οι τίτλοι τέλους στο δράμα του Ντάρεν Αρονόφσκι, στο οποίο ο Φρέιζερ υποδύεται έναν ομοφυλόφιλο άνδρα 272 κιλών καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, ο ηθοποιός κυριεύτηκε από συγκίνηση.
Ο Φρέιζερ έκλαιγε με λυγμούς καθώς ο κόσμος που παρακολούθησε την ταινία είχε σηκωθεί όρθιος και τον χειροκροτούσε επί έξι λεπτά.
Καλώς όρισες και πάλι Μπρένταν Φρέιζερ
Πρώτα-πρώτα ας είναι καλορίζικο το καλωσόρισμα του Μπρένταν Φρέιζερ πίσω στον κόσμο του σινεμά. Ένας συμπαθέστατος ηθοποιός, που είχε την μεγάλη...ατυχία να κάνει εμπορικές ταινίες όπως "Η Μούμια" ή το "Quiet American".. Μετά ήρθαν πολλές προσωπικές ατυχίες, κακή υγεία, κατάθλιψη, ένα οικονομικά άγριο διαζύγιο, ένας θάνατος και μια κακή δημοσιότητα σε λάθος στιγμή και ο Μπρένταν Φρέιζερ μπήκε στο πάνθεον των περίφημων χολιγουντιανών απωλειών. Είθε αυτή να είναι η αρχή της επιστροφής του, έστω κι αν στα 54 του θα χρειαστεί να επανεφευρεθεί.
"The Whale"
Εκ πρώτης όψεως, το "The Whale" μοιράζεται πολλά κοινά στοιχεία με τις προηγούμενες ταινίες του Ντάρεν Αρονόφσκι. Καταρχάς φέρει έναν πρωταγωνιστή που επανασυστήνεται στο κοινό, μέσα από μία εντυπωσιακή σωματική μεταμόρφωση όπως στον "Παλαιστή".
Αυτή τη φορά όμως απουσιάζουν η σαρωτική υπερβολή που χαρακτηρίζει τις ταινίες του. Το "The Whale" είναι όσο πιο ψύχραιμη και ενδοσκοπική ταινία του Αρονόφσκι, χωρίς φυσικά να προδίδει ποτέ την ταυτότητα του δημιουργού. Και αυτό είναι και χωρίς αμφιβολία η μεγαλύτερη νίκη της.
Από το "The Whale" του Ντάρεν Αρονόφσκι μέχρι το "Killers of the Flower Moon" του Μάρτιν Σκορσέζε και το "No Sudden Move" του Στίβεν Σότενμπεργκ, ο Μπρένταν Φρέιζερ μοιάζει να ζει μια δεύτερη "σωστή" καριέρα στο Χόλιγουντ.
Η μεγάλη επαναφορά
Ο πρωταγωνιστής της τριλογίας της "Μούμιας" που είδε την καριέρα του να πέφτει σε χειμερία νάρκη για αρκετά χρόνια, βλέπει τώρα τα μεγάλα στούντιο να του κάνουν τη μια πρόταση μετά την άλλη και η μετά πανδημίας εποχή μοιάζει να του ανήκει. Κάπως έτσι, το ΗΒΟ Max του πρότεινε να πρωταγωνιστήσει στο "Batgirl" που ετοιμάζει μαζί με την DC, μιας και ο "Batman" του Ρόμπερτ Πάτινσον ετοιμάζεται να αλώσει τα ταμεία.
Ο δρόμος για τα Όσκαρ
Βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Σάμιουελ Ντ. Χάντερ και διασκευασμένο σε κινηματογραφικό σενάριο από τον ίδιο τον συγγραφέα, το "The Whale" δεν προσπαθεί να κρύψει τις θεατρικές καταβολές ούτε να "κλέψει" με κόλπα ανάσες εξωτερικού αέρα. Ολόκληρη η ταινία διαδραματίζεται στο σαλόνι του Τσάρλι, κλειστοφοβικά και χωρίς περιθώριο διαφυγής με μοναδικές φευγαλέες στιγμές στον εξωτερικό κόσμο μόνο όταν ανοίγει η πόρτα για να αναγγείλει, όπως και στο θεατρικό σανίδι, την είσοδο ή την έξοδο κάποιου ηθοποιού.
Σε αυτό βοηθά σίγουρα η ερμηνεία ζωής του Μπρένταν Φρέιζερ, που δεν περιορίζεται στον εντυπωσιασμό της φυσικής παρουσίας του αλλά εμπλουτίζεται με τις εκφραστικές λεπτομέρειες, τον χρωματισμό της φωνής και μια μόνιμη αισιοδοξία που εμποδίζει την αφήγηση να παραδοθεί στην χυδαία μιζέρια και θλίψη. Πίσω από κάθε δραματικό επεισόδιο της ιστορίας, κρύβεται ένα φως αισιοδοξίας που αποδεικνύεται αναζωογονητικό.
Το υπόλοιπο καστ, από την – έτοιμη να κλέψει κάθε σκηνή που εμφανίζεται – Σαμάνθα Μόρτον μέχρι την – ατίθαση αλλά με εκλάμψεις ευαισθησίας – Σέιντι Σινκ (την Μαξ του "Stranger Things" στον πρώτο της ουσιαστικά μεγάλο κινηματογραφικό ρόλο) είναι επιπλέον εφόδια της ταινίας .
