Η Ιωάννα Παλιοσπύρου και η Κωνσταντίνα Κούνεβα έχουν πολλά κοινά. Και τα περισσότερα από αυτά δεν σχετίζονται καν με τον αφόρητο πόνο που βιώσαν έπειτα από την επίθεση που δέχτηκαν με καυστικό υγρό. Στην τελική, η κοινή τραυματική εμπειρία που έζησαν σε διαφορετικούς χρόνους, ηλικίες και συνθήκες δεν είναι αυτό που της ενώνει πραγματικά. Οι δύο γυναίκες κατέχουν το ίδιο πάθος για ζωή, την ίδια εσωτερική δύναμη να διεκδικήσουν το μέλλον που ονειρεύτηκαν και τους αξίζει. Γιατί όπως απέδειξαν μέσα από την ιστορία τους, δεν κρίνονται όλα από μια "κακή" στιγμή.
Στο νέο επεισόδιο του podcast "Ιωάννα", η οικοδέσποινα συνάντησε την Κωνσταντίνα Κούνεβα και συζήτησαν για όλα τα παραπάνω, υπενθυμίζοντας στους ακροατές πως η πίστη και η ελπίδα είναι οι μοναδικοί σύμμαχοι για να επιτευχθεί ακόμα και το ακατόρθωτο. Σε σχετική ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Ιωάννα Παλιοσπύρου παρέθεσε στην λεζάντα της φωτογραφίας όπου ποζάρει χαμογελαστή δίπλα στην Κωνσταντίνα Κούνεβα μερικά αποσπάσματα από την συζήτησή τους, σημειώνοντας χαρακτηριστικά:
Αυτό το υγρό καίει το κόκκαλο για 20 μέρες. Δε μπορεί να βοηθήσει κάτι για να σταματήσει το έγκαυμα. Καίει και καταστρέφει.
"Είπα απλά στους εργαζομένους τα δικαιώματα τους, το αυτονόητο. Ούτε έκλεψα, ούτε σκότωσα, ούτε έκανα κάποιο σκάνδαλο. Δεν ξέρω γιατί μου έκαναν αυτή την επίθεση...Τα χειρουργεία δεν τελειώνουν. Έχω κάνει πάνω από 40 σίγουρα. Αυτό το υγρό καίει το κόκκαλο για 20 μέρες. Δε μπορεί να βοηθήσει κάτι για να σταματήσει το έγκαυμα. Καίει και καταστρέφει. Εκτός από το μέτωπο, όλα τα άλλα είναι μοσχεύματα. Δε μπορώ να καταλάβω από που έρχεται ο ήχος. Έχω χάσει ένα μάτι και το άλλο υπολειτουργεί...Δύο πράγματα μου έδωσαν δύναμη. Το παιδί μου και οι φωνές από την αυλή στο νοσοκομείο. Μαζευόντουσαν εργαζόμενοι και διαδήλωναν για μένα. Άνοιγα τα παράθυρα και τους άκουγα. Έπρεπε να ζήσω για να μεγαλώσω το παιδί μου".
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα γνώρισε το σκληρό πρόσωπο της κοινωνίας σε νεαρή ηλικία, όταν οι κακές συνθήκες διαβίωσης στον τόπο καταγωγής της, στη Σιλίστρα της Βορειοανατολικής Βουλγαρίας, την ανάγκασαν να εγκαταλείψει δια παντός τις σπουδές ιστορίας και αρχαιολογίας που πραγματοποίησε στο Πανεπιστήμιο του Βέλικο Τάρνοβο και να εργαστεί πάνω σε διάφορα αντικείμενα άσχετα με την εκπαίδευση που είχε λάβει, προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Στην Ελλάδα βρέθηκε για τις ανάγκες της υγείας του γιου της, του πεντάχρονου (2001) τότε Μανουέλ, ο οποίος εγχειρίστηκε με επιτυχία στο Ωνάσειο. Για να επιβιώσουν, έπιασε δουλειά αρχικά σε αποθήκη σούπερ μάρκετ, αργότερα στην ΟΙΚΟ.ΜΕΤ, εταιρεία καθαρισμού του ΗΣΑΠ, όπου εργαζόταν ήδη η μητέρα της. Την εποχή εκείνη στην Βουλγαρία τα συνδικάτα ήταν ισχυρά, για αυτό και αποφάσισε να γραφτεί στο σωματείο. Έκτοτε άρχισε να διαβάζει και να ενδιαφέρεται για την ιστορία των κοινωνικών αγώνων στην Ελλάδα.
Παράλληλα, μεγάλωνε το γιο της χωρίς να του λείπει τίποτα. Η Ελλάδα έγινε το σπίτι της και η ζωή έδειχνε καλύτερη, μέχρι που ξεκίνησαν τα προβλήματα στη δουλειά. Αντιστάθηκε στο φόβο που καλλιεργήθηκε, διεκδίκησε ρεπό που χάνονταν, αρνήθηκε να αλλάξει πόστο. Ως συνδικαλίστρια δεν επιτρεπόταν να απολυθεί. Τα εξώδικα που έφταναν στο σπίτι της, οι απειλές ότι θα απελαθεί ή τα υβριστικά τηλεφωνήματα που απειλούσαν ανοιχτά την ίδια και το γιο της δεν την πτόησαν ποτέ.
Ώσπου το βράδυ της 22ης Δεκεμβρίου του 2008, η ζωή της άλλαξε ολοκληρωτικά. Η ρουτίνα είναι η ίδια όπως κάθε μέρα για τη μετανάστρια από τη Βουλγαρία που καθαρίζει στο σταθμό του ηλεκτρικού στο Μαρούσι. Τελειώνει τη βάρδια της, αλλάζει ρούχα και παίρνει το τρένο επιστροφής για τα Πετράλωνα, όπου με κόπο έχει φτιάξει μια όμορφη ζωή για τη μητέρα και τον 12χρονο τότε γιο της. Όλα δείχνουν όπως πάντα, μόνο που στα λίγα μέτρα διαδρομής από το σταθμό στο σπίτι δυο άγνωστοι την ακινητοποιούν, ο ένας της ρίχνει και την αναγκάζει να καταπιεί βιτριόλι.
Ο φόβος δεν βοηθά, ο φόβος δεν σε αφήνει να είσαι ελεύθερος, ο φόβος είναι καταστροφή
Ούτε όμως και μετά την επίθεση, η Κωνσταντίνα Κούνεβα επέτρεψε στον φόβο να την νικήσει. Το όνομά της γίνεται πια σύμβολο αγώνα. Ο κόσμος, που εμπνέεται από τη στάση ζωής ενός τραγικού θύματος που όμως δεν δέχεται να περιοριστεί στο ρόλο, είναι αυτός που τη στηρίζει από την πρώτη στιγμή της μεγάλης μάχης στον Ευαγγελισμό μέχρι τη εκλογή στην Ευρωβουλή -χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για προεκλογική εκστρατεία. Έναν μόλις χρόνο αργότερα από την απόπειρα αποσιώπησης της, η Κωνσταντίνα Κούνεβα δήλωσε χωρίς δισταγμό σε συνέντευξη της στους Πρωταγωνιστές πως αν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω, πάλι τα ίδια θα έκανε, χωρίς καμία αλλαγή. "Δεν φοβάμαι" λέει. "Ο φόβος δεν βοηθά, ο φόβος δεν σε αφήνει να είσαι ελεύθερος, ο φόβος είναι καταστροφή" σημειώνει μεταξύ άλλων.
Ακολουθήστε το womantoc στο instagram
