«Ζούσε μια σεμνή ζωή, μια απλή ζωή και ίσως εκεί να βρίσκεται το κλειδί γιατί παραμένει τόσο αγαπημένη σήμερα» εξήγησε ο γιος της Όντρει Χέπμπορν στο Reuters το 2019, με αφορμή την έκθεση με τίτλο Intimate Audrey, στις Βρυξέλλες, που επιμελήθηκε ο ίδιος ο γιος της, Σον Χέπμπορν Φέρερ και σε αυτήν παρουσιάστηκαν εκατοντάδες φωτογραφίες από την προσωπική και επαγγελματική ζωή της, όπως και αναμνηστικά από ταινίες, μεταξύ αυτών και το σκούτερ που χρησιμοποιήθηκε στην κλασσική ταινία του 1953, Διακοπές στη Ρώμη, όπου η Χέπμπορν κέρδισε το Όσκαρ α΄ γυναικείου ρόλου.
«Η µητέρα µου πέθανε στις 20 Ιανουαρίου 1993, στις 8 το βράδυ. Είχαµε µια υπέροχη φιλία, ήταν υπέροχη µητέρα, τα πηγαίναµε υπέροχα, είχαµε καλές και κακές στιγµές. Και την έχασα. Και έπρεπε να συµφιλιωθώ µε αυτό. Αλλά την ίδια στιγµή, η µητέρα µου συνεχίζει να είναι στη ζωή µου» θα πει ο γιος της Σον στο Έθνος της Κυριακής, με αφορμή την ίδια έκθεση.
Η 'Όντρει έμοιαζε πορσελάνινη και εύθραυστη αλλά μέσα της υπήρχε φλόγα ασίγαστη.
Από τη συµµετοχή της στην Αντίσταση κατά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο έως τη δράση της ως πρέσβειρα της UNICEF, η ηθοποιός υπήρξε πολλά περισσότερα από µια θρυλική φιγούρα του σινεµά. Ακόμη και σήµερα είναι το απόλυτο icon. Πάνω της καθιερώθηκε το «µικρό µαύρο φόρεμα» του οίκου Givenchy, το οποίο όλοι οι µόδιστροι παραδέχονται πως «πρέπει να υπάρχει στην γκαρνταρόµπα κάθε γυναίκας». Υπήρξε µια πολύ καλή ηθοποιός, µία από τις λίγες παγκοσµίως που έχει κερδίσει το top 4 των βραβείων, Όσκαρ, Emmy, Grammy και Tony. Ωστόσο στην έκθεση αυτή αποκαλύφθηκαν κι άλλες πτυχές της ενδιαφέρουσας προσωπικότητάς της: η συµµετοχή της στην Αντίσταση κατά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο, η δράση της ως πρέσβειρας της UNICEF αλλά και ο ρόλος της ως συντρόφου, συζύγου και µητέρας.
Το 1992, όταν η Χέπμπορν επέστρεψε στην Ελβετία μετά το ταξίδι στη Σομαλία, άρχισε να νιώθει πόνους στην υπογάστρια περιοχή.
«Η µητέρα µου γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1929, στις 4 Μαΐου, σε ένα µικρό µέρος που λέγεται Ιξέλ. Συμπληρώθηκαν 90 χρόνια από τη γέννησή της, οπότε ένιωσα ότι εδώ ήταν σωστό να πραγµατοποιηθεί αυτή η έκθεση στη µνήµη της» δήλωσε στο Έθνος της Κυριακής ο Σον.
«Ένιωσε βαθιά προδοµένη. Μετά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο δόθηκαν υποσχέσεις ότι δεν θα υπήρχαν ξανά ποτέ στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όµως µετά 30 χρόνια βρέθηκε σε ένα τέτοιο στη Σοµαλία και στο Σουδάν, µε 30.000 ανθρώπους να περιµένουν να πεθάνουν. Συνειδητοποίησε ότι δεν είχαµε µάθει τίποτα...» θυµάται ο γιος της.
Το 1992, όταν η Χέπμπορν επέστρεψε στην Ελβετία μετά το ταξίδι στη Σομαλία, άρχισε να νιώθει πόνους στην υπογάστρια περιοχή. Πήγε σε ειδικούς αλλά τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν ήταν ξεκάθαρα. Οπότε αποφάσισε να κάνει εξετάσεις κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Λος Άντζελες τον Οκτώβρη. Την 1 Νοεμβρίου οι γιατροί έκαναν λαπαροσκοπική επέμβαση και ανακάλυψαν καρκίνο στην περιοχή αυτή που είχε εξαπλωθεί από την σκωληκοειδή απόφυση. Είχε αναπτυχθεί αργά με το πέρασμα πολλών ετών, και κάνοντας μετάσταση δεν προξένησε όγκο, αλλά σαν λεπτό περίβλημα του λεπτού εντέρου. Οι γιατροί την εγχείρησαν και της έκαναν χημειοθεραπεία. Τα φάρμακα δεν ήταν αρκετά για να κάνουν τον πόνο να εξαφανιστεί, οπότε την 1 Δεκεμβρίου έκανε δεύτερη επέμβαση. Μετά από μια ώρα, ο γιατρός διέγνωσε πως ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί πάρα πολύ για να μπορέσει να αφαιρεθεί.
Καθώς η Χέπμπορν δεν θα μπορούσε να αντέξει μια πτήση με κανονικό αεροπλάνο, ο Givenchy κανόνισε να της στείλει η Μπάνι Μέλλον το ιδιωτικό της τζετ στο Λος Άντζελες για να τη μεταφέρει στο σπίτι της στην Ελβετία. Η Μέλλον γέμισε την καμπίνα με λουλούδια. Η Όντρεϊ Χέπμπορν απεβίωσε στις 20 Ιανουαρίου 1993 στο Tolochenaz της Ελβετίας και κηδεύτηκε εκεί. Ήταν εξήντα τριών ετών.
Ο γιος της Σον, μετά από αυτό τάχθηκε στη μάχη της καταπολέμισης αυτής της μορφής καρκίνου, από τον οποίο η μητέρα του έχασε τη ζωή της.
Ο γιος της Σον, μετά από αυτό τάχθηκε στη μάχη της καταπολέμισης αυτής της μορφής καρκίνου, από τον οποίο η μητέρα του έχασε τη ζωή της -ίδρυσε το Pseudomyxoma Survivor, μια φιλανθρωπική οργάνωση που ιδρύθηκε κυρίως για να παρέχει συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη σε όσους πάσχουν από την ασθένεια, αλλά και για να ευαισθητοποιήσει και να συγκεντρώσει χρήματα για την υποστήριξη της έρευνας.
Το Pseudomyxoma peritonei (PMP) είναι μια σπάνια μορφή καρκίνου που εμφανίζεται σε τρία μόλις άτομα ανά εκατομμύριο, κάθε χρόνο. Στις περισσότερες περιπτώσεις ξεκινά από το έντερο, μια ωοθήκη ή την ουροδόχο κύστη. Το PMP ξεκινά από έναν πολύποδα. Σε αυτό το πρώιμο στάδιο, ο όγκος σπάνια ανακαλύπτεται καθώς δεν προκαλεί συμπτώματα. Δεν υπάρχει γνωστή υποκείμενη αιτία για το PMP. Τα συμπτώματα PMP χρειάζονται συνήθως λίγο χρόνο για να εμφανιστούν. ορισμένοι ασθενείς δεν εμφανίζουν συμπτώματα για αρκετά χρόνια. Τα συμπτώματα του PMP ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των ασθενών, επομένως είναι δύσκολο να πούμε τι πρέπει να αναζητήσουμε. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, πολλοί ασθενείς αναφέρουν:
• Κοιλιακό πρήξιμο ή αύξηση της κοιλιακής περιφέρειας
• Αλλαγές στη συνήθεια του εντέρου
• Απώλεια όρεξης
• Πυελικός ή κοιλιακός πόνος
• Γενική κόπωση
• Ερεθισμός του εντέρου
Ο άλλος της γιος, ο Λούκα Ντότι -από το γάμο της με τον ιταλό ψυχίατρο Αντρέα Ντότι που κράτησε από το 1970 ως το 1980- μαζί με τον ιταλό δημοσιογράφο και συγγραφέα Λουίτζι Σπινόλα, έγραψαν ένα σενάριο για τη ζωή της Όντρει. Οι δυο τους είχαν δημοσιεύσει το 2015 το βιβλίο «Audrey at Home», ένα λεύκωμα γεμάτο λεπτομέρειες από τα χρόνια του γάμου της Χέπμπορν με τον Ντότι, αλλά και πολλές συνταγές μαγειρικής που χρησιμοποιούσε η ίδια. Λέγεται ότι αυτό το σενάριο θα γίνει σειρά από την ιταλική εταιρία παραγωγής Wildside.
Η Όντρει θα συνεχίζει να υπάρχει πάντα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Δείτε ένα βίντεο με τον γιο της Σον να μιλάει για αυτή την φιλανθρωπική οργάνωση:
Photo: YouTube
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
