Η Tate Modern θα διοργανώσει τον Ιούλιο την πρώτη σημαντική έκθεση στη Βρετανία από τη δεκαετία του 1960 του έργου του Έλληνα καλλιτέχνη Τάκι.
Ο Τάκις στην μακρά 70ετή καλλιτεχνική του πορεία δημιούργησε μερικά από τα πιο δυνατά, καινοτόμα - αλλά και παιχνιδιάρικα - έργα τέχνης του 20ού αιώνα σε μητροπόλεις όπως η Αθήνα, το Παρίσι, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Στα έργα του έχει ενσωματώσει τις μορφές της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της μουσικής σε σχέση με την ενέργεια.
Στην Tate Modern από τις 3 Ιουλίου έως τις 27 Οκτωβρίου, οι επισκέπτες θα συναντήσουν δάση από γλυπτά σήματα που αναβοσβήνουν και μαγνητικά αντικείμενα που θα οδηγήσουν το κοινό στο χώρο του ήχου και της ενέργειας των έργων του.
Αυτή η έκθεση επιδιώκει τη γνωριμία με την ουσιαστική ποίηση και την ομορφιά του ηλεκτρομαγνητικού σύμπαντος που διερευνήθηκε από τον Τάκη. Καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας του, έχει δημιουργήσει γλυπτά που μοιάζουν με κεραίες που ονομάζονταν Σήματα και μουσικές συσκευές που χρησιμοποιούν μαγνήτες, ηλεκτρισμό και με τη συμμετοχή θεατών παράγουν συντονισμένους και τυχαίους ήχους. Τέτοιες εφευρέσεις έκαναν τον καλλιτέχνη ένα αξιοθαύμαστο μέλος της της διεθνούς avant-garde καλλιτεχνικής σκηνής.
Λίγα λόγια για έναν σπουδαίο γλύπτη
Συγκαταλέγεται στους κυριότερους εκπροσώπους της σύγχρονης εικαστικής σκηνής και της κινητικής τέχνης στην οποία υπήρξε πρωτοπόρος, τόσο εξαιτίας των υλικών και των τεχνικών που χρησιμοποίησε όσο και λόγω των ιδεών που μετέδωσε. Ο Τάκις (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Παναγιώτη Βασιλάκη) γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1925.
Ήταν το έκτο παιδί μίας οικογένειας με εφτά παιδιά. Αν και οι γονείς του υπήρξαν ευκατάστατοι με την καταστροφή της Σμύρνης, ο πατέρας του, ο οποίος ήταν κτηματίας, έπεσε έξω με αποτέλεσμα η οικογένεια να δοκιμαστεί σκληρά από τη φτώχεια. Τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια συμπίπτουν με τη δικτατορία του Μεταξά και τη Γερμανική κατοχή, κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξε ηγετικό στέλεχος της ΕΠΟΝ, γεγονός που είχε ως συνέπεια την καταδίκη του σε εξάμηνη φυλάκιση.
Υπήρξε αυτοδίδακτος εκ πεποιθήσεως, και με έρευνα, μελέτη και πειραματισμούς κατάφερε να αποτελέσει έναν από τους ανανεωτές της γλυπτικής, βασίζοντας την καλλιτεχνική του έκφραση και δημιουργικότητα στη λειτουργική χρήση των φυσικών νόμων. Το φως, αλλά και η κίνηση σε κάθε της μορφή -μηχανική, ηλεκτρομηχανική, θερμική, μαγνητική, υδροδυναμική - είναι στοιχεία που αποτελούν βασικούς πυρήνες του έργου του.Το περιοδικό New Scientist, σε άρθρο του με τίτλο «Οι ήχοι του αύριο», τον κατέταξε μαζί με τους Ιάννη Ξενάκη και John Cage στους περισσότερο υποσχόμενους μουσικούς του 20ου αιώνα.
Η έκθεση διοργανώνεται από την Tate Modern σε συνεργασία με το Museu d'Art Contemporani de Barcelona και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης της Αθήνας.
