«Η δουλειά μας εμπνέεται από τις απλές, ακούραστες γυναίκες που "πιάνει το χέρι τους"» λέει η Νικόλ Δαλάτση των Alchimia vegan shoes, την οποία γνωρίσαμε μέσα από κομψά σανδάλια από ανακυκλωμένα υλικά και τώρα έκανε το στιλιστικό μπαμ με τα χειμωνιάτικα πασούμια της, πιστά κι αυτά στην εξελιγμένη φιλοσοφία της.
«Με βάση και πάλι την δημιουργική επαναχρησιμοποίηση, οι φθινοπωρινές "αλχημείες" εμπνέονται από τα ολοκέντητα πασούμια, βασικό εξάρτημα της παραδοσιακής ελληνικής φορεσιάς. Σημαντικά στοιχεία όλα τους της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, δημιουργίες με αισθητική αξία που φανερώνουν πολλά για την κοινωνική ιστορία και τις ιδιαιτερότητες των διαφόρων χρονικών περιόδων» εξηγεί η Νικόλ και συνεχίζει:
«Βασικά δε μπορώ να κρυφτώ, το ομολογώ, έχω εμμονή με την επανάχρηση, θέλω να βγω στους δρόμους και να φωνάξω: Για ψαχτείτε όλοι εσείς που κατασπαταλάτε πόρους και παράγετε συνεχώς νέα προϊόντα επιβαρύνοντας το περιβάλλον. Επαναχρησιμοποιήστε νεκρά υλικά, υπάρχουν τόσα πολλά εκεί έξω που καταλήγουν στις χωματερές, είναι και αυτός ένας τρόπος να συμβάλλετε όχι μόνο στην διάσωση του πλανήτη αλλά και του ίδιου σας του εαυτού» λέει γνωρίζοντας ότι ο δρόμος της είναι κάπως μοναχικός, ότι υπάρχουν παγιωμένες νοοτροπίες ετών: «Όχι πως δεν το ξέρουν δηλαδή, τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια… Σιγά μην περίμεναν έμενα να τους το πω».
Η Νικόλ, δεν το βάζει κάτω. Αντίθετα, μέρα με τη μέρα, ανακαλύπτει νέους δρόμους να εκφράσει την αντίστασή της, νέα πεδία να καλοσωρίσουν τη στιλάτη επανάστασή της. Μια ακούραστη γυναίκα που «πιάνει το ΄χερι της» άλλωστε και η ίδια.
«Με αλλά λόγια, μέσα από τα alchimia, αυτήν την πρακτική οραματίζομαι να προωθήσω και όχι αυτό καθεαυτό το brand η το προϊόν. Ποιο brand δηλαδή, τα alchimia vegan shoes πάνω από οτιδήποτε άλλο είναι τρόπος ζωής» εξηγεί με πάθος και συνεχίζει:
«Ευτυχώς δεν είμαι μόνη μου. Είναι τόσοι πολλοί αυτοί που έχουν καινοτομήσει πολύ πριν από έμενα, προσφέροντας στο περιβάλλον. Με έχουν εμπνεύσει και τους ευγνωμονώ. Πιστεύω στους ανθρώπους όπως πιστεύω και στην δύναμη της συλλογικότητας Πρόσφατα διάβασα κάτι που με ενέπνευσε τόσο. "Οι νιφάδες του χιονιού είναι από τα πιο εύθραυστα πράγματα στη Φύση, κι όμως δείτε τι μπορούν να κάνουν όταν είναι ενωμένες", του αμερικανού συγγραφέα, Βέρνι Μ. Κέλι από το βιβλίο, Οι Αγροί των Λουλουδιών δεν Λένε Ψέματα».
«Διότι το λέμε και το ξαναλέμε, το περιβάλλον μας αφορά όλους ανεξαιρέτως» καταλήγει και εμείς διαλέγουμε το ζευγάρι πασούμια μέσα στο οποίο θα περάσουμε τις μέρες και τις νύχτες που έρχονται.
facebook.com
instagram.com
Με βάση και πάλι την δημιουργική επαναχρησιμοποίηση, οι φθινοπωρινές «αλχημείες» εμπνέονται από τα ολοκέντητα πασούμια, βασικό εξάρτημα της παραδοσιακής ελληνικής φορεσιάς. Σημαντικά στοιχεία όλα τους της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, δημιουργίες με αισθητική αξία που φανερώνουν πολλά για την κοινωνική ιστορία και τις ιδιαιτερότητες των διαφόρων χρονικών περιόδων. Εάν με ρωτήσετε πόσο αγαπώ η είμαι δεμένη με τα οικογενειακά «εργόχειρα» θα απαντήσω αρνητικά, στο πλαίσιο μιας μη ματεριαλιστικής προσέγγισης και της αποφυγής συσσώρευσης πραγμάτων. Είμαι ωστόσο δεμένη με την ιστορία τους. Πάρτε για παράδειγμα, την γεμάτη με πολύπλοκα σχέδια και εντυπωσιακά διακοσμητικά μοτίβα παλιά υφαντή κουβέρτα με τα υπέροχα φυσικά χρώματα (εκρού ταμπά). (Σχέδιο Αρχοντούλα). Με σχέδια εμπνευσμένα από τη φύση και την παράδοση, η κουβέρτα θυμίζει έργο τέχνης. Φτιαγμένο στον αργαλειό από την γιαγιά μου που επιστράτευσε μεράκι, νοικοκυροσύνη, υπομονή, πείρα και επιμονή για το καλύτερο, ομορφότερο και τελειότερο αποτέλεσμα. Με την ευκαιρία να σημειώσω μια από τις πιο στενάχωρες παιδικές μου αναμνήσεις. Ήταν η απόσυρση του αργαλειού, όταν σίγησε ο μονότονος αλλά μελωδικός στα παιδικά αυτιά ξύλινος ήχος του. 
Για την κατασκευή τους επαναχρησιμοποιήθηκαν αγαπημένα εναλλακτικά υλικά, παροπλισμένα στα συρτάρια για χρόνια. Στο πλαίσιο της γνωστής φιλοσοφίας των alchimia vegan shoes, επιχειρώ να δώσω ένα είδος μακροζωίας στα εργόχειρα που αξιοποίησα εναλλακτικά. Σας καλωσορίζω λοιπόν σε αυτό τον βιώσιμο, μαγικό, κυκλικό και «πράσινο» κόσμο, που εκτός από εναλλακτική αισθητική συνεισφέρει αδιαμφισβήτητα και στο περιβάλλον, εξασφαλίζοντας εξοικονόμηση πόρων, χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα και διαφάνεια (σχέδιο Γαρυφαλλιά), 
Άλλες «πρώτες ύλες» ήταν: το βελούδινο τραπεζομάντηλο του καθιστικού, γύρω από το οποίο συναντήθηκαν φίλοι και γνωστοί για να σχολιάσουν τις ιστορίες της καθημερινότητας. (σχέδιο Γιαννούλα). 
Σχέδιο Καλλιόπη από πλεκτά μαξιλαράκια. 
Το «χειμερινό» σεμεδάκι, με σταυροβελονιά και ολόμαλλα νήματα σε έντονα ζωντανά χρώματα, (σχέδιο Μαριάνθη). 
Η παλιά, πλεχτή με βελονάκι, κουβέρτα με τις εκπληκτικές αρμονίες χρωμάτων που σκέπαζε τον καναπέ και έδινε επιπλέον θαλπωρή στις κρύες ημέρες του χειμώνα αξιοποιήθηκε και αυτή. (Σχέδιο Παρθενόπη). 
Ας μην ξεχνάμε επίσης την επίπονη παρασκευή της αρχικής πρώτης ύλης. Το μαλλί, για παράδειγμα, πέρασε χρονοβόρα και κοπιαστική επεξεργασία μέχρι τον αργαλειό. Προηγήθηκε η κουρά των ζώων την άνοιξη, το ζεμάτισμα, το πλύσιμο στη βρύση η στο ποτάμι, το στέγνωμα, το λανάρισμα, το πέρασμα στην ρόκα για να γίνει νήμα και το βάψιμο με φυσικά υλικά (Σχέδιο Παυλίνα). 
Η ολόμαλλη, κατακόκκινη φλοκάτη (βελέντζα) ένα τυπικά ελληνικό προϊόν και αισθητικό στερεότυπο των μέσων του 20ου αιώνα, συμβολίζει τον μόχθο του χειροποίητου υφαντού, δουλεμένου με κέφι και προσωπική εργασία. Σε ένα από τα νέα σχέδια, συνδυάστηκε με πλαστική σακούλα κεντημένη με σταυροβελονιά, σε μια συνειδητή προσπάθεια να συνδεθούν δυο χρονικά απομακρυσμένες περίοδοι, η σύγχρονη εποχή της μηχανής και της αυτοματοποίησης με την παλιά χειροποίητη παραγωγή. (σχέδιο Ροδούλα). 
Το απλό ταγάρι με την απειρία διακοσμητικών θεμάτων και χρωματικών συνδυασμών όπως ήταν η συνήθεια της εποχής, απαίτησε την ίδια προσοχή και σχολαστικότητα ώστε να μετασχηματιστεί δημιουργικά στο νέο αποτέλεσμα. (Σχέδιο Στεργιανή). 
Όλα αυτά βέβαια συνέβαιναν σε προ vegan εποχές. Στις ημέρες μας, οι τρέχουσες ευαισθησίες επιβάλλουν γενικευμένο σεβασμό για όλα τα έμβια όντα και το περιβάλλον που τα φιλοξενεί. Τα alchimia vegan shoes συνεχίζουν να υπηρετούν αυτή την λογική, τον κατά το δυνατόν βιώσιμο τρόπο ζωής. Θέλουν να είναι ένα ακόμα «λιθαράκι» στο συνολικό οικοδόμημα της βιωσιμότητας. Από το πατρικό σπίτι μέχρι τα «πασουμάκια της Αλχημείας», η μεταμόρφωση των εργόχειρων σέβεται και τιμά την δουλειά, τον κόπο, τον χρόνο που διατέθηκε για την κατασκευή τους αλλά και τα συναισθήματα που συνόδευσαν την παραγωγική διαδικασία (σχέδιο Τριάδα). 
Ο σταμπωτός κεντημένος πίνακας που αναπαριστά το έργο του William Adolphe Bouguereau «The Bunch Of Grapes» (Ένα Τσαμπί Σταφύλι) που διακοσμούσε το χωλ (σχέδιο Λεμονιά). ‘Όλα αυτά μεταμορφώθηκαν σε σύγχρονα πασούμια με vintage χαρακτήρα. Κάθε ζευγάρι κρύβει μια ξεχωριστή ιστορία που θέλω να πιστεύω ότι του προσδίδει μοναδική αίσθηση.
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
