Εύκολη σύγκριση, σχεδόν εκβιαστική. Αθέμιτη, ως έναν βαθμό. Όμως, επίκαιρη. Κατακέφαλη. Αποστομωτική. Τόσο που δε μπορείς να μην αναρωτηθείς. Τι συμβαίνει στον κόσμο; Τέλειωσαν τα λούσα; Έσβησαν τα ring flash; Έτσι θα πάει τώρα; Θα παλεύουμε κάθε μέρα με το σκοτάδι;
Μια άγρια ανατριχίλα, σαν ασήμι πάνω σε πορσελάνη, σε διαπερνά στη θέα αυτής της γυναίκας με το μπαρουτοκαπνισμένο πρόσωπο και τον «επιμελώς ατημέλητο» κότσο στα πλούσια μαλλιά. Η πόζα της φρικιαστικά αληθινή, με τόση δραματουργία εντός της, κανένας art director δε θα μπορούσε να έχει ανασύρει αυτό το πάθος από μέσα της. Το έκαναν τα στοιχεία της φύσης και η δική της αδάμαστη φύση να τα τιθασεύσει. Να σώσει ό,τι σώζεται. Να τα βάλει με τη φωτιά.
Υπάρχει αυτή η γυναίκα-ήρωας της στιγμής και κάπου αλλού, στο ψηφιακό, παράλληλο σύμπαν που μας κυκλώνει, υπάρχουν οι πόζες στο ίνσταγκραμ. Δεν είναι συγκρίσιμα μεγέθη, θα ήταν άδικο για τα μεγέθη.
Ηρωίδα για μερικές ώρες χάρη στη μνήμη του ίντερνετ και του ψαριού. Όσο διαρκούν τα σκρολαρίσματα στη μπλε οθόνη η Κατερίνα είναι εκεί, παρούσα. Η εικόνα της κουβαλά μαντάτα. Φρέσκα μαντάτα. Ο κόσμος αλλάζει και αυτή είναι εκεί, στην πρώτη γραμμή, να αντιμετωπίσει το άγνωστο. Να καταβάλλει την υπέρτατη προσπάθεια. Να ζήσει τη ζωή της μέσα σε έναν διαρκή αγώνα και να μπορέσει να πάρει χαρά από αυτό.
Μέχρι χτες ήταν γνωστή μόνο στις κοινότητες στις οποίες δραστηριοποιείται εθελοντικά, μετά τις φωτιές της Αναβύσσου την είδε όλος ο πλανήτης. Η Πειραιώτισσα, Κατερίνα Ιωαννίδου, απαθανατίστηκε από το γαλλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο AFP και το Reuters να παλεύει με τις φλόγες δημιουργώντας μια εικόνα θάρρους και ηρωισμού, μια στιγμή ανάτασης και έμπνευσης μέσα στον ζόφο του κινδύνου.
«Ζήσαμε απίστευτες στιγμές, δηλαδή φαίνεται και στις φωτογραφίες. Εκείνη τη στιγμή με πήραν και τα κλάματα. Ήμασταν σε κατάσταση “μας φεύγει η φωτιά” και την κυκλώναμε, δηλαδή ήμασταν γύρω γύρω και ρίχναμε νερό αβέρτα με ό,τι μπορούσαμε. Με πόδια, με χέρια», είπε η γυναίκα που πέφτει στη φωτιά από τα οχτώ της σαν εθελόντρια δασοπυροσβέστης, δίπλα στον πατέρα της. Στην κόλαση του Ματιού, το 2018, ήταν εκεί και σώθηκε ακολουθώντας έναν τυφλοπόντικα.
Υπάρχει αυτή η γυναίκα-ήρωας της στιγμής και κάπου αλλού, στο ψηφιακό, παράλληλο σύμπαν που μας κυκλώνει, υπάρχουν οι πόζες στο ίνσταγκραμ. Δεν είναι συγκρίσιμα μεγέθη, θα ήταν άδικο για τα μεγέθη.
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
