Όσα έχουν ειπωθεί για την οικολογική καταστροφή του πλανήτη μας από καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο μοιάζουν λίγο ή πολύνα έχουν εξαντλήσει το ζήτημα. Τότε γιατί η συμμετοχή της Λιθουανίας στη φετινή Μπιενάλε της Βενετίας δημιούργησε τόσο μεγάλη αίσθηση σε κοινό και κριτική επιτροπή χαρίζοντας τελικά στους δημιουργούς του έργου «Ήλιος και Θάλασσα», Rugilė Barzdžiukaitė, Vaiva Grainytė και Lina Lapelytė τον Χρυσό Λέοντα του φετινού φεστιβάλ που αποκαλεί τη Μέκκα της παγκόσμιας εικαστικής τέχνης;
To πρωτότυπο έργο των τριών Λιθουανών καλλιτεχνών είναι δομημένο με μορφή σύγχρονης όπερας, κάτι ανάμεσα σε performance και installation αποτελούμενο από εθελοντές ηθοποιούς, οι οποίοι ξεκινούν με αφηγούνται τις μικρές, προσωπικές τους ιστορίες με λιμπρέτο όπερας, καταλήγοντας να μιλούν για πολύ πιο σοβαρά ζητήματα όπως η οικολογική καταστροφή.
Άποψη από το έργο «Ήλιος και Θάλασσα» όπως το έβλεπαν οι θεατές που παρακολουθούσαν το δρώμενο από εξώστη.
Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο έργο, το οποίο παρουσιάζει την πιο θόλη, θα μπορούσε να πει κάποιος, πλευρά του καλοκαιριού, την πιο σκοτεινή πλευρά μίας καθημερινής εξόρμησης στην παραλία και όσα αφήνουμε πίσω μας φεύγοντας από την καθιερωμένη βουτιά μας στη θάλασσα, είναι το γεγονός ότι δεν ακολουθεί κλισέ προκειμένου να διηγηθεί την ιστορία του και τους προβληματισμούς του. Το ότι τριγύρω από κάθε «ήρωα» ο οποίος αφηγείται το δικό του κομμάτι σε αυτό το λυπητερό οικολογικό στόρυ συμβαίνουν ταυτόχρονα τόσα πολλά (κάποιος κάνει ακροβατικά στην άμμο, κάποιος μιλάει στο κινητό του τηλέφωνο, μία σακούλα στριφογυρίζει στον αέρα) ενισχύει το ενδιαφέρον του θεατή, εμπλουτίζοντας τις αισθήσεις αλλά και τα συναισθήματα του απέναντι σε ένα καλλιτεχνικό έργο, το οποίο, κατά τα άλλα, διατηρεί όλες τις συναισθηματικές αποστάσεις.
«Το τρίξιμο από τις πλαστικές σακούλες που στριφογυρίζουν στον αέρα και επιπλέουν αθόρυβα σαν τσούχτρες κάτω από την επιφάνεια του νερού. Το βουητό ενός ηφαίστειου ή ενός αεροπλάνου ή ενός ταχύπλοου. Έπειτα μία χορωδία από τραγούδια: καθημερινά τραγούδια, του καημού και της βαρεμάρας, τραγούδια του σχεδόν τίποτα και κάτω από αυτά το αργό τρίξιμο μίας εξουθενωμένης γης» καταλήγει η περιγραφή στο δελτίο Τύπου.
Ένα σύντομο απόσπασμα από το έργο «Ήλιος και Θάλασσα».