Άνοιξε πέρσι τις πόρτες του, εάν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο, μιας και στον Scoprio η είσοδος είναι σαν την αγκαλιά του ουρανού. Μπορείς να μπεις από παντού. Να καθίσεις δίπλα στα σύννεφα και να μετεωριστείς στο απέραντο κενό πάνω από τη θάλασσα. Παραμύθι και πραγματικότητα γίνονται ένα. Η διασκέδαση στην πιο ανόθευτα glamorous εκδοχή της, με μπόλικες σταγόνες λυσσαλέας καλοπέρασης. Η Μύκονος το έχει αυτό το εφέ: σε κάνει να νιώθεις ότι η αιωνιότητα είναι ταυτόσημη του κορυβαντισμού.
Τοποθετημένος σε νευραλγικό σημείο, πάνω από την παραλία της Παράγκας, μοιάζει με το συνδετικό κρίκο μεταξύ γης και στερεώματος. Τρως, πίνεις, γλεντάς, χορεύεις. Η ώρα του απογεύματος, η εκλεκτή ώρα. Η ώρα που η φύση ησυχάσει. Ακόμα και στο νησί των ανέμων, ο αέρας κάνει πίσω τότε και δίνει τη θέση του στο γλυκό μούχρωμα. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου φλερτάρουν με την ηδονή.
Και μετά έρχεται το βράδυ. Και το βράδυ όλα επιτρέπονται.