Παρίσι, στα χρόνια του μεσοπολέμου. Ένα συναρπαστικό συνονθύλευμα από ιδέες, υψηλά ιδανικά, πρωτοποριακές τάσεις, αριστουργήματα της τέχνης, γοητευτικές εκκεντρικότητες, όλα στο όνομα του αβανγκαρντισμού. Εκφραστές τους τα ιερά τέρατα της λογοτεχνίας, των τεχνών και της μόδας. Εκείνη την εποχή το Παρίσι ήταν τόπος συνάντησης διανοουμένων, καλλιτεχνών και κοσμικών.
Στο διάσημο βιβλιοπωλείο της Σίλβια Μπιτς, Σαίξπηρ & Κόμπανυ, ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ συναντιόταν με τον Τζέιμις Τζόις και τον Χένρι Μίλερ, αντάλλασαν απόψεις με την Αναΐς Νιν και τη Γερτρούδη Στάιν, ενώ στα περίφημα καφέ ο Αντρέ Μπρετόν και ο Πολ Ελιάρ έγραφαν τα σουρεαλιστικά μανιφέστα τους.
Κατά την δεκαετία του 1920 μελετήθηκαν οι ιστορικές αλλαγές μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Η ίδρυση της Κοινωνίας των Εθνών, με σκοπό την εξασφάλιση της ειρήνης σε συνάρτηση με την συνθήκη των Βερσαλλιών, οι ανακατατάξεις των πληθυσμών, οι μεταβολές στα κέντρα διακομιστηκού εμπορίου, έφεραν αλλαγή στην οικονομική και παραγωγική διαδικασία και εξασφάλισαν ανάπτυξη και ευημερία.
Η πολύπλευρη οικονομική ανάπτυξη και πρωτοπορία έφερε άνθηση στην αρχιτεκτονική, τη βιομηχανία, τον τύπο , τον κινηματογράφο και κυρίως έφερε την γυναίκα στην αγορά εργασίας. Αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε η μοντέρνα τέχνη με ρεύματα όπως ο υπερρεαλισμός, κονστρουκτιβισμός, Bauhaus που έβαλαν τη τέχνη στην υπηρεσία της ζωής χρησιμοποιώντας ως εργαλεία την τεχνολογία τον πειραματισμό την αφαιρετική απεικόνιση. Η μόδα επηρεαζόμενη από όλα τα παραπάνω, καταργεί προηγούμενα πρότυπα, χαρακτηρίζεται από απλότητα και άνεση με έμφαση στο αγορίστικο στυλ χρησιμοποιώντας πλεκτά και ελαστικά υφάσματα από νέες ίνες που εξασφάλιζαν ελευθερία κινήσεων στην εργασία και τη διασκέδαση. Σημαντικοί δημιουργοί όπως Cabrielle Chanel, Elsa Schiaparelli, Rene Lacoste, Madame Gres και ο Jean Patou χρησιμοποιούν καινοτόμες τεχνικές καινούργια υλικά και υφάσματα που ταυτίσθηκαν με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των ανδρών και γυναικών της δεκαετίας.
Το κραχ 1929 και η άνοδος του φασισμού ανατρέπουν τις οικονομικές συνθήκες της δεκαετίας του 1930. Άμεσες ήταν οι επιπτώσεις στις θέσεις εργασίας, και στις συνθήκες ζωής που εξαθλιώθηκαν. Οι γυναίκες παραμερίσθηκαν από την αγορά εργασίας που μόλις είχαν κατάκτηση την προηγούμενη δεκαετία.
Παρά την κρίση οι σχεδιαστές προσπαθούσαν να δημιουργήσουν με πρότυπα από τον κινηματογράφο , τον χορό και την τέχνη . Την προσπάθεια τους αυτή ενίσχυσε η επιστήμη που παρήγαγε συνθετικές ίνες (nylon) και χρώματα με μεγαλύτερες αντοχές και ευχρηστία, καθώς και η ανάπτυξη της διαφήμισης. Αυτή τη δεκαετία αναπτύχθηκε ένα πρότυπο γυναίκας που ήταν νοικοκυρά, μητέρα εντελώς αντίθετο της προηγούμενης δεκαετίας. Υπήρξαν και έντονες διαφοροποιήσεις σχεδιαστών όπως της Elsa Schiaparelli με εκκεντρικές δημιουργίες εμπνευσμένες από ταξίδια και έργα τέχνης που ανταγωνίζονταν τις δημιουργίες της Coco Chanel που εκπροσωπούσε τον συντηρητισμό. Με τον τρόπο αυτό ανάπτυξης της πτυχιακής εργασίας επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί η εξέλιξη της μόδας σε δύο δεκαετίες με διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης .
Η δεκαετία του 1920 ήταν δημιουργική, καινοτόμα και πρωτοποριακή ενώ η δεκαετία του 1930 ήταν της ύφεσης, οικονομικής ανέχειας και της ιδεολογικής προετοιμασίας για τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Διαπιστώθηκε ότι η μόδα ως καλλιτεχνική έκφραση αλλά και ως κομμάτι της βιομηχανικής παραγωγής συνδέεται άμεσα με τις εξελίξεις.
ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ:
*με πληροφορίες από okeanis.lib.puas.gr
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagam
