Η γυναίκα που ανακάλυψε τον πρώτο ανθρώπινο κορονoϊό ήταν η κόρη ενός Σκωτσέζου οδηγού λεωφορείου, η οποία εγκατέλειψε το σχολείο στα 16. Η June Almeida έγινε πρωτοπόρος στην απεικόνιση διαφόρων ιών, με το έργο της να έρχεται στο επίκεντρο σήμερα λόγω της πανδημίας του COVID-19, που μετρά εκατομμύρια ασθενείς και χιλιάδες νεκρούς παγκοσμίως.
Ο Covid-19 είναι μια νέα ασθένεια, αλλά προκαλείται από έναν κορονοϊό, του οποίου ο τύπος εντοπίστηκε για πρώτη φορά από τη Δρ. Almeida το 1964 στο εργαστήριό της, στο Νοσοκομείο St Thomas’s του Λονδίνου.
Η ιολόγος γεννήθηκε το 1930 και μεγάλωσε σε μια κατοικία κοντά στο πάρκο Alexandra στα βορειοανατολικά της Γλασκόβης. Σταμάτησε το σχολείο νωρίς αλλά βρήκε δουλειά ως τεχνικός σε ιστοπαθολογικό εργαστήριο στο Glasgow Royal Infirmary.
Αργότερα μετακόμισε στο Λονδίνο για να συνεχίσει την καριέρα της και το 1954 παντρεύτηκε τον καλλιτέχνη, Enriques Almeida. Το ζευγάρι και η μικρή τους κόρη μετακόμισαν στο Τορόντο του Καναδά και εκεί, στο Ontario Cancer Institute, η Δρ Almeida εξελίχθηκε, αναπτύσσοντας μία μέθοδο με καλύτερη απεικόνιση των ιών με τη χρήση αντιβιοτικών.
Το ταλέντο της αναγνωρίστηκε στη Βρετανία και το 1964 επέστρεψε στην ιατρική σχολή του St Thomas's Hospital, το ίδιο νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύτηκε και ο Βρετανός πρωθυπουργός Boris Johnson. Με την επιστροφή της άρχισε να συνεργάζεται με τον Δρ David Tyrrell, ο οποίος έκανε έρευνα για το κοινό κρυολόγημα στο Salisbury.
Ο κ. Winter επισημαίνει ότι ο Δρ. Tyrrell μελετούσε ρινικά επιχρίσματα από εθελοντές και η ομάδα του βρήκε πως μπορούσαν να αναπτύξουν αρκετούς κοινούς ιούς που σχετίζονται με το κρυολόγημα, αλλά όχι όλους. Έστειλαν δείγματα στην Δρ. Almeida, η οποία με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου, κατέληξε στο συμπέρασμα πως τα σωματίδια του ιού στα δείγματα, τα οποία περιγράφονταν ως ιός της γρίπης, ήταν κάτι διαφορετικό. Έτσι, έγινε γνωστός ο πρώτος ανθρώπινος κορονοϊός.
Ο Winter λέει ότι η Δρ. Almeida είχε δει τέτοια σωματίδια, όπως αυτό, στο παρελθόν κατά τη διερεύνηση της ηπατίτιδας των ποντικών και της μολυσματικής βρογχίτιδας των κοτόπουλων. Ωστόσο, αναφέρει πως η μελέτη της απορρίφθηκε από ένα ιατρικό περιοδικό, με τους επικριτές της να δηλώνουν πως απλά επρόκειτο για κακές εικόνες σωματιδίων του ιού της γρίπης.
Η νέα ανακάλυψη για το στέλεχος Β814 δημοσιεύτηκε στο British Medical Journal το 1965 και οι πρώτες φωτογραφίες στο περιοδικό General Virology δύο χρόνια αργότερα. Σύμφωνα με τον Winter, ήταν ο Δρ. Tyrrell και η Δρ. Almeida, μαζί με τον καθηγητή Tony Waterson, τον υπεύθυνο του St Thomas’s, αυτοί που τον ονόμασαν κορονοοϊό, λόγω της κορώνας ή του φωτοστέφανου που περιβάλλει τον ιό.
Η Δρ. Almeida ολοκλήρωσε την καριέρα της στο Ινστιτούτο Wellcome, όπου της απονεμήθηκαν πολλά βραβεία ευρεσιτεχνίας στον τομέα της απεικόνισης ιών. Αφού έφυγε από το Wellcome, έγινε καθηγήτρια γιόγκα, αλλά επέστρεψε στην ιολογία, σε συμβουλευτικό ρόλο, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 όταν βοήθησε στη λήψη νέων φωτογραφιών για τον ιό του HIV.
Πέθανε το 2007, σε ηλικία 77 ετών. Τώρα 13 χρόνια μετά το θάνατό της, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.