Μια νέα επιδημία, του λεγόμενου «burnout της πανδημίας», παρατηρούν οι ψυχολόγοι να κάνει την εμφάνισή της ενώ το ένα lockdown διαδέχεται το άλλο και όλο και περισσότεροι δυσκολεύονται να διαχειριστούν την κατάσταση.
Ιδιαίτερα η τελευταία καραντίνα είναι η πιο επιβαρυντική για την ψυχολογία μας, σύμφωνα με νέο άρθρο του Guardian, καθώς συνειδητοποιούμε ότι ο κορονοϊός ήρθε για να μείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από όσο αρχικά αναμέναμε και βλέπουμε να απομακρύνεται η προοπτική της επιστροφής σε κάποιου είδους κανονικότητα.
Ο όρος burnout χρησιμοποιείται από τους ειδικούς σε αναλογία προς το εργασιακό burnout που, όπως και αυτό της πανδημίας, χαρακτηρίζεται από παρατεταμένο στρες – με τη διαφορά ότι το εργασιακό burnout συνδέεται με εξαντλητικές συνθήκες εργασίας. «Το burnout εμφανίζεται όταν υποφέρουμε από στρες για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα» εξηγεί η ψυχολόγος Έμα Κάβανα, προσθέτοντας: «Ο εγκέφαλός μας αγγίζει τα όρια των δυνατοτήτων του, του τύπου: “Δεν μπορώ να συνεχίζω να δίνω την ίδια προσοχή σε αυτό”».
«Ο εγκέφαλός μας αγγίζει τα όρια των δυνατοτήτων του, του τύπου: “Δεν μπορώ να συνεχίζω να δίνω την ίδια προσοχή σε αυτό”».
Η Κάβανα, η οποία μελετά την ψυχική μας κατάσταση σε ακραία περιβάλλοντα, προσθέτει τα εξής: «Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι σε ακραία περιβάλλοντα, όπως το συγκεκριμένο από άποψη αβεβαιότητας και απουσίας ελέγχου, καταφεύγουμε σε μια κατάσταση που ονομάζεται ψυχολογική χειμερία νάρκη. Η ικανότητα προσοχής μας μειώνεται, δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε, αντιμετωπίζουμε διαταραχές ύπνου και μνήμης».
Ωστόσο, η ίδια εμφανίζεται αισιόδοξη σε βάθος χρόνου: «Από όσους έχουν επιβιώσει από καταστροφικά γεγονότα τα οποία δεν μπορούν να ελέγξουν, λίγοι αντιμετωπίζουν μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία τους. Η συντριπτική πλειονότητά τους επιστρέφει σε μια κατάσταση λειτουργικότητας ή προσωπικής εξέλιξης».
«Καταφεύγουμε σε μια κατάσταση που ονομάζεται ψυχολογική χειμερία νάρκη. Η ικανότητα προσοχής μας μειώνεται, δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε, αντιμετωπίζουμε διαταραχές ύπνου και μνήμης».
Πώς όμως ακριβώς μάς έχει επηρεάσει μέχρι στιγμής η εμπειρία της πανδημίας, που βιώνουμε εδώ και σχεδόν έναν χρόνο; Ο κλινικός ψυχολόγος Στίβεν Τέιλορ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, εξηγεί πως στην αρχή κανένας δεν γνώριζε πώς ακριβώς θα εξελισσόταν και, καθώς τα μέτρα άρχισαν να χαλαρώνουν, επικράτησε η αίσθηση πως οδεύαμε προς το τέλος της υγειονομικής κρίσης. «Και μετά ήρθε το δεύτερο κύμα και η δεύτερη καραντίνα σε πολλές χώρες. Σε επιστημονικούς όρους, ο κόσμος βρέθηκε σε μια κατάσταση μη επιβράβευσης και απόγνωσης. Νόμιζαν ότι θα επιβραβεύονταν με το τέλος της πανδημίας, αλλά στερήθηκαν αυτή την επιβράβευση. Εύλογα, ακολούθησε η απόγνωση».
Η απόγνωση, λοιπόν, μαζί με το στρες, αλλά και το αίσθημα κόπωσης και η ευρεθιστότητα είναι ανάμεσα στα συμπτώματα που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τοποθετεί κάτω από την ίδια ομπρέλα της «εξουθένωσης της πανδημίας» - ή αλλιώς, «burnout της πανδημίας».
Δεν είναι όμως μόνο η αβεβαιότητα και η απογοήτευση, αλλά και η αβάσταχτη μονοτονία της καθημερινότητας που κάνει τόσο δύσκολη αυτή την περίοδο, όπως προσθέτει ο Τέιλορ: «Η καραντίνα σε συνδυασμό με άλλους περιορισμούς έχουν διακόψει τη ρουτίνα μας με αποτέλεσμα να μην έχουμε πλέον συγκεκριμένα προγράμματα και ορόσημα στη διάρκεια της ημέρας… μπορεί λοιπόν να φτάσουμε σε σημείο όλες οι μέρες να μας φαίνονται ίδιες. Τότε, αρχίζουμε να δυσκολευόμαστε να τις καταγράψουμε στη μνήμη μας».
«Μπορεί να φτάσουμε σε σημείο όλες οι μέρες να μας φαίνονται ίδιες. Τότε, αρχίζουμε να δυσκολευόμαστε να τις καταγράψουμε στη μνήμη μας»
Και τα πράγματα έγιναν χειρότερα όταν, ενώ περιμέναμε τα εμβόλια για να δούμε ένα φως στην άκρη του τούνελ, άρχισαν να εμφανίζονται ειδήσεις για «μεταλλαγμένα στελέχη», σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο Τζούλια Φάλκονμπριτζ.
Από ψυχολογική άποψη, είναι δύσκολο να διαχειριστούμε τα μηνύματα των τελευταίων μηνών, όπως επισημαίνει η τελευταία: «Η κατάσταση είχε αρχίσει να επιδεινώνεται ήδη από το φθινόπωρο, αλλά δεν ήταν ακόμα τόσο προφανής για τον κόσμο. Συζητούσαμε τα σχέδιά μας για τα Χριστούγεννα και περιμέναμε να έρθουν τα εμβόλια. Και μετά ήταν λες και ένα κύμα σάρωσε τα πάντα… η προοπτική των εμβολίων άρχισε να χάνει τη δύναμή της ενώ μαθαίναμε για τα μεταλλαγμένα στελέχη και, φυσικά, από τον Ιανουάριο, μπήκαμε σε μια νέα, αληθινά σοβαρή υγειονομική κρίση».
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
Photo by Edwin Hooper on Unsplash