Μια ελληνική θεατρική παράσταση αποκαλύπτει ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον κόσμο – και ίσως το πιο υποβαθμισμένο στη μνήμη. Ο Θανάσης Τριαρίδης, αφού ταξίδεψε στα ορφανοτροφεία και στους δρόμους της Αντίς Αμπέμπα, έγραψε το 2016 ένα κείμενο για την ιστορία του Λεοπόλδου του Β', βασιλιά του Βελγίου και «σφαγέα του Κονγκό», και κυρίως για τα «12 έως 20 εκατομμύρια των δολοφονημένων Κονγκολέζων (ακόμα και η ψαλίδα ανάμεσα στα δύο νούμερα είναι απερίγραπτα ντροπιαστική)» όπως σχολιάζει ο ίδιος προσθέτοντας: «το αίμα των δολοφονημένων, ακρωτηριασμένων, βασανισμένων, κομματιασμένων, σκλαβωμένων μαύρων του Κονγκό πέφτει πάνω σε εμάς και στα παιδιά μας».
Στο «Leopold ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού» της ομάδας ex.anima, στο Θέατρο Άβατον, το βάρος της ερμηνείας του δυσβάστακτου αλλά ρεαλιστικού κειμένου του Τριαρίδη πέφτει στους ώμους της Μαίρης Ξένου, η οποία το στηρίζει με σταθερό βήμα. Σε μια ασυνήθιστη παράσταση που δεν είναι μονόλογος αλλά διάλογος, η νεαρή ηθοποιός αναζητά μαζί με το κοινό τις όποιες απαντήσεις. Μέσα από το ερωτηματολόγιο του WomanTOC τής ζητήσαμε να μας ξανασυστηθεί σε διαφορετικό ύφος και εκείνη ανταποκρίθηκε ευχαρίστως.
Μια λέξη που συνοψίζει το νόημα της ζωής.
Ταξίδια.
Ένας στίχος τραγουδιού που σου έχει κολλήσει σαν τσίχλα.
«Τα ρούχα μου δεν έμαθα να πλένω, τα βάζω στη σακούλα και στα φέρνω, ρωτάς για την καριέρα μου, τη νύχτα και τη μέρα μου κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω» Λ. Νικολακοπούλου
Μία φράση από κάποιο βιβλίο που σε έχει στοιχειώσει.
«Δίνε το αυτί σου σε όλους, την φωνή σου σε λίγους. Δέξου την κρίση καθενού, μα φύλαγε την γνώμη σου» Άμλετ, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
Μια ταινία που σε πήρε ο ύπνος.
Όποια ταινία και να βάλω βράδυ με παίρνει ο ύπνος.
Μια φουλ αισιόδοξη πρόταση.
Κάθε μέρα είναι ένα δώρο. Να το ανοίγεις. Μην το πετάς. Η ζωή η ίδια είναι δώρο. Να τη ζεις. Μην την προσπερνάς. (Στέφανος Ξενάκης)
Και ο θεός (σου) έφτιαξε την Κυριακή για να…
Για να παίζω στον Λευτέρη (η παιδική παράσταση στην οποία συμμετέχω).
Το τελευταίο σου εισιτήριο γράφει…
Ικαρία..
Τι συνηθίζεις να πετάς από τη ζωή σου;
Την αρνητική ενέργεια.
Το πιο τρελό σου όνειρο/μεγαλύτερο απωθημένο;
Μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Κάτι που νοσταλγείς από την προ Μνημονίου εποχή;
Να κακομαθαίνω και υλικά τους φίλους μου.
Αγαπάς/Σιχαίνεσαι τα social media γιατί...
Ούτε τα αγαπάω, ούτε τα σιχαίνομαι. Μεγαλώσαμε μαζί.
Θα γύριζες πίσω στην αναλογική εποχή μόνο και μόνο για να…
Για να ζω καρέ - καρέ την κάθε στιγμή.
Μία ματαιόδοξη συνήθειά σου.
Να περπατάω στο δρόμο και να κοιτάω αν με κοιτάνε.
Ένα ψέμα που λες συχνά…
Δεν θα ήθελα σε αυτή την συνέντευξη να πω ψέματα.
Τι είναι έρωτας, τι αγάπη και ποιο το ανάμεσό τους;
Έρωτας είναι να νιώθεις Θεός, αγάπη κάτι ακόμα πιο πάνω και το ανάμεσο τους να μάθεις να αγαπάς
Το καρτούν που θα ήθελες να έχεις guest star στο πάρτι γενεθλίων σου.
Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας, και τα 101.
Μια αλητεία που έχεις νοσταλγήσει
Να βγαίνω με τους φίλους μου και να στοιχηματίζουμε ποιος θα πιει τις περισσότερες μπύρες.
Ένα παρατσούκλι που σου έχουν κολλήσει.
Μπιμπελό.
Μία λέξη της εποχής που έχεις βαρεθεί να ακούς.
Λεφτά.
Μία αθώα βρισιά.
Τα κάναμε μούτι.
Τι σε κάνει να σκας στα γέλια;
Τα ανίψια μου
Τι σε θυμώνει;
Η κουτοπονηριά και η μιζέρια
Πώς εκτονώνεις τα νεύρα σου;
Τρώγοντας.
Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Μητέρα
Υπάρχει ζωή μετά τα 70;
Θα χαρώ να σας απαντήσω γύρω στα 80…. Έτσι για να είμαι σίγουρη για την απάντησή μου.
Info
Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Γκάζι, κάθε Σάββατο στις 21:00 έως 11/5, εισιτήρια 12 € (γενική είσοδος), 10 € (μειωμένο), κρατήσεις μέσω viva.gr και τηλεφωνικά στο 210 3412689 και στο 6942703702
Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης. Σκηνοθεσία: Μαρία Τσομπανάκου. Ερμηνεία: Μαίρη Ξένου. Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Κούλη. Σπέσιαλ εφέ: Αλέξανδρος Λόγγος. Φωτισμοί: Γιώργος Ψυχράμης. Φωτογραφίες-Βίντεο: Νίκος Πανταζάρας. Μοντάζ βίντεο: Αγάπη Καλογιάννη. Σχεδιασμός αφίσας: Ελένη Θαλασσινού. Οργάνωση παραγωγής: Νάντια Δαλκυριάδου.
Δείτε φωτογραφίες από την παράσταση.