Στις 10 Μαρτίου 1948 πέθανε η Ζέλντα Φιτζέραλντ. Για τη Ζέλντα δε θα μπορούσε κανένας να γράψει πως ήταν απλώς η γυναίκα ενός διάσημου συγγραφέα. Ήταν η πρώτη Αμερικανίδα flapper, όπως την ονόμασε ο σύζυγός της ως δείγμα μιας μοντέρνας γυναίκας που άκουγε τζαζ και δεν υποκλινόταν στους κανόνες της εποχής. Η Ζέλντα έζησε μια πολυτάραχη ζωή και μια θυελλώδη σχέση με τον Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, ένα από τους πιο διάσημους Αμερικανούς συγγραφείς, εκπρόσωπο της αποκαλούμενης «Χαμένης Γενιάς» των Αμερικάνων λογοτεχνών, έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20 αιώνα με βιβλία όπως o Μεγάλος Γκάτσμπι, Όμορφοι και καταραμένοι, Τρυφερή είναι η νύχτα.
Η Ζέλντα Σάιρ όπως ήταν το πατρικό της όνομα γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Φιτζέραλντ το 1918. Το ζευγάρι απέπνεε σαγήνη, η Ζέλντα μια καλλονή του Νότου, ζούσε με τον όμορφο συγγραφέα σύζυγό της μια μυθική ζωή, μια άσωτη ζωή μέσα στα όνειρα και τις αυταπάτες της δεκαετίας του 1920: ατέλειωτα ξενύχτια, εκκεντρικές διασκεδάσεις, αριστοκρατικά ξενοδοχεία, κοσμικά σαλόνια και θορυβώδη καταγώγια.
Η ζωή τους βυθισμένη και εκείνη μέσα στο αλκοόλ και τις καταχρήσεις, κάτω από το φανταστικό λούστρο της εποχής και εκείνους να περαπλανιούνται από πάρτι σε πάρτι θυμίζει ακόμα και σήμερα τους ήρωες του μεγάλου Γκάτσμπι. Ο Φιτζέραλντ, για τον οποίο ο Χέμινγουεϊ έγραψε πως το ταλέντο του ήταν «τόσο φυσικό όσο το σχήμα που αφήνουν στη σκόνη τα φτερά μιας πεταλούδας», βρίσκεται στην καλύτερη δεκαετία της ζωής του και στην πιο δημιουργική περίοδο.
Η Σκότι, η μονάκριβη κόρη τους, μεγαλώνει με τις γκουβερνάντες, στη σκιά των γονιών της. Παράλληλα με τη συγγραφική επιτυχία του Φιτζέραλντ εμφανίζονται και τα πρώτα μελανά σημάδια στη σχέση του με την Ζέλντα. Ο Φιτζέραλντ υπήρξε αλκοολικός ήδη από νεαρή ηλικία, ο προσωπικός του μύθος ήταν συνδεδεμένος με την ιδιότητα αυτή. Η Ζέλντα είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια στα 30 της. Τον ζηλεύει θανάσιμα και η μεγάλη του επιτυχία καθορίζει τη σχέση τους. Οι καβγάδες και οι επανασυνδέσεις τους είναι τρομακτικής έντασης. Εξαιτίας της παράφορης ζήλιας που έτρεφε για τη δόξα του Σκοτ, η Ζέλντα επιθυμούσε απεγνωσμένα να αναπτύξει ένα ταλέντο εντελώς δικό της. Όντας επιρρεπής στον ψυχαναγκασμό, απέκτησε εμμονή με το μπαλέτο. Τόσο η πολύωρη εξάσκησή της στον χορό όσο και η αδιαφορία του συζύγου της, την εξουθένωσαν πνευματικά και σωματικά.
Οι καβγάδες οξύνονται με την απόφαση της Ζέλντα να εκδώσει το μυθιστόρημά της «Χαρίστε μου το βαλς». Οι απόπειρες αυτοκτονίας της δίνουν τη θέση τους σε παραισθήσεις, ψυχωτικές κρίσεις και στο Γολγοθά των πανάκριβων ψυχιατρικών κλινικών. Η αντίστροφη μέτρηση για μια ζωή σαν παραμύθι έχει αρχίσει.
Η δεκαετία του '30 περνά σε μια πτώση, σε μια εποχή χωρίς τη λάμψη και την ανεμελιά του '20 με τον Φιτζέραλντ να δουλεύει σαν σεναριογράφος και με πολλά οικονομικά προβλήματα. Μετά από νευρική κατάρρευση, το 1930 η Ζέλντα εισήχθη σε κλινική της Ελβετίας μέχρι το Σεπτέμβριο του 1931 και στη συνέχεια επέστρεψαν με τον Φιτζέραλντ στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου το 1932 εισήχθη εκ νέου σε νοσοκομείο της Βαλτιμόρης. Την ίδια περίοδο, ο Φιτζέραλντ ενοικίασε το κτήμα "La Paix", στα προάστια του Towson, προκειμένου να αφιερωθεί στο νέο του μυθιστόρημα. Εκδόθηκε τελικά το 1934 με τον τίτλο Tender is the Night (Τρυφερή είναι η νύχτα) και αποτέλεσε εμπορική αποτυχία. Η Ζέλντα αρχίζει να τριγυρίζει από κλινική σε κλινική με την ψυχική της υγεία να κατρακυλά σε μια άβυσσο. Κατά τα χρόνια της ασθένειάς της, η Ζέλντα απασχολούσε τον εαυτό της ζωγραφίζοντας και γράφοντας. Ο Φιτζέραλντ αποξενώνεται από τη Ζέλντα η οποία εξακολουθεί να ζει σε ιδρύματα, αλλά πεθαίνει αιφνίδια το 1940 από καρδιακή προσβολή. Το 1948, 8 χρόνια μετά το θάνατό του η Ζέλντα βρήκε το θάνατο σε πυρκαγιά του νοσοκομείου στη Βόρεια Καρολίνα όπου είχε πάει για να κάνει θεραπεία με ηλεκτροσόκ.
Επί χρόνια η «σχιζοφρενής Ζέλντα», απασχόλησε μελετητές και ψυχιάτρους. Η Ζέλντα είχε διπολική διαταραχή λένε σήμερα, αλλά ήταν ο όρος σχιζοφρένεια που χρησιμοποιούσαν τη δεκαετία του ’30 ως «ταμπέλα» σε διάφορες συναισθηματικές δυσχέρειες. Λένε πως η Ζέλντα είναι η περίφημη όμορφη και καταραμένη ηρωίδα Νταίζυ Μπιουκάναν του Μεγάλου Γκάτσμπι, και πως ο Φιτζέραλντ δανείστηκε πολλά από το ημερολόγιό της για το ρόλο.