12+1 αληθινές ιστορίες, εξελίσσονται παράλληλα με το χρονικό τού Ολοκαυτώματος, εξηγώντας το πώς και το γιατί, εκείνη την εφιαλτική Δευτέρα, ο ήλιος έδυσε νωρίτερα στην Ανατολική Αττική, απ' ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα.
«Οδηγώντας αργά ανάμεσα στο ματωμένο φως των αμέτρητων εστιών και της μαύρης αχλής, ο Νικηφόρος πρόσεξε ότι δεκάδες σκιές τριγυρνούσαν πένθιμα και σιωπηλά ανάμεσα στις τέφρες, σαν να αποχαιρετούσαν τον τόπο που τους χάρισε τα πιο όμορφα χρόνια τής ζωής τους. Τις έβλεπε να σκύβουν αργά, σαν να φυτεύουν ευλαβικά μες στις ζεστές στάχτες που άφηνε πίσω του ο Έρεβος, τους σπόρους που θα αναγεννούσαν και πάλι αυτά τα μαρτυρικά χώματα.»
"...όμως, εκτός από το ασφυκτικό μποτιλιάρισμα που δεν άφηνε καν χώρο στις πόρτες του αυτοκινήτου να ανοίξουν, ώστε να βγουν έξω και να τρέξουν, υπήρχε και το θερμικό κύμα που γινόταν εντονότερο λεπτό με λεπτό. Η κατάσταση ήταν αδιέξοδη για την ίδια. Με μπαταρία 3% στο κινητό της, κάλεσε πανικόβλητη τη μητέρα της.
«ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ; ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ…» φώναζε πολύ φοβισμένη, πασχίζοντας να μην παραδοθεί στην απελπισία. Η μητέρα της, παλεύοντας να κρατήσει την ψυχραιμία της για τον άμεσο κίνδυνο που αντιμετώπιζε η κόρη της, συμβούλεψε τη Λυδία να μην πανικοβάλλεται και να προσπαθήσει με οποιονδήποτε τρόπο να κάνει αναστροφή ώστε να μπορέσει να κατευθυνθεί προς το μέρος τους.
Η νεαρή ηρωίδα, έχοντας μαζί τη γιαγιά και το σκύλο της, προσπάθησε να πείσει τον εαυτό της να ηρεμήσει, όσο ήταν εφικτό, και να βρει τι θα ήταν το πιο έξυπνο να κάνει. Έπρεπε να την αφήσει κάποιος να κάνει αναστροφή με το αυτοκίνητο. Κοίταξε γύρω της. Αναγκάστηκε να ανοίξει τα παράθυρα από τη ζέστη. Οι καπνοί άρχισαν να τις πνίγουν αμέσως. Τα έκλεισε. Όλοι οι οδηγοί γύρω της φώναζαν και κόρναραν τρομοκρατημένοι δημιουργώντας πανδαιμόνιο. Αδυνατούσαν να αναγνωρίσουν την ανάγκη τής νεαρής κοπέλας να κάνει αναστροφή. Κανείς δεν είχε την απαραίτητη διαύγεια και ψυχραιμία ώστε να της αφήσει έστω και μία σπιθαμή σωτηρίας παραχωρώντας της λίγα σωτήρια δευτερόλεπτα…
Το «Φύγε όπως είσαι (και θα ‘ρθω να σε βρω)» είναι μια ζωντανή αφήγηση, βγαλμένη από την προσωπική εμπειρία τού συγγραφέα. Περιφέρει τον αναγνώστη ως αόρατο παρατηρητή, στην καρδιά τής μεγαλύτερης Αστικής Καταστροφής τού 21ου αιώνα και τον κάνει αδιάψευστο μάρτυρα των στιγμών που αντιμετώπισαν οι κάτοικοι, όταν στην άνιση μάχη με το πύρινο τέρας έπρεπε να ανακαλύψουν τα όρια που έκρυβαν μέσα τους.
Ένα ντοκουμέντο γραμμένο από την ανάγκη μνημόνευσης όχι μόνο των νεκρών μίας Μεγάλης Καταστροφής, αλλά και του ηρωισμού που γεννιέται εξαιτίας της.
Το βιβλίο είναι διαθέσιμο σε ηλεκτρονική έκδοση (e-book) για όλες τις συσκευές εδώ
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
