Αρκετοί από εμάς δεν έχουμε διδαχθεί ποτέ σωστά και ολοκληρωμένα τη Δημοτική και δεν είμαστε καθόλου εξοικειωμένοι με την νέα ορθογραφία πολλών λέξεων. Εδώ γίνεται μια απόπειρα να επισημάνουμε κάποιες τέτοιες λέξεις
- αβγό, αλίμονο, αλλιώς, ανιψιός, αντικρίζω, Αράχοβα, αφτί
- βαθιά, βεζίρης, βρεμένος, βρικόλακας, βρόμα, βρόμικος
- γαβγίζω, γαρίφαλο, γλιτώνω, γόμα, δυόμισι, ζήλια
- καβγάς, καημένος, καινούριος, καμιά, κόκαλο, κολόνα, κοπέλα, κρεβάτι, λιώνω
- μακριά, μαντίλι, μόλος, Μοριάς, μπίρα, μύγα
- Ναβαρίνο, νηστίσιμος, νιώθω
- ξίδι, ξιπάζομαι
- παλικάρι, πρίγκιπας
- σάκος, σβήνω, σινάφι, σιντριβάνι, σιρίτι, στάβλος, συμπάθιο
- τάλιρο, τρελός
- φιντάνι, φλιτζάνι, φτήνια
- χλομός, χνότο, χρεοκοπία
Για το σύνολο σχεδόν των λέξεων αυτής της κατηγορίας, δε συνιστά τρομακτικό λάθος η χρήση της παλιάς ορθογραφίας. Έτσι δεν πολυπειράζει να γράψουμε: καυγάς, γλυτώνω, μπύρα, πρίγκηπας, παλληκάρι, λειώνω, αυτί κλπ.
Στην ουσία, οι λέξεις αυτές χρησιμοποιούνται ακόμα ευρύτατα στο γραπτό λόγο, στις εφημερίδες κτλ., ενώ οι περισσότερες καταγράφονται και σε κάποια έγκυρα λεξικά. Παράδειγμα: δύο από τους εγκυρότερους λεξικογράφους, ο Κριαράς και ο Μπαμπινιώτης, υποδεικνύουν την ορθογραφία "παλληκάρι". Το ισχύον λεξικό της Νέας Ελληνικής υπαγορεύει τη γραφή "παλικάρι". Το ίδιο και για το γλιτώνω-γλυτώνω.
Επίσης, υπάρχουν λέξεις που η νέα ορθογραφία τους δεν έχει καθιερωθεί, π.χ. λιμέρι, μακελιό, χλομός.