Ο travel photographer Amos Chapple πρόσφατα πέρασε τρεις μέρες στο Τουρκμενιστάν και μπόρεσε να φωτογραφίσει πολλά από τα αξιοθέατα και μνημεία της Ασγκαμπάτ, την πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του.
Το Τουρκμενιστάν (στα Τουρκμενικά Türkmenistan, γνωστό επίσης και ως Τουρκμενία), είναι χώρα της Κεντρικής Ασίας. Το όνομα της χώρας σημαίνει "γη των Τουρκομάνων". Το όνομα της πρωτεύουσας, σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "πόλη της αγάπης" ή "η πόλη όπου οικοδομήθηκε η αγάπη", που ετυμολογείται από το αραβικό ishq που σημαίνει "αγάπη" με την περσική κατάληξη abad που σημαίνει "κατοίκησε" ή "οικοδομήθηκε". Η Ασγκαμπάτ πρόσφατα ανακηρύχθηκε από το Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες σαν την πόλη που τα κτήρια της έχουν τα πιο λευκά μάρμαρα -543 νέα κτήρια με λευκά μάρμαρα καλύπτουν μια έκταση 4.500 στρέμματα.
Το Alem Entertainment Center. Το Alem Entertainment Center. Ο σημερινός πρόεδρος έχει μια ιστορία στο να καταρρίπτει παράξενα ρεκόρ. Το 2012 ο τροχός στην κορυφή του κτηρίου μπήκε στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες ως η μεγαλύτερη ρόδα λούνα παρκ σε κλειστό χώρο. Η ανοικοδόμηση του κτηρίου κόστισε 90 εκατομμύρια δολάρια.
Tο ύψους 182 μέτρων Μνημείο του Συντάγματος με το Ραδιο-τηλεοπτικό κέντρο στο βάθος. 
Ένα από τα πολλά χρυσά αγάλματα του Σαπαρμουράτ Νιγιαζόφ, πρώην Ισόβιου Προέδρου του Τουρκμενιστάν, με τα τοπικά άλογα Akhal-Teke στην κορυφή ενός μνημείου για την συμπλήρωση 10 χρόνων ανεξαρτησίας. Τα άλογα αυτής της ράτσας είναι το εθνικό σύμβολο της χώρας και πάθος του τωρινού προέδρου Κουρμπανγκούλι Μπερντιμουχαμέντοφ. 
Το Ραδιο-τηλεοπτικό κέντρο στην Ασγκαμπάτ. 
Το Serdar Health Path, στους λόφους νότια της Ασγκαμπάτ. 
«Η Λευκή Πόλη» Ασγκαμπάτ στο Τουρκμενιστάν, με την εξωπραγματική χλιδή. 
Το Μνημείο της Ουδετερότητας που ανέγειρε ο Νιγιαζόφ. Στο μνημείο φτάνει κανείς με δημόσια λεωφορεία από την οκτώ λωρίδων λεωφόρο. Παρά την έλλειψη επισκεπτών, οι στρατιώτες στη βάση του μνημείου στέκονται σε στάση προσοχής όλη την ημέρα. 
Ένα τεράστιο θερμόμετρο και μια οθόνη που μεταδίδει επίσημες τελετές στο κέντρο της πόλης. 
Φρουροί στο Μνημείου του Συντάγματος. 
Ένας περίτεχνος τηλεφωνικός θάλαμος στο κέντρο της πόλης. 
Το εσωτερικό του ξενοδοχείου Oguzkent, στο κέντρο της Ασγκαμπάτ.
120 μίλια από τη χλιδή της Ασγκαμπάτ βρίσκεται το χωριό Erbent. Το 2004 ο Νιγιαζόφ σχολίασε την άσχημη εμφάνιση του κοντινού χωριού Derweze. Τρεις εβδομάδες αργότερα, οι κάτοικοι εκδιώχθηκαν και το χωριό ισοπεδώθηκε. Πολλοί από τους εκτοπισμένους ζουν σήμερα στο Erbent.
Ονομάζεται Νταρβάζα ή αλλιώς «πύλη της κολάσεως». Το 1971, ερευνητές από την ΕΣΣΔ στην προσπάθειά τους να ανοίξουν μια τρύπα στο έδαφος, έπεσαν πάνω σε μια σπηλιά φυσικού αερίου. Το έδαφος κατέρρευσε, αποκαλύπτοντας έναν κρατήρα διαμέτρου 70 μέτρων. Φοβούμενοι ότι το άνοιγμα αυτό θα απελευθέρωνε στην ατμόσφαιρα δηλητηριώδη αέρια, οι γεωλόγοι αποφάσισαν να βάλουν φωτιά, υπολογίζοντας ότι η φωτιά θα έκαιγε για μερικές μέρες, κάτι που όμως δεν έγινε και ο κρατήρας παραμένει φλεγόμενος μέχρι και σήμερα. Βρίσκεται περίπου 260 χλμ. βόρεια της Ασγκαμπάτ. Η χρυσαφένια της λάμψη είναι ορατή σε μια ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων από το χωριό Νταρβάζα (που σημαίνει πύλη). 
Αποκαλώντας τον εαυτό του Ηγέτη των Τουρκμένων, ο Νιγιαζόφ ξεκίνησε αυτό που αποκαλούσε "Χρυσή Εποχή" του Τουρκμενιστάν. Δόθηκαν επιδοτήσεις για το φυσικό αέριο, το νερό και τη βενζίνη για να εξευμενιστεί ο πληθυσμός (το 2005 η βενζίνη κόστιζε 2 λεπτά το λίτρο (!!!)), αλλά μέχρι να φτιαχτεί η πόλη του λευκού μαρμάρου στην έρημο, κόπηκε η χρηματοδότηση για την εκπαίδευση καθώς και το 1/3 όλων των συντάξεων.
