Αν και μόλις γιόρτασε τα 99α της γενέθλια, ακόμα και μια 9χρονη θα δυσκολευόταν να συναγωνιστεί την ενέργεια και το πάθος της για ζωή. Η Ουγγρο-Ισραηλινή γυμνάστρια και προπονήτρια Agnes Keleti είναι αυτή τη στιγμή η γηραιότερη εν ζωή Ολυμπιονίκης αλλά και επιζήσασα του Ολοκαυτώματος. Μετρά δέκα μετάλλια στη γυμναστική - τα πέντε από αυτά χρυσά – στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι (1952) και της Μελβούρνης (1956).
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είδε την οικογένειά της να αποδεκατίζεται και αυτή επιβίωσε χάρη σε μια ψεύτικη ταυτότητα, με την οποία εργάστηκε ως υπηρέτρια. Ενώ η μητέρα και η αδερφή της ήταν επίσης ανάμεσα στις επιζήσασες, ο πατέρας και οι θείοι της πέθαναν στο Άουσβιτς, όπως περίπου 550.000 Εβραίοι της Ουγγαρίας.
«Το παρελθόν; Ας μιλήσουμε για το μέλλον» είπε σε νέα συνέντευξή της στo διαμέρισμά της στη Βουδαπέστη στο AP News. «Εκεί είναι η ομορφιά. Το παρελθόν είναι παρελθόν αλλά υπάρχει ακόμα το μέλλον».
Η Keleti έχει μια ιδιαίτερη προσέγγιση για τη ζωή, η οποία επεκτείνεται και στον αθλητισμό. Στη συνέντευξή της δεν εστιάζει στις διακρίσεις που έχει αποσπάσει αλλά σε άλλα οφέλη που αποκόμισε από τον αθλητισμό. «Δεν είναι τα μετάλλια που έχουν σημασία αλλά οι εμπειρίες που τα συνόδευαν» πιστεύει. «Αγαπούσα τη γυμναστική γιατί μού έδινε τη δυνατότητα να ταξιδεύω δωρεάν».
«Αγαπούσα τη γυμναστική γιατί μού έδινε τη δυνατότητα να ταξιδεύω δωρεάν»
Σήμερα, ωστόσο, δεν απολαμβάνει ιδιαίτερα να βλέπει αθλητικά στην τηλεόραση, ούτε καν Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί δεν τα βρίσκει «πολύ ενδιαφέροντα. Προτιμώ την ορειβασία». Στο παρελθόν ανέβαινε και η ίδια σε βουνά αλλά ακόμα και σήμερα απολαμβάνει τους περιπάτους στη Βουδαπέστη, στην οποία επέστρεψε πριν από λίγα χρόνια αφού είχε ζήσει για δεκαετίες στο Ισραήλ.
Η Keleti άρχισε να ασχολείται με τη γυμναστική στα 4 χρόνια της και έγινε Ολυμπιονίκης στα 31 και τα 35 της. Εργάστηκε επίσης για πολλά χρόνια ως προπονήτρια. «Αγαπώ τα παιδιά και λατρεύω να τα διδάσκω» λέει και όταν ρωτάται τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτά, απαντά: «Τη χαρά της ζωής».
«Είναι το μυαλό των παιδιών που πρέπει να αναπτυχθεί, όχι το σώμα τους»
Η ίδια φαίνεται να έχει εμπεδώσει αυτό το μάθημα, μάλιστα έχει μια αγαπημένη φάρσα που κάνει σε όσους πρόκειται να τη συναντήσουν για πρώτη φορά και περιμένουν να δουν μια «ασθενική» γιαγιά. Απλώνει το χέρι της να τους χαιρετίσει και απροειδοποίητα σφίγγει τον καρπό του «θύματός» της τραβώντας το προς το μέρος της με απίστευτη δύναμη. «Είμαι δυνατή» λέει γελώντας. «Και ανόητη!».
Τι πιστεύει για τα παιδιά που ασχολούνται σήμερα με τη γυμναστική; Είναι ενάντια στην πίεση που τους ασκείται και στις εξαντλητικές ασκήσεις που καλούνται να εκτελέσουν. «Αυτό δεν είναι καλό. Οι σκληρές ασκήσεις γυμναστικής καταστρέφουν την ανάπτυξή τους. Δεν πρέπει να αρχίζουν νωρίς. Επιπλέον, είναι το μυαλό των παιδιών που πρέπει να αναπτυχθεί, όχι το σώμα τους». Τι έκανε η ίδια για να αναπτύξει το μυαλό της; «Έμαθα ξένες γλώσσες και είδα τον κόσμο».
Φωτό: EPA/TIBOR ILYES HUNGARY OUT