Ο Σπύρος Κοντάκης, ξεκίνησε γράφοντας και παίζοντας μουσική, όμως 25 χρόνια αργότερα, όταν ένιωσε ότι έπρεπε να «ξανασχεδιάσει» το μέλλον του σαν καλλιτέχνης και να ξαναβρεθεί με τον παιδικό του εαυτό, πήρε τα μολύβια του και άρχισε να ζωγραφίζει εικόνες από αντικείμενα και έπιπλα. Αν και στατικά, έχουν την τάση να προχωράνε προς το επόμενο επίπεδο της ύπαρξής τους, να αποκτούν συνειδητότητα και τελικά να απελευθερώνονται, σπάζοντας τα δεσμά της ακινησίας.
Η πρόθεση του Σπύρου παραμένει πάντα οτιδήποτε δημιουργεί να μεταφέρει την μαγική αυτή αίσθηση της επικοινωνίας με τις παιδικές μας αναμνήσεις, τότε που η σοφή αφέλεια και αθωότητα μπορούσε να αποδομήσει και να επανασυνθέσει την πραγματικότητα με έναν ονειρικό τρόπο, καθώς αγνοούσε επίμονα την λογική και τους κανόνες. Ελπίζει τα αντικείμενα που σχεδιάζει, να καταφέρουν να ταξιδέψουν στον κόσμο, να γνωρίσουν και να συζητήσουν με διάφορους ανθρώπους ώσπου τελικά βρουν την ηρεμία, σε κάποιο χώρο, προσφέροντας ταυτόχρονα συντροφικότητα αλλά και επίγνωση σε όποιον βρεθεί κοντά τους.
«Για πρώτη φορά γεννήθηκα στην Αθήνα το 1969. Από μικρός μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους, τα αντικείμενα και τη μεταξύ τους σχέση. Ήταν μια σχέση που άλλοτε εξέφραζε απόλυτη στοργή, άλλοτε αδιαφορία και άλλοτε ήτανε μία σχέση παγερής και βίαιης εκμετάλλευσης. Σε κάθε περίπτωση όμως, ήταν μια σχέση που έκρυβε ανομολόγητα συναισθήματα. Και από τις δύο πλευρές. Ένα από τα δικά μου, αγαπημένα αντικείμενα ήταν πάντοτε η κιθάρα μου. Μέσα από αυτή οδηγούσα τις σκέψεις και τα δικά μου προσωπικά συναισθήματα, Καταφέρνοντας έτσι να επικοινωνήσω ουσιαστικά και με τους ανθρώπους, κάτι, που με συμβατικούς τρόπους μου ήταν σχεδόν αδύνατον» λέει ο ίδιος και συνεχίζει: «Για πολλά χρόνια, η μουσική με βοηθούσε να επιβιώνω κυριολεκτικά αλλά και πνευματικά και γι' αυτό της χρωστώ πολλά . Όταν τα σημάδια φθοράς από την πρώτη μου καριέρα έγιναν πια τραύματα, τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να ξαναγεννηθώ. Αυτό έγινε το 2010 όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ αποκλειστικά με το ντιζάιν. Η Kontaki Design δεν είμαι πια μόνο εγώ, είναι μια ομάδα ανθρώπων που πάνω από όλα σέβονται τις ιδέες και την αισθητική που καθορίζει και τις μεταξύ μας σχέσεις. Ο κάθε ένας έχει αναλάβει ένα δημιουργικό κομμάτι και μαζί λειτουργούμε. Ξεκινάμε με τη Δήμητρα Κορομπίλη General manager. Ο Γιώργος Μπουσούνης artistic consultant, ο Πέτρος Αντζής construction supervisor, photographer, ο Κώστας Αλαγιάννης web developer, ο Μιχάλης Μπουσούνης videographer. Υπάρχουν και άλλοι, φίλοι που δίνουν σημαντική γνώση και βοήθεια σε τομείς όπως η στρατηγική, η επικοινωνία κλπ».
Δώσε μου το δικό σου ορισμό για το design.
«Το design είναι η τέχνη που εξασφαλίζει τη συνθήκη συνύπαρξης του ανθρώπου με τα αντικείμενα σε απόλυτη ισορροπία σε κάθε στιγμή χωρίς συμβιβασμό».
To έργο του Σπύρου και της ομάδας Kontaki Design παρουσιάζονται αυτό τον καιρό στην έκθεση «It's always about a man», στον πολυχώρο Piree, στον Πειραιά, μέχρι τις 19 Ιουνίου του 2016.
Μίλησέ μου για τον τίτλο της έκθεσης «Always about a man».
«Ο πλήρης τίτλος της έκθεσης είναι : It's not about the idea ..... It always about the Man . Νομίζω ότι είναι αρκετά συνοπτικός αλλά και περιγραφικός ταυτόχρονα».
Πως διαχωρίζεις την ιδέα από τον άνθρωπο, όταν μιλάμε για design;
«Δεν τίθεται καν θέμα διαχωρισμού. Την ιδέα την γεννάει ο άνθρωπος . Δεν μπορεί να υπάρχει από μόνη της. Τα τελευταία χρόνια στη μεταμοντέρνα δυτική τέχνη υπάρχει τάση θεοποίησης της ιδέας. Μια εμμονή να της προσδίδεται οντότητα. Για μένα ιδέα είναι μόνο το πρώτο από τα στάδια της τέχνης αλλά όχι το σημαντικότερο. Τα αντικείμενα μου για να υλοποιηθούν και να τελειοποιηθούν χρειάζονται άπειρες ώρες συνεργασίας με ανθρώπους βιοπαλαιστές, τεχνίτες πολύ καλούς στη δουλειά τους, που δουλεύουν με πάθος και μεράκι χωρίς να προσβλέπουν σε καμία δόξα η αναγνωρισιμότητα. Σε αυτούς τους ανθρώπους αφιερώνω όλα μου τα σχέδια. Σε αυτούς και σ' όσους συγκινούνται από αυτά».
Ποιοι είναι οι βασικοί κανόνες που πρέπει να υπηρετεί το design για να έχει πρακτικότητα;
«Η πρακτικότητα είναι κάτι που εξελίσσεται μέρα με τη μέρα και έχει άμεση σχέση με τεχνολογία. Η τεχνολογία είναι αυτή που πολλές φορές κατευθύνει τον designer και του δείχνει ένα δρόμο. Δεν ξέρω αν τα σχέδια μου έχουν πρακτικότητα αλλά η πρακτικότητα και οι αισθήσεις είναι δύο πράγματα τελείως διαφορετικά. Θέλω να ξεκινάω από τις μνήμες και τις αισθήσεις και θέλω να δημιουργείται ατμόσφαιρα σε σημείο που η πρακτικότητα ακολουθεί όλα τα προηγούμενα. Και το πιο βασικό απ' όλα είναι ότι δε λειτουργώ με κανόνες αλλά με εικόνες που έχω στο μυαλό μου είναι ο μόνος κανόνας για να μπορέσω να φτιάξω αντικείμενα».
Ποιο είναι το αγαπημένο σου αντικείμενο σπιτιού και γιατί;
«Μου αρέσει το κρεβάτι "Yuri`s dream" γιατί συνδυάζει πολλά πράγματα χωρίς να είναι επιτηδευμένα σχεδιασμένο για αυτά, δεν είναι το κρεβάτι των ονείρων μας αλλά είναι το κρεβάτι που γεννάει τα όνειρα μας. Είναι εμπνευσμένο από το όνειρο του Γιούρι Γκαγκάριν να ταξιδέψει στο διάστημα».
Πες μου λίγα λόγια για το φωτιστικό Popeye.
«Το Popeye (Ποπάϋ) είναι ένα φωτιστικό το όνομα του είναι εμπνευσμένο από τον ομώνυμο ήρωα. Παράλληλα είναι η αίσθηση της αναγέννησης ενός νέου αντικειμένου μέσα από ένα παλιό απόλυτα στρογγυλό αντικείμενο. Η διάσπαση της απολυτότητας με ένα ελατήριο που γεφυρώνει την απόλυτη μπάλα με ένα καινούργιο αντικείμενο γεννάει πάντα νέους κόσμους».
Εικόνες από τα εγκαίνια της έκθεσης «It's always about a man», στον πολυχώρο Piree, στον Πειραιά
