Σε νέα συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό People, ο Στέλιος Κουδουνάρης μίλησε για τη σχέση του με τη μόδα, που ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία. «Έχω μεγαλώσει μέσα στα ρούχα», είπε. «Η οικογένειά μου διατηρεί σχετική επιχείρηση στην Κύπρο και είχα πάντα επαφή με τα υφάσματα, τις γυναίκες αλλά και τις υφές. Ανέκαθεν παρατηρούσα πολλά και ήμουν παρεμβατικός. Μου άρεσε να εξελίσσω, να κάνω τις δικές μου προτάσεις. Μέσα μου ήταν ξεκάθαρο ότι ήθελα να δημιουργήσω μια σειρά ρούχων όπως ακριβώς τη φανταζόμουν. Από παιδί σχεδίαζα στα σχολικά βιβλία. Όταν οι άλλοι έκαναν μουτζούρες, εγώ έφτιαχνα ρούχα και νυφικά για τις συμμαθήτριές μου».
«Ο πατέρας μου δεν συμφωνούσε με το σχέδιο μόδας», πρόσθεσε. «Είχε στο μυαλό του ότι θα γίνω αρχιτέκτονας, όμως για μένα ήταν η μόνη επιλογή. Έδωσα εξετάσεις χωρίς να το πω στους δικούς μου και τους το ανακοίνωσα αφού πέρασα στο ΤΕΙ».
Για τρία χρόνια φοίτησε στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και στο Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ένδυσης (ΣΤΕ) στο Κιλκίς, προτού μετακομίσει στην Αθήνα. Στο Κιλκίς, όμως, βρέθηκε από ένα παράξενο λάθος του.
«Νόμιζα ότι η σχολή βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη. Έλεγε “ΠΑΡ.ΚΙΛ.” και δεν ήξερα ότι σήμαινε “Παράρτημα Κιλκίς”!» ομολόγησε, συμπληρώνοντας ότι έζησε όμορφα φοιτητικά χρόνια.
«Είναι που μπαίνεις σε μια κατάσταση και λες ότι ή θα περάσεις καλά ή θα υποφέρεις. Τότε σκέφτηκα “Ήρθες, θα μείνεις και, αν είναι χάλια, σε έξι μήνες φεύγεις”. Τελικά πέρασα καλά γιατί εντάχτηκα νωρίς στην εκεί κοινωνία. Από τις πρώτες ημέρες της σχολής ένιωθα λίγο μεγάλος συγκριτικά με τους συμφοιτητές μου. Όταν έβλεπα στην αρχή ότι έπαιζαν πετώντας γόμες ο ένας στον άλλο, πίστευα ότι δεν μπορώ να κάνω παρέα μαζί τους, οπότε ξεκίνησα να εργάζομαι βράδυ. Έπρεπε να γεμίσω το χρόνο μου με δραστηριότητες και η δουλειά τη νύχτα επηρέασε έντονα το χαρακτήρα μου. Τελικά έκανα πάρα πολλή παρέα με τους συμφοιτητές μου και υπάρχουν κάποια άτομα με τα οποία είμαστε ακόμη κολλητοί».